Livre de Jérémie 9

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Trouvez-moi au désert un gîte d’étape: je laisserai mon peuple, j’irai loin d’eux, ces infidèles, cette bande de traîtres.	1 τις δωη μοι εν τη ερημω σταθμον εσχατον και καταλειψω τον λαον μου και απελευσομαι απ' αυτων οτι παντες μοιχωνται συνοδος αθετουντων
2 Avec leur langue ils décochent des flèches, c’est le mensonge et non la vérité qui règne dans ce pays, car ils vont de crime en crime au lieu de me connaître - parole de Yahvé.	2 και ενετειναν την γλωσσαν αυτων ως τοξον ψευδος και ου πιστις ενισχυσεν επι της γης οτι εκ κακων εις κακα εξηλθοσαν και εμε ουκ εγνωσαν
3 Que chacun se garde de son compagnon, ne faites pas confiance à un frère, car ce frère ne pense qu’à vous avoir, et votre ami vous calomnie.	3 εκαστος απο του πλησιον αυτου φυλαξασθε και επ' αδελφοις αυτων μη πεποιθατε οτι πας αδελφος πτερνη πτερνιει και πας φιλος δολιως πορευσεται
4 Ils se trompent l’un l’autre, personne ne dit la vérité. Ils sont entraînés au mensonge et s’épuisent à faire le mal.	4 εκαστος κατα του φιλου αυτου καταπαιξεται αληθειαν ου μη λαλησωσιν μεμαθηκεν η γλωσσα αυτων λαλειν ψευδη ηδικησαν και ου διελιπον του επιστρεψαι
5 Ils sont installés dans le mensonge, leur fausseté les empêche de me connaître - parole de Yahvé.	5 τοκος επι τοκω δολος επι δολω ουκ ηθελον ειδεναι με
6 C’est pourquoi Yahvé Sabaot a déclaré: Je vais les éprouver au feu, les examiner; que puis-je faire d’autre pour mon peuple?	6 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ιδου εγω πυρωσω αυτους και δοκιμω αυτους οτι ποιησω απο προσωπου πονηριας θυγατρος λαου μου
7 Leur langue est une flèche qui tue, leurs paroles ne sont que mensonge, ils souhaitent la paix à leur prochain, mais au fond ils préparent un coup bas.	7 βολις τιτρωσκουσα η γλωσσα αυτων δολια τα ρηματα του στοματος αυτων τω πλησιον αυτου λαλει ειρηνικα και εν εαυτω εχει την εχθραν
8 Et je ne les punirais pas pour tout cela? - parole de Yahvé, je ne me vengerais pas d’une nation comme celle-là?	8 μη επι τουτοις ουκ επισκεψομαι λεγει κυριος η εν λαω τω τοιουτω ουκ εκδικησει η ψυχη μου
9 Faites entendre une lamentation à propos des montagnes, un chant de deuil pour les pâturages du désert, car les voilà brûlés. Nul n’y passe, on n’y entend plus les bruits du troupeau; oiseaux du ciel et bêtes sauvages ont fui, tous ont disparu.	9 επι τα ορη λαβετε κοπετον και επι τας τριβους της ερημου θρηνον οτι εξελιπον παρα το μη ειναι ανθρωπους ουκ ηκουσαν φωνην υπαρξεως απο πετεινων του ουρανου και εως κτηνων εξεστησαν ωχοντο
10 “Je ferai de Jérusalem un tas de ruines, un repaire de chacals; je ferai des villes de Juda un désert sans habitants.”	10 και δωσω την ιερουσαλημ εις μετοικιαν και εις κατοικητηριον δρακοντων και τας πολεις ιουδα εις αφανισμον θησομαι παρα το μη κατοικεισθαι
11 Y aura-t-il quelqu’un d’assez sage pour comprendre ces événements, quelqu’un à qui Yahvé dira d’en expliquer le pourquoi: pourquoi ce pays ravagé, brûlé, devenu un désert où personne ne passe?	11 τις ο ανθρωπος ο συνετος και συνετω τουτο και ω λογος στοματος κυριου προς αυτον αναγγειλατω υμιν ενεκεν τινος απωλετο η γη ανηφθη ως ερημος παρα το μη διοδευεσθαι αυτην
12 Yahvé dit: “C’est parce qu’ils ont abandonné ma Loi que je leur avais donnée, ils ne m’ont pas écouté, ils ne l’ont pas suivie,	12 και ειπεν κυριος προς με δια το εγκαταλιπειν αυτους τον νομον μου ον εδωκα προ προσωπου αυτων και ουκ ηκουσαν της φωνης μου
13 ils ont préféré suivre les Baals comme leurs pères leur avaient enseigné.”	13 αλλ' επορευθησαν οπισω των αρεστων της καρδιας αυτων της κακης και οπισω των ειδωλων α εδιδαξαν αυτους οι πατερες αυτων
14 C’est pourquoi, voici ce que dit Yahvé Sabaot, le Dieu d’Israël: Je ferai absorber à ce peuple de l’absinthe, je lui donnerai à boire de l’eau empoisonnée.	14 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ ιδου εγω ψωμιω αυτους αναγκας και ποτιω αυτους υδωρ χολης
15 Je le disperserai au milieu de nations que ni eux ni leurs pères n’ont connues. J’enverrai contre eux l’épée jusqu’à les avoir exterminés.	15 και διασκορπιω αυτους εν τοις εθνεσιν εις ους ουκ εγινωσκον αυτοι και οι πατερες αυτων και επαποστελω επ' αυτους την μαχαιραν εως του εξαναλωσαι αυτους εν αυτη
16 Voici ce que dit Yahvé Sabaot: “Appelez les pleureuses, envoyez chercher les meilleures et qu’elles pleurent!	16 ταδε λεγει κυριος καλεσατε τας θρηνουσας και ελθετωσαν και προς τας σοφας αποστειλατε και φθεγξασθωσαν
17 Qu’elles nous fassent entendre des lamentations pour que nous pleurions nous aussi et que nos yeux laissent échapper nos larmes.”	17 και λαβετωσαν εφ' υμας θρηνον και καταγαγετωσαν οι οφθαλμοι υμων δακρυα και τα βλεφαρα υμων ρειτω υδωρ
18 Oui, l’écho d’une plainte nous arrive de Sion: “Hélas, quel pillage et quelle honte pour nous: nous avons dû quitter le pays, et l’on a démoli nos maisons.”	18 οτι φωνη οικτου ηκουσθη εν σιων πως εταλαιπωρησαμεν κατησχυνθημεν σφοδρα οτι εγκατελιπομεν την γην και απερριψαμεν τα σκηνωματα ημων
19 Ô femmes, écoutez donc la parole de Yahvé, que vos oreilles entendent les paroles de sa bouche. Enseignez à vos filles ce chant funèbre, redites l’une à l’autre cette lamentation:	19 ακουσατε δη γυναικες λογον θεου και δεξασθω τα ωτα υμων λογους στοματος αυτου και διδαξατε τας θυγατερας υμων οικτον και γυνη την πλησιον αυτης θρηνον
20 “La mort a grimpé par nos fenêtres, elle est entrée dans nos palais, elle a fauché l’enfant dans la rue et les jeunes gens sur les places.	20 οτι ανεβη θανατος δια των θυριδων υμων εισηλθεν εις την γην υμων του εκτριψαι νηπια εξωθεν και νεανισκους απο των πλατειων
21 Les cadavres sont étendus comme du fumier à la surface des champs, comme la gerbe oubliée derrière le moissonneur, que personne ne vient ramasser!”	21 και εσονται οι νεκροι των ανθρωπων εις παραδειγμα επι προσωπου του πεδιου της γης υμων και ως χορτος οπισω θεριζοντος και ουκ εσται ο συναγων
22 Voici ce que dit Yahvé: “Que le sage ne se vante pas de sa sagesse, que le brave ne se vante pas de sa bravoure, que le riche ne se vante pas de ses richesses!	22 ταδε λεγει κυριος μη καυχασθω ο σοφος εν τη σοφια αυτου και μη καυχασθω ο ισχυρος εν τη ισχυι αυτου και μη καυχασθω ο πλουσιος εν τω πλουτω αυτου
23 Mais si quelqu’un veut se vanter, qu’il se vante de ceci: d’avoir l’intelligence pour me connaître: moi, Yahvé, mon œuvre sur terre n’est que bonté, droiture et justice. Voilà ce que j’aime - parole de Yahvé.”	23 αλλ' η εν τουτω καυχασθω ο καυχωμενος συνιειν και γινωσκειν οτι εγω ειμι κυριος ποιων ελεος και κριμα και δικαιοσυνην επι της γης οτι εν τουτοις το θελημα μου λεγει κυριος
24 Voici venir des jours - parole de Yahvé - où je demanderai des comptes à tous ceux qui sont circoncis avec ceux qui ne le sont pas:	24 ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και επισκεψομαι επι παντας περιτετμημενους ακροβυστιας αυτων
25 l’Égypte, Juda, Édom, les fils d’Ammon, Moab et tous les hommes aux tempes rasées qui habitent le désert. Car tous ces païens n’ont pas la circoncision, et les gens d’Israël n’ont pas la circoncision du cœur.	25 επ' αιγυπτον και επι την ιουδαιαν και επι εδωμ και επι υιους αμμων και επι υιους μωαβ και επι παντα περικειρομενον τα κατα προσωπον αυτου τους κατοικουντας εν τη ερημω οτι παντα τα εθνη απεριτμητα σαρκι και πας οικος ισραηλ απεριτμητοι καρδιας αυτων