Livre d'Esther 6

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Mais cette nuit-là, le roi n’arrivait pas à s’endormir. Il se fit apporter le Livre des mémoires, les Chroniques, et on en fit la lecture devant le roi.	1 ο δε κυριος απεστησεν τον υπνον απο του βασιλεως την νυκτα εκεινην και ειπεν τω διδασκαλω αυτου εισφερειν γραμματα μνημοσυνα των ημερων αναγινωσκειν αυτω
2 On tomba sur le passage où l’on racontait comment Mardochée avait dénoncé les deux eunuques du roi, Bigtan et Térech, les gardiens de la Porte qui avaient voulu assassiner le roi Assuérus.	2 ευρεν δε τα γραμματα τα γραφεντα περι μαρδοχαιου ως απηγγειλεν τω βασιλει περι των δυο ευνουχων του βασιλεως εν τω φυλασσειν αυτους και ζητησαι επιβαλειν τας χειρας αρταξερξη
3 Le roi dit alors: "A-t-on fait quelque chose de spécial pour Mardochée? Lui a-t-on donné de l’avancement?” Les serviteurs du roi répondirent: "On n’a rien fait pour lui.”	3 ειπεν δε ο βασιλευς τινα δοξαν η χαριν εποιησαμεν τω μαρδοχαιω και ειπαν οι διακονοι του βασιλεως ουκ εποιησας αυτω ουδεν
4 Alors le roi dit: "Qui est dans la cour?” Et justement c’était Aman qui franchissait la cour extérieure du palais royal pour demander au roi de faire pendre Mardochée à la potence qu’il avait dressée pour lui.	4 εν δε τω πυνθανεσθαι τον βασιλεα περι της ευνοιας μαρδοχαιου ιδου αμαν εν τη αυλη ειπεν δε ο βασιλευς τις εν τη αυλη ο δε αμαν εισηλθεν ειπειν τω βασιλει κρεμασαι τον μαρδοχαιον επι τω ξυλω ω ητοιμασεν
5 Les serviteurs du roi répondirent: "C’est Aman qui est dans la cour.” Le roi dit: "Faites-le entrer.”	5 και ειπαν οι διακονοι του βασιλεως ιδου αμαν εστηκεν εν τη αυλη και ειπεν ο βασιλευς καλεσατε αυτον
6 Aman entra et le roi lui demanda: "Que peut-on faire pour un homme que le roi veut honorer?” Aman se dit en lui-même: "Quel autre que moi le roi pourrait-il bien honorer?”	6 ειπεν δε ο βασιλευς τω αμαν τι ποιησω τω ανθρωπω ον εγω θελω δοξασαι ειπεν δε εν εαυτω αμαν τινα θελει ο βασιλευς δοξασαι ει μη εμε
7 Il répondit au roi: "Le roi veut-il honorer quelqu’un?	7 ειπεν δε προς τον βασιλεα ανθρωπον ον ο βασιλευς θελει δοξασαι
8 Qu’il fasse apporter un vêtement royal que le roi a porté, un cheval que le roi a monté et sur la tête duquel on a déjà placé une couronne royale.	8 ενεγκατωσαν οι παιδες του βασιλεως στολην βυσσινην ην ο βασιλευς περιβαλλεται και ιππον εφ' ον ο βασιλευς επιβαινει
9 Qu’on remette le vêtement et le cheval à l’un des principaux ministres du roi, qu’on en habille l’homme que le roi veut honorer, qu’on le fasse monter sur le cheval et qu’on le fasse promener à travers toute la ville. Quelqu’un criera devant lui: Voici ce que l’on fait à l’homme que le roi veut honorer.”	9 και δοτω ενι των φιλων του βασιλεως των ενδοξων και στολισατω τον ανθρωπον ον ο βασιλευς αγαπα και αναβιβασατω αυτον επι τον ιππον και κηρυσσετω δια της πλατειας της πολεως λεγων ουτως εσται παντι ανθρωπω ον ο βασιλευς δοξαζει
10 Le roi dit alors à Aman: "Dépêche-toi, prends ce vêtement et le cheval comme tu l’as dit, et fais tout cela pour Mardochée, le Juif, qui est assis à la porte du roi. N’oublie rien de ce que tu as dit.”	10 ειπεν δε ο βασιλευς τω αμαν καθως ελαλησας ουτως ποιησον τω μαρδοχαιω τω ιουδαιω τω θεραπευοντι εν τη αυλη και μη παραπεσατω σου λογος ων ελαλησας
11 Aman prit donc le vêtement et le cheval, il en fit revêtir Mardochée et le promena à cheval à travers la ville, et il proclamait devant lui: "Voici ce que l’on fait à l’homme que le roi veut honorer!”	11 ελαβεν δε αμαν την στολην και τον ιππον και εστολισεν τον μαρδοχαιον και ανεβιβασεν αυτον επι τον ιππον και διηλθεν δια της πλατειας της πολεως και εκηρυσσεν λεγων ουτως εσται παντι ανθρωπω ον ο βασιλευς θελει δοξασαι
12 Puis Mardochée retourna à la Porte du roi, tandis qu’Aman rentrait chez lui précipitamment, honteux et la tête voilée.	12 επεστρεψεν δε ο μαρδοχαιος εις την αυλην αμαν δε υπεστρεψεν εις τα ιδια λυπουμενος κατα κεφαλης
13 Aman raconta en détail à sa femme Zérech et à tous ses amis ce qui venait de se passer. Ces hommes sages lui dirent, ainsi que sa femme Zérech: "Si Mardochée est de race juive et que tu as commencé de basculer, tu ne pourras rien contre lui. Tu tomberas devant lui.”	13 και διηγησατο αμαν τα συμβεβηκοτα αυτω ζωσαρα τη γυναικι αυτου και τοις φιλοις και ειπαν προς αυτον οι φιλοι και η γυνη ει εκ γενους ιουδαιων μαρδοχαιος ηρξαι ταπεινουσθαι ενωπιον αυτου πεσων πεση ου μη δυνη αυτον αμυνασθαι οτι θεος ζων μετ' αυτου
14 Ils parlaient encore lorsque les eunuques arrivèrent et prirent Aman avec eux pour le conduire au festin qu’Esther avait préparé.	14 ετι αυτων λαλουντων παραγινονται οι ευνουχοι επισπευδοντες τον αμαν επι τον ποτον ον ητοιμασεν εσθηρ