Livre de Tobit 13

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Tobie dit: Béni soit Dieu qui vit à jamais. Son règne dure de siècles en siècles.	1 και τωβιτ εγραψεν προσευχην εις αγαλλιασιν και ειπεν
2 Tour à tour il corrige et il pardonne. Il fait descendre au séjour des morts et il en fait remonter. Nul n’échappe à sa main.	2 ευλογητος ο θεος ο ζων εις τους αιωνας και η βασιλεια αυτου οτι αυτος μαστιγοι και ελεα καταγει εις αδην και αναγει και ουκ εστιν ος εκφευξεται την χειρα αυτου
3 Célébrez-le, enfants d’Israël, parmi les nations où il vous a dispersés,	3 εξομολογεισθε αυτω οι υιοι ισραηλ ενωπιον των εθνων οτι αυτος διεσπειρεν ημας εν αυτοις
4 et montrez-leur toute sa puissance. Chantez sa grandeur face à tous les vivants, c’est lui notre Seigneur et notre Dieu! Il est notre père pour les siècles des siècles!	4 εκει υποδειξατε την μεγαλωσυνην αυτου υψουτε αυτον ενωπιον παντος ζωντος καθοτι αυτος κυριος ημων και θεος αυτος πατηρ ημων εις παντας τους αιωνας
5 S’il nous corrige pour nos fautes, de nouveau il aura pitié de nous. Il nous rassemblera de toutes les nations parmi lesquelles il nous avait dispersés.	5 και μαστιγωσει ημας εν ταις αδικιαις ημων και παλιν ελεησει και συναξει ημας εκ παντων των εθνων ου εαν σκορπισθητε εν αυτοις
6 Revenez à lui de tout cœur, et faites pleinement la vérité devant lui; alors il reviendra vers vous, et ne vous cachera plus son visage.	6 εαν επιστρεψητε προς αυτον εν ολη καρδια υμων και εν ολη τη ψυχη ποιησαι ενωπιον αυτου αληθειαν τοτε επιστρεψει προς υμας και ου μη κρυψη το προσωπον αυτου αφ' υμων
7 Voyez ce qu’il a fait pour vous, et rendez-lui grâces à haute voix. Bénissez le Seigneur qui est juste! Chantez le Roi des siècles!	7 και θεασασθε α ποιησει μεθ' υμων και εξομολογησασθε αυτω εν ολω τω στοματι υμων και ευλογησατε τον κυριον της δικαιοσυνης και υψωσατε τον βασιλεα των αιωνων
8 Je veux le célébrer sur cette terre d’exil, dire à un peuple pécheur sa force et sa grandeur: Revenez pécheurs, faites le bien devant lui: peut-être il vous regardera avec bonté et vous fera miséricorde.	8 εγω εν τη γη της αιχμαλωσιας μου εξομολογουμαι αυτω και δεικνυω την ισχυν και την μεγαλωσυνην αυτου εθνει αμαρτωλων επιστρεψατε αμαρτωλοι και ποιησατε δικαιοσυνην ενωπιον αυτου τις γινωσκει ει θελησει υμας και ποιησει ελεημοσυνην υμιν
9 Je chante Dieu, mon âme est dans la joie pensant au Roi du ciel. Que tous en Jérusalem chantent sa grandeur!	9 τον θεον μου υψω και η ψυχη μου τον βασιλεα του ουρανου και αγαλλιασεται την μεγαλωσυνην αυτου
10 Jérusalem, Cité Sainte, Dieu punira les crimes de tes fils, puis il aura pitié des enfants des justes.	10 λεγετωσαν παντες και εξομολογεισθωσαν αυτω εν ιεροσολυμοις ιεροσολυμα πολις αγια μαστιγωσει επι τα εργα των υιων σου και παλιν ελεησει τους υιους των δικαιων
11 Remercie, remercie le Seigneur! Bénis le Roi des siècles! Que sa Tente soit relevée chez toi dans la joie!	11 εξομολογου τω κυριω αγαθως και ευλογει τον βασιλεα των αιωνων ινα παλιν η σκηνη αυτου οικοδομηθη σοι μετα χαρας
12 Qu’il fasse de toi la joie des déportés, et qu’il aime à travers toi tous les malheureux, pour les générations des générations.	12 και ευφραναι εν σοι τους αιχμαλωτους και αγαπησαι εν σοι τους ταλαιπωρους εις πασας τας γενεας του αιωνος
13 Une grande lumière illuminera de sa clarté toutes les régions de la terre. Des peuples nombreux viendront de loin, ils arriveront de tous les coins du monde, les mains chargées de présents pour le Roi du Ciel. Toutes les générations feront de toi leur joie.	13 εθνη πολλα μακροθεν ηξει προς το ονομα κυριου του θεου δωρα εν χερσιν εχοντες και δωρα τω βασιλει του ουρανου γενεαι γενεων δωσουσιν σοι αγαλλιαμα
14 Maudits soient ceux qui te haïssent, mais bénis soient à jamais ceux qui t’aiment!	14 επικαταρατοι παντες οι μισουντες σε ευλογημενοι εσονται παντες οι αγαπωντες σε εις τον αιωνα
15 Tu connaîtras la joie, le bonheur quand les fils des justes se rassembleront en toi, afin d’y bénir le Seigneur des justes.	15 χαρηθι και αγαλλιασαι επι τοις υιοις των δικαιων οτι συναχθησονται και ευλογησουσιν τον κυριον των δικαιων ω μακαριοι οι αγαπωντες σε χαρησονται επι τη ειρηνη σου
16 Bienheureux ceux qui t’aiment, car ils auront la joie de te voir prospère. Heureux ceux qui pleuraient quand tu étais frappée, car ils auront la joie de contempler ta gloire. Mon âme, bénis le Seigneur, le Grand Roi:	16 μακαριοι οσοι ελυπηθησαν επι πασαις ταις μαστιξιν σου οτι επι σοι χαρησονται θεασαμενοι πασαν την δοξαν σου και ευφρανθησονται εις τον αιωνα η ψυχη μου ευλογειτω τον θεον τον βασιλεα τον μεγαν
17 car voici que Jérusalem est rebâtie avec des saphirs, des émeraudes! Tous les remparts seront de pierres précieuses, ses tours et ses défenses seront d’or pur, et leurs remparts en or massif. Jérusalem! On marchera dans ses rues sur un pavage de rubis, de pierres d’Ofir. Jérusalem! Ses portes résonneront de cantiques d’allégresse!	17 οτι οικοδομηθησεται ιερουσαλημ σαπφειρω και σμαραγδω και λιθω εντιμω τα τειχη σου και οι πυργοι και οι προμαχωνες εν χρυσιω καθαρω και αι πλατειαι ιερουσαλημ βηρυλλω και ανθρακι και λιθω εκ σουφιρ ψηφολογηθησονται
18 Dans toutes les ruelles on entendra l’Alléluia, on chantera: Béni soit le Dieu d’Israël! En toi l’on bénira le saint Nom, pour les siècles des siècles!	18 και ερουσιν πασαι αι ρυμαι αυτης αλληλουια και αινεσουσιν λεγοντες ευλογητος ο θεος ος υψωσεν παντας τους αιωνας