Deuxième livre des Rois 19

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Lorsque le roi Ézékias entendit ces paroles, il déchira ses habits, il se couvrit d’un sac et se rendit à la Maison de Yahvé.	1 Και οτε ηκουσεν ο βασιλευς Εζεκιας, διεσχισε τα ιματια αυτου και εσκεπασθη με σακκον και εισηλθεν εις τον οικον του Κυριου.
2 Puis il envoya le maître du palais Élyakim, le secrétaire Chebna et les anciens des prêtres vers le prophète Isaïe, fils d’Amos: tous étaient vêtus de sacs.	2 Και απεστειλεν Ελιακειμ τον οικονομον και Σομναν τον γραμματεα και τους πρεσβυτερους των ιερεων, εσκεπασμενους με σακκους, προς τον προφητην Ησαιαν, τον υιον του Αμως.
3 Ils lui dirent: “Voici ce qu’a dit Ézékias: Ce jour est un jour de malheur, de châtiment et de honte. L’enfant est pour sortir du sein maternel, mais la force manque pour accoucher.	3 Και ειπον προς αυτον, Ουτω λεγει ο Εζεκιας? Ημερα θλιψεως και ονειδισμου και βλασφημιας η ημερα αυτη? διοτι τα τεκνα ηλθον εις την ακμην της γεννας, πλην δυναμις δεν ειναι εις την τικτουσαν?
4 Que Yahvé, ton Dieu, entende toutes les paroles du grand échanson que le roi d’Assyrie, son seigneur, a envoyé pour insulter le Dieu vivant. Que Yahvé, ton Dieu, punisse les paroles qu’il a entendues; et toi, fais monter une prière en faveur du reste qui subsiste encore.”	4 ειθε να ηκουσε Κυριος ο Θεος σου παντας τους λογους του Ραβ-σακη, τον οποιον ο βασιλευς της Ασσυριας ο κυριος αυτου απεστειλε δια να ονειδιση τον ζωντα θεον, και να υβριση δια των λογων, τους οποιους ηκουσε Κυριος ο Θεος σου? δια τουτο υψωσον δεησιν υπερ του υπολοιπου του σωζομενου.
5 Les serviteurs du roi Ézékias arrivèrent auprès d’Isaïe.	5 Και ηλθον προς τον Ησαιαν οι δουλοι του βασιλεως Εζεκιου.
6 Isaïe leur dit: “Vous redirez à votre maître cette parole de Yahvé: N’aie pas peur des paroles que tu as entendues, ces blasphèmes que les serviteurs du roi d’Assyrie ont prononcés contre moi.	6 Και ειπε προς αυτους ο Ησαιας, Ουτω θελετε ειπει προς τον κυριον σας? Ουτω λεγει Κυριος? Μη φοβου απο των λογων τους οποιους ηκουσας, δια των οποιων οι δουλοι του βασιλεως της Ασσυριας με ωνειδισαν?
7 Je vais agir sur son esprit, lui faire entendre une nouvelle qui le fera reprendre la route de son pays et, dans son pays, je le ferai tomber par l’épée.”	7 ιδου, εγω θελω βαλει εις αυτον τοιουτον πνευμα, ωστε, ακουσας θορυβον, θελει επιστρεψει εις την γην αυτου? και θελω καμει αυτον να πεση δια μαχαιρας εν τη γη αυτου.
8 Le grand échanson repartit et trouva le roi d’Assyrie occupé à combattre contre Libna: le grand échanson savait déjà que le roi avait quitté Lakish	8 Ο Ραβ-σακης λοιπον επεστρεψε και ευρηκε τον βασιλεα της Ασσυριας πολεμουντα εναντιον της Λιβνα? διοτι ηκουσεν οτι εφυγεν απο Λαχεις.
9 après avoir reçu cette nouvelle: “Tirhaka, roi de Kouch, s’est mis en route pour te faire la guerre.” De nouveau donc, le roi envoya des messagers à Ézékias en leur disant:	9 Και ο βασιλευς, οτε ηκουσε να λεγωσι περι Θιρακα του βασιλεως της Αιθιοπιας, Ιδου, εξηλθε να σε πολεμηση, απεστειλε παλιν πρεσβεις προς τον Εζεκιαν, λεγων,
10 “Voici ce que vous direz à Ézékias, roi de Juda: Tu mets ta confiance en ton Dieu et tu dis que Jérusalem ne sera pas livrée entre les mains du roi d’Assyrie. Mais ton Dieu pourrait bien te décevoir.	10 Ουτω θελετε ειπει προς Εζεκιαν, τον βασιλεα του Ιουδα, λεγοντες, Ο Θεος σου, επι τον οποιον θαρρεις, ας μη σε απατα, λεγων, Η Ιερουσαλημ δεν θελει παραδοθη εις την χειρα του βασιλεως της Ασσυριας?
11 Tu as entendu ce que les rois d’Assyrie ont fait à tous les pays, ils les ont voués à l’anathème. Pourquoi toi serais-tu délivré?	11 ιδου, συ ηκουσας τι εκαμον οι βασιλεις της Ασσυριας εις παντας τους τοπους, καταστρεφοντες αυτους? και συ θελεις λυτρωθη;
12 Les dieux des nations que mes pères ont exterminées, Gozan, Harrân, Récef et les Édénites qui étaient à Tel-Basar, ont-ils été capables de les sauver?	12 μηπως οι θεοι των εθνων ελυτρωσαν εκεινους, τους οποιους οι πατερες μου κατεστρεψαν, την Γωζαν και την Χαρραν και Ρεσεφ και τους υιους του Εδεν τους εν Τελασσαρ;
13 Où sont les rois de Hamat, d’Arpad, de Laïr, de Séfarvayim, de Héna et d’Ivva?”	13 που ο βασιλευς της Αιμαθ, και ο βασιλευς της Αρφαδ, και ο βασιλευς της πολεως Σεφαρουιμ, Ενα και Αυα;
14 Ézékias prit la lettre des mains des messagers et la lut, puis il se rendit à la Maison de Yahvé. Là, Ézékias la déroula devant Yahvé	14 Και λαβων ο Εζεκιας την επιστολην εκ της χειρος των πρεσβεων, ανεγνωσεν αυτην? και ανεβη ο Εζεκιας εις τον οικον του Κυριου και εξετυλιξεν αυτην ενωπιον του Κυριου.
15 et il fit cette prière: “Yahvé, Dieu d’Israël, Dieu qui sièges sur les Chérubins, il n’y a pas d’autre Dieu que toi dans tous les royaumes de la terre: c’est toi qui as fait le ciel et la terre.	15 Και προσηυχηθη ενωπιον του Κυριου ο Εζεκιας, λεγων, Κυριε Θεε του Ισραηλ, ο καθημενος επι των χερουβειμ, συ αυτος εισαι ο Θεος, ο μονος, παντων των βασιλειων της γης? συ εκαμες τον ουρανον και την γην?
16 Prête l’oreille, Yahvé, entends, ouvre les yeux, Yahvé, et vois! Entends les paroles, les insultes de Sennakérib contre le Dieu vivant.	16 κλινον, Κυριε, το ους σου και ακουσον? ανοιξον, Κυριε, τους οφθαλμους σου και ιδε? και ακουσον τους λογους του Σενναχειρειμ, οστις απεστειλε τουτον δια να ονειδιση τον ζωντα Θεον?
17 C’est vrai, Yahvé, les rois d’Assyrie ont ravagé les nations païennes.	17 αληθως, Κυριε, οι βασιλεις της Ασσυριας ηρημωσαν τα εθνη και τους τοπους αυτων,
18 Ils ont livré leurs dieux au feu, mais ce n’étaient pas des dieux, seulement l’œuvre des mains de l’homme, du bois et de la pierre; ils les ont donc détruits.	18 και ερριψαν εις το πυρ, τους θεους αυτων? διοτι δεν ησαν θεοι, αλλ' εργον χειρων ανθρωπων, ξυλα και λιθοι? δια τουτο κατεστρεψαν αυτους?
19 Mais maintenant, Yahvé, notre Dieu, délivre-nous de sa main, je t’en prie, et tous les royaumes de la terre sauront que toi seul, Yahvé, tu es Dieu!”	19 τωρα λοιπον, Κυριε Θεε ημων, σωσον ημας, δεομαι, εκ της χειρος αυτου? δια να γνωρισωσι παντα τα βασιλεια της γης, οτι συ εισαι Κυριος ο Θεος, ο μονος.
20 Isaïe, fils d’Amos, envoya dire ceci à Ézékias: “Voici ce que dit Yahvé, le Dieu d’Israël: J’ai entendu la prière que tu m’as adressée au sujet de Sennakérib, roi d’Assyrie.	20 Τοτε απεστειλεν Ησαιας ο υιος του Αμως προς τον Εζεκιαν, λεγων, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος του Ισραηλ? Ηκουσα οσα προσηυχηθης εις εμε κατα του Σενναχειρειμ βασιλεως της Ασσυριας.
21 Eh bien, voici la parole que Yahvé prononce contre lui: “Elle te méprise, elle se moque de toi, la vierge fille de Sion, elle secoue la tête en te regardant, la fille de Jérusalem.	21 Ουτος ειναι ο λογος τον οποιον ο Κυριος ελαλησε περι αυτου? Σε κατεφρονησε, σε ενεπαιξεν παρθενος, η θυγατηρ της Σιων? οπισω σου εσεισε κεφαλην η θυγατηρ της Ιερουσαλημ.
22 Qui as-tu insulté avec tes blasphèmes? Contre qui as-tu élevé la voix et levé tes yeux pleins d’orgueil? Contre le Saint d’Israël!	22 Τινα ωνειδισας και εβλασφημησας; και κατα τινος υψωσας φωνην και εσηκωσας υψηλα τους οφθαλμους σου; Κατα του Αγιου του Ισραηλ.
23 Par la bouche de tes messagers tu as insulté le Seigneur! Tu as dit: Avec mes nombreux chars j’ai gravi les sommets des montagnes, les pentes du Liban. J’ai coupé la forêt de cèdres et les plus beaux de ses cyprès. J’ai atteint le plus lointain de ses repaires et son jardin boisé.	23 Τον Κυριον ωνειδισας δια των πρεσβεων σου και ειπας, Με το πληθος των αμαξων μου ανεβην εγω εις το υψος των ορεων, εις τα πλευρα του Λιβανου? και θελω κοψει τας υψηλας κεδρους αυτου, τας εκλεκτας ελατους αυτου? και θελω εισελθει εις τα εσχατα οικηματα αυτου, εις το δασος του Καρμηλου αυτου?
24 J’ai creusé, et j’ai bu des eaux étrangères, j’ai desséché sous la plante de mes pieds tous les canaux de l’Égypte.	24 εγω ανεσκαψα και επιον υδατα ξενα? και με το ιχνος των ποδων μου εξηρανα παντας τους ποταμους των πολιορκουμενων.
25 On ne t’a donc pas dit que depuis longtemps je préparais cela? Dès le commencement j’ai fait un projet, que maintenant je réalise. Tu devais transformer des villes fortifiées en un tas de ruines;	25 Μη δεν ηκουσας οτι εγω εκαμον τουτο παλαιοθεν, και απο ημερων αρχαιων εβουλευθην αυτο; τωρα δε εξετελεσα τουτο, ωστε συ να ησαι δια να καταστρεφης πολεις ωχυρωμενας εις ερειπιων σωρους.
26 leurs habitants, trop faibles, étaient effrayés, apeurés; ils étaient comme l’herbe des champs, comme le gazon encore vert, comme la mousse qui pousse sur les toits, comme le grain qui rouille avant de devenir épi.	26 Δια τουτο οι κατοικοι αυτων ησαν μικρας δυναμεως, ετρομαξαν και κατησχυνθησαν? ησαν ως ο χορτος του αγρου και ως η χλοη, ως ο χορτος των δωματων και ως ο σιτος ο καιομενος πριν καλαμωση.
27 Mais je sais lorsque tu t’assieds, lorsque tu sors et que tu rentres. Et quand tu te mets en colère contre moi, je le sais encore.	27 Πλην εγω εξευρω την κατοικιαν σου και την εξοδον σου και την εισοδον σου και την κατ' εμου λυσσαν σου.
28 Eh bien, puisque tu t’es mis en colère contre moi et que ton insolence est montée jusqu’à mes oreilles, je vais passer mon anneau à ta narine, et mon mors à tes lèvres, et je te reconduirai par le chemin par lequel tu es venu.	28 Επειδη η κατ' εμου λυσσα σου και η αλαζονεια σου ανεβησαν εις τα ωτα μου, δια τουτο θελω βαλει τον κρικον μου εις τους μυκτηρας σου και τον χαλινον μου εις τα χειλη σου, και θελω σε επιστρεψει δια της οδου δι' ης ηλθες.
29 “Maintenant, voici un signe pour toi, Ézékias: cette année on mangera du grain tombé; l’an prochain, le grain qui pousse tout seul, mais la troisième année vous sèmerez et vous moissonnerez; vous planterez des vignes et vous en mangerez le fruit.	29 Και τουτο θελει εισθαι εις σε το σημειον? Το ετος τουτο θελετε φαγει ο, τι ειναι αυτοφυες? και το δευτερον ετος, ο, τι εκφυεται απο του αυτου? το δε τριτον ετος, σπειρατε και θερισατε και φυτευσατε αμπελωνας και φαγετε τον καρπον αυτων.
30 “Les rescapés de la maison de Juda donneront de nouveau des racines en bas et des fruits en haut.	30 Και το υπολοιπον εκ του οικου Ιουδα, το διασωθεν, θελει ριζωσει παλιν υποκατωθεν και θελει δωσει επανω καρπους.
31 “Car de Jérusalem sortira un reste et du mont Sion, des survivants. Ce sera l’œuvre de Yahvé Sabaot et de son soin jaloux.	31 Διοτι εξ Ιερουσαλημ θελει εξελθει το υπολοιπον και εκ του ορους Σιων το διασωθεν? ο ζηλος του Κυριου των δυναμεων θελει εκτελεσει τουτο.
32 “C’est pourquoi, voici ce que Yahvé dit au sujet du roi d’Assyrie: “Il n’assiégera pas cette ville et il n’y lancera pas de flèches. Il ne dressera pas contre elle le bouclier, il ne fera pas monter un remblai,	32 Οθεν ουτω λεγει Κυριος περι του βασιλεως της Ασσυριας? Δεν θελει εισελθει εις την πολιν ταυτην ουδε θελει τοξευσει εκει βελος ουδε θελει προβαλει κατ' αυτης ασπιδα ουδε θελει υψωσει εναντιον αυτης προχωμα.
33 mais il retournera par le chemin par lequel il est venu. Il n’entrera pas dans cette ville. Parole de Yahvé!	33 Δια της οδου δι' ης ηλθε, δι' αυτης θελει επιστρεψει, και εις την πολιν ταυτην δεν θελει εισελθει, λεγει Κυριος.
34 Je protégerai cette ville et je la sauverai, à cause de moi et de mon serviteur David.”	34 Διοτι θελω υπερασπισθη την πολιν ταυτην, ωστε να σωσω αυτην, ενεκεν εμου και ενεκεν του δουλου μου Δαβιδ.
35 Cette même nuit l’ange de Yahvé sortit et frappa dans le camp des Assyriens 185 000 hommes. Le matin, quand on se leva, il n’y avait que des cadavres: tous morts!	35 Και την νυκτα εκεινην εξηλθεν ο αγγελος του Κυριου και επαταξεν εν τω στρατοπεδω των Ασσυριων εκατον ογδοηκοντα πεντε χιλιαδας? και οτε εξηγερθησαν το πρωι, ιδου, ησαν παντες σωματα νεκρα.
36 Sennakérib, roi d’Assyrie, partit donc et revint séjourner à Ninive.	36 Και εσηκωθη Σενναχειρειμ, ο βασιλευς της Ασσυριας, και εφυγε και επεστρεψε και κατωκησεν εν Νινευη.
37 Là, pendant qu’il était prosterné dans la Maison de son dieu Nisrok, ses fils Adramélek et Sarécer le frappèrent de leur épée et prirent la fuite au pays d’Ararat. Asarhaddon, son fils, devint roi à sa place.	37 Και ενω προσεκυνει εν τω οικω Νισρωκ του θεου αυτου, Αδραμμελεχ και Σαρασαρ οι υιοι αυτου επαταξαν αυτον εν μαχαιρα. αυτοι δε εφυγον εις γην Αραρατ? εβασιλευσε δε αντ' αυτου Εσαραδδων ο υιος αυτου.