Ecclesiasticus 49

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Memoria Iosiae in compositionem odoris facta opere pigmentarii;	1 Pamięć o Jozjaszu - to zmieszane kadzidło, przygotowane pracą tego, kto robi wonności; w ustach każdego jest słodka jak miód i jak muzyka na uczcie przy winie.
2 in omni ore quasi mel indulcabitur eius memoria et ut musica in convivio vini.	2 On osiągnął powodzenie w nawróceniu ludu i usunął obrzydliwość bezprawia.
3 Ipse est directus divinitus in paenitentia gentis et tulit abominationes impietatis;	3 Kierował prosto do Pana swe serce, a w czasie bezprawia umocnił pobożność.
4 et gubernavit ad Dominum cor suum et in diebus peccatorum corroboravit pietatem.	4 Oprócz Dawida, Ezechiasza i Jozjasza wszyscy dopuszczali się przestępstw, opuścili bowiem prawo Najwyższego. Królowie Judy zniknęli.
5 Praeter David et Ezechiam et Iosiam, omnes peccatum commiserunt;	5 Dali bowiem moc swoją innym i chwałę swoją narodowi obcemu,
6 nam reliquerunt legem Altissimi reges Iudae et contempserunt timorem Dei;	6 który podpalił wybrane Miasto Przybytku i spustoszył jego ulice,
7 dederunt enim regnum suum aliis et gloriam suam alienae genti;	7 według słów Jeremiasza. Skrzywdzili go bowiem, jego, który już w łonie matki był poświęcony na proroka, aby wyrywał, tracił i niszczył, jak również budował i sadził.
8 incenderunt electam sanctuarii civitatem et desertas fecerunt vias ipsius in manu Ieremiae.	8 Ezechiel oglądał widzenie chwały, jakie okazał mu [Pan] na rydwanie cherubów.
9 Nam male tractaverunt illum, ipse autem a ventre matris consecratus est propheta evertere et eruere et perdere et iterum aedificare et plantare et renovare.	9 Wspominał On też o Hiobie, który trzymał się dróg sprawiedliwości.
10 Ezechiel, qui vidit visionem gloriae, quam ostendit illi in curru cherubim.	10 A kości dwunastu proroków niech wypuszczą pędy ze swego grobu, pocieszyli bowiem Jakuba i wybawili go niezawodną nadzieją.
11 Nam et commemoratus est inimicorum in imbre et benefacere illis, qui ostenderunt rectas vias.	11 Jakże sławić mamy Zorobabela, który jest jak sygnet na prawej ręce,
12 Et duodecim prophetarum ossa pullulent de loco suo; nam corroboraverunt Iacob et redemerunt eos in fide virtutis.	12 również i Jozuego, syna Josadaka, którzy za dni swoich zbudowali Dom - wznieśli święty Przybytek Panu, przeznaczony do wiecznej chwały.
13 Quomodo amplificemus Zorobabel? Nam et ipse quasi signum in dextera manu;	13 Pamięć o Nehemiaszu w wielkiej jest cenie! On nam podniósł mury rozwalone, postawił bramy i zasuwy i odnowił nasze domy.
14 sic et Iesua filius Iosedec. Qui in diebus suis aedificaverunt domum et exaltaverunt templum sanctum Domino paratum in gloriam sempiternam.	14 Nie było drugiego spośród stworzonych na ziemi jak Henoch, on bowiem z ziemi został uniesiony.
15 Et Nehemias: in memoria multi temporis, qui erexit nobis muros eversos et stare fecit portas et seras; qui erexit domos nostras.	15 Nie narodził się żaden mąż taki jak Józef, zwierzchnik braci, podpora ludu, którego zwłoki doznały takiej opieki.
16 Nemo creatus est in terra qualis Henoch; nam et ipse assumptus est a terra.	16 Sem i Set cieszą się chwałą wśród ludzi, a ponad wszystkimi żyjącymi stworzeniami - Adam.
17 Neque ut Ioseph natus est homo, princeps fratrum, firmamentum gentis;
18 et ossa ipsius visitata sunt et post mortem prophetaverunt.
19 Seth et Sem apud homines gloriam adepti sunt et super omnem animam in origine Adam.