| 1 הן לצדק ימלך מלך ולשרים למשפט ישרו | 1 Oto król będzie panował sprawiedliwie i książęta rządzić będą zgodnie z prawem; |
| 2 והיה איש כמחבא רוח וסתר זרם כפלגי מים בציון כצל סלע כבד בארץ עיפה | 2 każdy będzie jakby osłoną przed wichrem i schronieniem przed ulewą, jak strumienie wody na suchym stepie, jak cień olbrzymiej skały na spieczonej ziemi. |
| 3 ולא תשעינה עיני ראים ואזני שמעים תקשבנה | 3 Wówczas nie będą przyćmione oczy patrzących, uszy słuchających staną się uważne. |
| 4 ולבב נמהרים יבין לדעת ולשון עלגים תמהר לדבר צחות | 4 Serca nierozważnych zrozumieją wiedzę, a język jąkałów przemówi wyraźnie. |
| 5 לא יקרא עוד לנבל נדיב ולכילי לא יאמר שוע | 5 Nie będzie już głupi zwany szlachetnym, ani krętacz mieniony wielmożnym. |
| 6 כי נבל נבלה ידבר ולבו יעשה און לעשות חנף ולדבר אל יהוה תועה להריק נפש רעב ומשקה צמא יחסיר | 6 Bo głupi wygłasza niedorzeczności i jego serce obmyśla nieprawość, żeby się dopuszczać bezbożności i głosić błędy o Panu, żeby żołądek głodnego pozostawić pusty i spragnionego pozbawić napoju. |
| 7 וכלי כליו רעים הוא זמות יעץ לחבל ענוים באמרי שקר ובדבר אביון משפט | 7 Co do krętacza, to złe są jego krętactwa; knuje on podstępne sposoby, by zgubić biednych słowami kłamstwa, chociaż ubogi udowodni swe prawo. |
| 8 ונדיב נדיבות יעץ והוא על נדיבות יקום | 8 Szlachetny zaś człowiek zamierza rzeczy szlachetne i trwa statecznie w szlachetnym działaniu. |
| 9 נשים שאננות קמנה שמענה קולי בנות בטחות האזנה אמרתי | 9 Kobiety beztroskie, wstańcie, słuchajcie mego głosu! Dziewczęta zbyt pewne siebie, dajcie posłuch mej mowie! |
| 10 ימים על שנה תרגזנה בטחות כי כלה בציר אסף בלי יבוא | 10 Za rok i kilka dni zadrżycie, pewne siebie, bo winobranie się skończyło, zbiorów już nie będzie. |
| 11 חרדו שאננות רגזה בטחות פשטה וערה וחגורה על חלצים | 11 Lękajcie się, beztroskie! Zadrżyjcie, pewne siebie! Rozbierzcie się i obnażcie, przepaszcie worem biodra! |
| 12 על שדים ספדים על שדי חמד על גפן פריה | 12 Bijcie się w piersi nad losem pól rozkosznych, nad owocodajną winnicą; |
| 13 על אדמת עמי קוץ שמיר תעלה כי על כל בתי משוש קריה עליזה | 13 nad ziemią mojego ludu, gdzie wschodzą ciernie i głogi, nad wszystkimi domami radości, nad wesołym miastem. |
| 14 כי ארמון נטש המון עיר עזב עפל ובחן היה בעד מערות עד עולם משוש פראים מרעה עדרים | 14 Bo pałac jest opustoszały, hałaśliwe miasto wyludnione; Ofel i Strażnica stały się jaskiniami na zawsze: uciechą dzikich osłów, pastwiskiem stad. |
| 15 עד יערה עלינו רוח ממרום והיה מדבר לכרמל וכרמל ליער יחשב | 15 Wreszcie zostanie wylany na nas Duch z wysokości. Wtedy pustynia stanie się sadem, a sad za las uważany będzie. |
| 16 ושכן במדבר משפט וצדקה בכרמל תשב | 16 Na pustyni osiądzie prawo, a sprawiedliwość zamieszka w sadzie. |
| 17 והיה מעשה הצדקה שלום ועבדת הצדקה השקט ובטח עד עולם | 17 Dziełem sprawiedliwości będzie pokój, a owocem prawa - wieczyste bezpieczeństwo. |
| 18 וישב עמי בנוה שלום ובמשכנות מבטחים ובמנוחת שאננות | 18 Lud mój mieszkać będzie w stolicy pokoju, w mieszkaniach bezpiecznych, w zacisznych miejscach wypoczynku, |
| 19 וברד ברדת היער ובשפלה תשפל העיר | 19 choćby las został powalony, a miasto było bardzo poniżone. |
| 20 אשריכם זרעי על כל מים משלחי רגל השור והחמור | 20 Szczęśliwi! Wy siać będziecie nad każdą wodą, puszczając wolno woły i osły. |