1 וַיַּעַן אִיֹּוב וַיֹּאמַר | 1 Tunc jussit eam introire ubi repositi erant thesauri ejus, et jussit illic manere eam, et constituit quid daretur illi de convivio suo. |
2 אָמְנָם כִּי אַתֶּם־עָם וְעִמָּכֶם תָּמוּת חָכְמָה | 2 Cui respondit Judith, et dixit : Nunc non potero manducare ex his quæ mihi præcipis tribui, ne veniat super me offensio : ex his autem quæ mihi detuli, manducabo. |
3 גַּם־לִי לֵבָב ׀ כְּמֹוכֶם לֹא־נֹפֵל אָנֹכִי מִכֶּם וְאֶת־מִי־אֵין כְּמֹו־אֵלֶּה | 3 Cui Holofernes ait : Si defecerint tibi ista, quæ tecum detulisti, quid faciemus tibi ? |
4 שְׂחֹק לְרֵעֵהוּ ׀ אֶהְיֶה קֹרֵא לֶאֱלֹוהַּ וַיַּעֲנֵהוּ חֹוק צַדִּיק תָּמִים | 4 Et dixit Judith : Vivit anima tua, domine meus, quoniam non expendet omnia hæc ancilla tua, donec faciat Deus in manu mea hæc quæ cogitavi. Et induxerunt illam servi ejus in tabernaculum quod præceperat. |
5 לַפִּיד בּוּז לְעַשְׁתּוּת שַׁאֲנָן נָכֹון לְמֹועֲדֵי רָגֶל | 5 Et petiit dum introiret, ut daretur ei copia nocte et ante lucem egrediendi foras ad orationem, et deprecandi Dominum. |
6 יִשְׁלָיוּ אֹהָלִים ׀ לְשֹׁדְדִים וּבַטֻּחֹות לְמַרְגִּיזֵי אֵל לַאֲשֶׁר הֵבִיא אֱלֹוהַּ בְּיָדֹו | 6 Et præcepit cubiculariis suis ut sicut placeret illi, exiret et introiret ad adorandum Deum suum per triduum : |
7 וְאוּלָם שְׁאַל־נָא בְהֵמֹות וְתֹרֶךָּ וְעֹוף הַשָּׁמַיִם וְיַגֶּד־לָךְ | 7 et exibat noctibus in vallem Bethuliæ, et baptizabat se in fonte aquæ. |
8 אֹו שִׂיחַ לָאָרֶץ וְתֹרֶךָּ וִיסַפְּרוּ לְךָ דְּגֵי הַיָּם | 8 Et ut ascendebat, orabat Dominum Deum Israël ut dirigeret viam ejus ad liberationem populi sui. |
9 מִי לֹא־יָדַע בְּכָל־אֵלֶּה כִּי יַד־יְהוָה עָשְׂתָה זֹּאת | 9 Et introiens, munda manebat in tabernaculo usque dum acciperet escam suam in vespere. |
10 אֲשֶׁר בְּיָדֹו נֶפֶשׁ כָּל־חָי וְרוּחַ כָּל־בְּשַׂר־אִישׁ | 10 Et factum est, in quarto die Holofernes fecit c?nam servis suis, et dixit ad Vagao eunuchum suum : Vade, et suade Hebræam illam ut sponte consentiat habitare mecum. |
11 הֲלֹא־אֹזֶן מִלִּין תִּבְחָן וְחֵךְ אֹכֶל יִטְעַם־לֹו | 11 F?dum est enim apud Assyrios, si femina irrideat virum agendo ut immunis ab eo transeat.
|
12 בִּישִׁישִׁים חָכְמָה וְאֹרֶךְ יָמִים תְּבוּנָה | 12 Tunc introivit Vagao ad Judith, et dixit : Non vereatur bona puella introire ad dominum meum, ut honorificetur ante faciem ejus, ut manducet cum eo, et bibat vinum in jucunditate. |
13 עִמֹּו חָכְמָה וּגְבוּרָה לֹו עֵצָה וּתְבוּנָה | 13 Cui Judith respondit : Quæ ego sum, ut contradicam domino meo ? |
14 הֵן יַהֲרֹוס וְלֹא יִבָּנֶה יִסְגֹּר עַל־אִישׁ וְלֹא יִפָּתֵחַ | 14 omne quod erit ante oculos ejus bonum et optimum, faciam. Quidquid autem illi placuerit, hoc mihi erit optimum omnibus diebus vitæ meæ. |
15 הֵן יַעְצֹר בַּמַּיִם וְיִבָשׁוּ וִישַׁלְּחֵם וְיַהַפְכוּ אָרֶץ | 15 Et surrexit, et ornavit se vestimento suo, et ingressa stetit ante faciem ejus. |
16 עִמֹּו עֹז וְתוּשִׁיָּה לֹו שֹׁגֵג וּמַשְׁגֶּה | 16 Cor autem Holofernes concussum est : erat enim ardens in concupiscentia ejus. |
17 מֹולִיךְ יֹועֲצִים שֹׁולָל וְשֹׁפְטִים יְהֹולֵל | 17 Et dixit ad eam Holofernes : Bibe nunc, et accumbe in jucunditate, quoniam invenisti gratiam coram me. |
18 מוּסַר מְלָכִים פִּתֵּחַ וַיֶּאְסֹר אֵזֹור בְּמָתְנֵיהֶם | 18 Et dixit Judith : Bibam, domine, quoniam magnificata est anima mea hodie præ omnibus diebus meis. |
19 מֹולִיךְ כֹּהֲנִים שֹׁולָל וְאֵתָנִים יְסַלֵּף | 19 Et accepit, et manducavit et bibit coram ipso ea quæ paraverat illi ancilla ejus. |
20 מֵסִיר פָה לְנֶאֱמָנִים וְטַעַם זְקֵנִים יִקָּח | 20 Et jucundus factus est Holofernes ad eam, bibitque vinum multum nimis, quantum numquam biberat in vita sua. |
21 שֹׁופֵךְ בּוּז עַל־נְדִיבִים וּמְזִיחַ אֲפִיקִים רִפָּה | |
22 מְגַלֶּה עֲמֻקֹות מִנִּי־חֹשֶׁךְ וַיֹּצֵא לָאֹור צַלְמָוֶת | |
23 מַשְׂגִּיא לַגֹּויִם וַיְאַבְּדֵם שֹׁטֵחַ לַגֹּויִם וַיַּנְחֵם | |
24 מֵסִיר לֵב רָאשֵׁי עַם־הָאָרֶץ וַיַּתְעֵם בְּתֹהוּ לֹא־דָרֶךְ | |
25 יְמַשְׁשׁוּ־חֹשֶׁךְ וְלֹא־אֹור וַיַּתְעֵם כַּשִּׁכֹּור | |