1 Raccontò loro una parabola per mostrare che dovevano pregare sempre, senza stancarsi mai. | 1 Dicebat autem et parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et non deficere, |
2 "In una città viveva un giudice che non temeva Dio e non si curava di nessuno. | 2 dicens : Judex quidam erat in quadam civitate, qui Deum non timebat, et hominem non reverebatur. |
3 Nella stessa città viveva una vedova, che andava da lui e gli chiedeva: "Fammi giustizia contro il mio avversario". | 3 Vidua autem quædam erat in civitate illa, et veniebat ad eum, dicens : Vindica me de adversario meo. |
4 Per un po' di tempo il giudice non volle, ma alla fine disse tra sé: "Anche se non temo Dio e non mi prendo cura degli uomini, | 4 Et nolebat per multum tempus. Post hæc autem dixit intra se : Etsi Deum non timeo, nec hominem revereor : |
5 tuttavia le farò giustizia e così non verrà continuamente a seccarmi". | 5 tamen quia molesta est mihi hæc vidua, vindicabo illam, ne in novissimo veniens sugillet me. |
6 E il Signore soggiunse: "Avete udito ciò che dice il giudice ingiusto? | 6 Ait autem Dominus : Audite quid judex iniquitatis dicit : |
7 E Dio non farà giustizia ai suoi eletti che lo invocano giorno e notte? Tarderà ad aiutarli? | 7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis ? |
8 Vi dico che farà loro giustizia prontamente. Ma il Figlio dell'uomo, quando verrà, troverà la fede sulla terra?". | 8 Dico vobis quia cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas, inveniet fidem in terra ?
|
9 Disse poi un'altra parabola per alcuni che erano persuasi di essere giusti e disprezzavano gli altri: | 9 Dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam justi, et aspernabantur ceteros, parabolam istam : |
10 "Due uomini salirono al tempio per pregare: uno era fariseo e l'altro pubblicano. | 10 Duo homines ascenderunt in templum ut orarent : unus pharisæus et alter publicanus. |
11 Il fariseo se ne stava in piedi e pregava così tra sé: "O Dio, ti ringrazio perché non sono come gli altri uomini, rapaci, ingiusti, adùlteri, e neppure come questo pubblicano. | 11 Pharisæus stans, hæc apud se orabat : Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceteri hominum : raptores, injusti, adulteri, velut etiam hic publicanus : |
12 Io digiuno due volte alla settimana e offro la decima parte di quello che possiedo". | 12 jejuno bis in sabbato, decimas do omnium quæ possideo. |
13 Il pubblicano invece si fermò a distanza e non osava neppure alzare lo sguardo al cielo, ma si batteva il petto dicendo: "O Dio, sii benigno con me, peccatore". | 13 Et publicanus a longe stans, nolebat nec oculos ad cælum levare : sed percutiebat pectus suum, dicens : Deus propitius esto mihi peccatori. |
14 Vi dico che questi tornò a casa giustificato, l'altro invece no, perché chi si esalta sarà umiliato e chi si umilia sarà esaltato". | 14 Dico vobis, descendit hic justificatus in domum suam ab illo : quia omnis qui se exaltat, humiliabitur, et qui se humiliat, exaltabitur.
|
15 Gli presentavano anche dei bimbi perché li toccasse, ma i discepoli, vedendo questo, li sgridavano. | 15 Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret. Quod cum viderent discipuli, increpabant illos. |
16 Allora Gesù li chiamò vicino a sé e disse: "Lasciate che i fanciulli vengano a me e non glielo impedite, perché il regno di Dio è di quelli che sono simili a loro. | 16 Jesus autem convocans illos, dixit : Sinite pueros venire ad me, et nolite vetare eos : talium est enim regnum Dei. |
17 In verità vi dico: chi non accoglie il regno di Dio come un fanciullo, non vi entrerà". | 17 Amen dico vobis, quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud.
|
18 E un capo lo interrogò: "Maestro buono, che cosa devo fare per ottenere la vita eterna?". | 18 Et interrogavit eum quidam princeps, dicens : Magister bone, quid faciens vitam æternam possidebo ? |
19 Gesù gli rispose: "Perché mi dici buono? Nessuno è buono, tranne Dio. | 19 Dixit autem ei Jesus : Quid me dicis bonum ? nemo bonus nisi solus Deus. |
20 Conosci i comandamenti: Non commettere adulterio, non uccidere, non rubare, non dire il falso, ama tuo padre e tua madre". | 20 Mandata nosti : non occides ; non mœchaberis ; non furtum facies ; non falsum testimonium dices ; honora patrem tuum et matrem. |
21 Quell'uomo disse: "Tutto questo l'ho osservato fin dalla mia giovinezza". | 21 Qui ait : Hæc omnia custodivi a juventute mea. |
22 Udito ciò, Gesù gli disse: "Ti manca ancora una cosa: vendi tutto quello che hai e dàllo ai poveri, così avrai un tesoro nei cieli; poi vieni e seguimi". | 22 Quo audito, Jesus ait ei : Adhuc unum tibi deest : omnia quæcumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in cælo : et veni, sequere me. |
23 Ma quello, udite queste parole, diventò molto triste. Era infatti molto ricco. | 23 His ille auditis, contristatus est : quia dives erat valde. |
24 Gesù, notando la sua tristezza, disse: "Come è difficile per coloro che sono ricchi entrare nel regno di Dio. | 24 Videns autem Jesus illum tristem factum, dixit : Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrabunt ! |
25 E' più facile che un cammello passi attraverso la cruna di un ago, piuttosto che un ricco entri nel regno di Dio". | 25 facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei. |
26 Quelli che ascoltavano domandarono: "Ma allora chi può salvarsi?". | 26 Et dixerunt qui audiebant : Et quis potest salvus fieri ? |
27 Egli rispose: "Ciò che è impossibile agli uomini, è possibile a Dio". | 27 Ait illis : Quæ impossibilia sunt apud homines, possibilia sunt apud Deum. |
28 Pietro allora disse: "Vedi, noi abbiamo lasciato le nostre cose e ti abbiamo seguito". | 28 Ait autem Petrus : Ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te. |
29 Gesù rispose loro: "In verità vi dico: non c'è nessuno che abbia lasciato casa, moglie, fratelli, genitori e figli per il regno di Dio, | 29 Qui dixit eis : Amen dico vobis, nemo est qui reliquit domum, aut parentes, aut fratres, aut uxorem, aut filios propter regnum Dei, |
30 che non riceva molto di più in questo tempo e nel secolo avvenire la vita eterna". | 30 et non recipiat multo plura in hoc tempore, et in sæculo venturo vitam æternam.
|
31 Poi prese con sé i Dodici e disse loro: "Ecco che saliamo a Gerusalemme e si compirà tutto quello che è stato scritto dai profeti circa il Figlio dell'uomo. | 31 Assumpsit autem Jesus duodecim, et ait illis : Ecce ascendimus Jerosolymam, et consummabuntur omnia quæ scripta sunt per prophetas de Filio hominis : |
32 Sarà consegnato ai pagani, sarà insultato, coperto di offese e di sputi; | 32 tradetur enim gentibus, et illudetur, et flagellabitur, et conspuetur : |
33 e, dopo averlo flagellato, lo uccideranno. Ma il terzo giorno risusciterà". | 33 et postquam flagellaverint, occident eum, et tertia die resurget. |
34 Ma essi non capirono nulla di tutto questo: il significato di quel discorso rimase per loro oscuro e non riuscivano affatto a capire. | 34 Et ipsi nihil horum intellexerunt, et erat verbum istud absconditum ab eis, et non intelligebant quæ dicebantur.
|
35 Mentre si stava avvicinando a Gerico, un cieco era seduto sul bordo della strada e chiedeva l'elemosina. | 35 Factum est autem, cum appropinquaret Jericho, cæcus quidam sedebat secus viam, mendicans. |
36 Sentendo passare la folla, domandò che cosa accadesse. | 36 Et cum audiret turbam prætereuntem, interrogabat quid hoc esset. |
37 Gli risposero: "E' Gesù di Nazaret che passa!". | 37 Dixerunt autem ei quod Jesus Nazarenus transiret. |
38 Allora si mise a gridare: "Gesù, figlio di Davide, abbi pietà di me!". | 38 Et clamavit, dicens : Jesu, fili David, miserere mei. |
39 Quelli che camminavano davanti lo sgridavano per farlo tacere. Ma il cieco gridava ancor più forte: "Figlio di Davide, abbi pietà di me!". | 39 Et qui præibant, increpabant eum ut taceret. Ipse vero multo magis clamabat : Fili David, miserere mei. |
40 Gesù allora si fermò e ordinò che gli portassero il cieco. Quando fu vicino, gli domandò: | 40 Stans autem Jesus jussit illum adduci ad se. Et cum appropinquasset, interrogavit illum, |
41 "Che cosa vuoi che faccia per te?". Egli rispose: "Signore, che io ci veda". | 41 dicens : Quid tibi vis faciam ? At ille dixit : Domine, ut videam. |
42 E Gesù gli disse: "Vedi! La tua fede ti ha salvato". | 42 Et Jesus dixit illi : Respice, fides tua te salvum fecit. |
43 Subito ci vide di nuovo e si mise a seguirlo, ringraziando Dio. Anche la gente che era presente, alla vista del fatto, si mise a lodare Dio. | 43 Et confestim vidit, et sequebatur illum magnificans Deum. Et omnis plebs ut vidit, dedit laudem Deo. |