Psalmi 33

NOVA VULGATA	LXX
1 Exsultate, iusti, in Domino; rectos decet collaudatio.	1 τω δαυιδ οποτε ηλλοιωσεν το προσωπον αυτου εναντιον αβιμελεχ και απελυσεν αυτον και απηλθεν
2 Confitemini Domino in cithara, in psalterio decem chordarum psallite illi.	2 ευλογησω τον κυριον εν παντι καιρω δια παντος η αινεσις αυτου εν τω στοματι μου
3 Cantate ei canticum novum, bene psallite ei in vociferatione,	3 εν τω κυριω επαινεσθησεται η ψυχη μου ακουσατωσαν πραεις και ευφρανθητωσαν
4 quia rectum est verbum Domini, et omnia opera eius in fide.	4 μεγαλυνατε τον κυριον συν εμοι και υψωσωμεν το ονομα αυτου επι το αυτο
5 Diligit iustitiam et iudicium; misericordia Domini plena est terra.	5 εξεζητησα τον κυριον και επηκουσεν μου και εκ πασων των παροικιων μου ερρυσατο με
6 Verbo Domini caeli facti sunt, et spiritu oris eius omnis virtus eorum.	6 προσελθατε προς αυτον και φωτισθητε και τα προσωπα υμων ου μη καταισχυνθη
7 Congregans sicut in utre aquas maris, ponens in thesauris abyssos.	7 ουτος ο πτωχος εκεκραξεν και ο κυριος εισηκουσεν αυτου και εκ πασων των θλιψεων αυτου εσωσεν αυτον
8 Timeat Dominum omnis terra, a facie autem eius formident omnes inhabitantes orbem.	8 παρεμβαλει αγγελος κυριου κυκλω των φοβουμενων αυτον και ρυσεται αυτους
9 Quoniam ipse dixit, et facta sunt, ipse mandavit, et creata sunt.	9 γευσασθε και ιδετε οτι χρηστος ο κυριος μακαριος ανηρ ος ελπιζει επ' αυτον
10 Dominus dissipat consilia gentium, irritas facit cogitationes populorum.	10 φοβηθητε τον κυριον οι αγιοι αυτου οτι ουκ εστιν υστερημα τοις φοβουμενοις αυτον
11 Consilium autem Domini in aeternum manet, cogitationes cordis eius in generatione et generationem.	11 πλουσιοι επτωχευσαν και επεινασαν οι δε εκζητουντες τον κυριον ουκ ελαττωθησονται παντος αγαθου διαψαλμα
12 Beata gens, cui Dominus est Deus, populus, quem elegit in hereditatem sibi.	12 δευτε τεκνα ακουσατε μου φοβον κυριου διδαξω υμας
13 De caelo respexit Dominus, vidit omnes filios hominum.	13 τις εστιν ανθρωπος ο θελων ζωην αγαπων ημερας ιδειν αγαθας
14 De loco habitaculi sui respexit super omnes, qui habitant terram,	14 παυσον την γλωσσαν σου απο κακου και χειλη σου του μη λαλησαι δολον
15 qui finxit singillatim corda eorum, qui intellegit omnia opera eorum.	15 εκκλινον απο κακου και ποιησον αγαθον ζητησον ειρηνην και διωξον αυτην
16 Non salvatur rex per multam virtutem, et gigas non liberabitur in multitudine virtutis suae.	16 οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις δεησιν αυτων
17 Fallax equus ad salutem, in abundantia autem virtutis suae non salvabit.	17 προσωπον δε κυριου επι ποιουντας κακα του εξολεθρευσαι εκ γης το μνημοσυνον αυτων
18 Ecce oculi Domini super metuentes eum, in eos, qui sperant super misericordia eius,	18 εκεκραξαν οι δικαιοι και ο κυριος εισηκουσεν αυτων και εκ πασων των θλιψεων αυτων ερρυσατο αυτους
19 ut eruat a morte animas eorum et alat eos in fame.	19 εγγυς κυριος τοις συντετριμμενοις την καρδιαν και τους ταπεινους τω πνευματι σωσει
20 Anima nostra sustinet Dominum, quoniam adiutor et protector noster est;	20 πολλαι αι θλιψεις των δικαιων και εκ πασων αυτων ρυσεται αυτους
21 quia in eo laetabitur cor nostrum, et in nomine sancto eius speravimus.	21 κυριος φυλασσει παντα τα οστα αυτων εν εξ αυτων ου συντριβησεται
22 Fiat misericordia tua, Domine, super nos, quemadmodum speravimus in te.	22 θανατος αμαρτωλων πονηρος και οι μισουντες τον δικαιον πλημμελησουσιν
	23 λυτρωσεται κυριος ψυχας δουλων αυτου και ου μη πλημμελησωσιν παντες οι ελπιζοντες επ' αυτον