Psalmi 139
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 Magistro chori. David. Psalmus. Domine, scrutatus es et cognovisti me, | 1 Del maestro de coro. De David. Salmo. Yahveh, tú me escrutas y conoces; |
2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. Intellexisti cogitationes meas de longe, | 2 sabes cuándo me siento y cuándo me levanto, mi pensamiento calas desde lejos; |
3 semitam meam et accubitum meum investigasti. Et omnes vias meas perspexisti, | 3 esté yo en camino o acostado, tú lo adviertes, familiares te son todas mis sendas. |
4 quia nondum est sermo in lingua mea, et ecce, Domine, tu novisti omnia. | 4 Que no está aún en mi lengua la palabra, y ya tú, Yahveh, la conoces entera; |
5 A tergo et a fronte coartasti me et posuisti super me manum tuam. | 5 me aprietas por detrás y por delante, y tienes puesta sobre mí tu mano. |
6 Mirabilis nimis facta est scientia tua super me, sublimis, et non attingam eam. | 6 Ciencia es misteriosa para mí, harto alta, no puedo alcanzarla. |
7 Quo ibo a spiritu tuo et quo a facie tua fugiam? | 7 ¿A dónde iré yo lejos de tu espíritu, a dónde de tu rostro podré huir? |
8 Si ascendero in caelum, tu illic es; si descendero in infernum, ades. | 8 Si hasta los cielos subo, allí estás tú, si en el seol me acuesto, allí te encuentras. |
9 Si sumpsero pennas aurorae et habitavero in extremis maris, | 9 Si tomo las alas de la aurora, si voy a parar a lo último del mar, |
10 etiam illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua. | 10 también allí tu mano me conduce, tu diestra me aprehende. |
11 Si dixero: “ Forsitan tenebrae compriment me, et nox illuminatio erit circa me ”, | 11 Aunque diga: «¡Me cubra al menos la tiniebla, y la noche sea en torno a mí un ceñidor, |
12 etiam tenebrae non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur - sicut tenebrae eius ita et lumen eius -. | 12 ni la misma tiniebla es tenebrosa para ti, y la noche es luminosa como el día. |
13 Quia tu formasti renes meos, contexuisti me in utero matris meae. | 13 Porque tú mis riñones has formado, me has tejido en el vientre de mi madre; |
14 Confitebor tibi, quia mirabiliter plasmatus sum; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis. | 14 yo te doy gracias por tantas maravillas: prodigio soy, prodigios son tus obras. Mi alma conocías cabalmente, |
15 Non sunt abscondita ossa mea a te, cum factus sum in occulto, contextus in inferioribus terrae. | 15 y mis huesos no se te ocultaban, cuando era yo formado en lo secreto, tejido en las honduras de la tierra. |
16 Imperfectum adhuc me viderunt oculi tui, et in libro tuo scripti erant omnes dies: ficti erant, et nondum erat unus ex eis. | 16 Mi embrión tus ojos lo veían; en tu libro están inscritos todos los días que han sido señalados, sin que aún exista uno solo de ellos. |
17 Mihi autem nimis pretiosae cogitationes tuae, Deus; nimis gravis summa earum. | 17 Mas para mí ¡qué arduos son tus pensamientos, oh, Dios, qué incontable su suma! |
18 Si dinumerabo eas, super arenam multiplicabuntur; si ad finem pervenerim, adhuc sum tecum. | 18 ¡Son más, si los recuento, que la arena, y al terminar, todavía estoy contigo! |
19 Utinam occidas, Deus, peccatores; viri sanguinum, declinate a me. | 19 ¡Ah, si al impío, oh Dios, mataras, si los hombres sanguinarios se apartaran de mí! |
20 Qui loquuntur contra te maligne: exaltantur in vanum contra te. | 20 Ellos que hablan de ti dolosamente, tus adversarios que se alzan en vano. |
21 Nonne, qui oderunt te, Domine, oderam et insurgentes in te abhorrebam? | 21 ¿No odio, Yahveh, a quienes te odian? ¿No me asquean los que se alzan contra ti? |
22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi. | 22 Con odio colmado los odio, son para mí enemigos. |
23 Scrutare me, Deus, et scito cor meum; proba me et cognosce semitas meas | 23 Sóndame, oh Dios, mi corazón conoce, pruébame, conoce mis desvelos; 24 mira no haya en mí camino de dolor, y llévame por el camino eterno. |
24 et vide, si via vanitatis in me est, et deduc me in via aeterna. |