ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 82

LXX	BIBBIA MARTINI
1 ωδη ψαλμου τω ασαφ	1 Cantico, o salmo di Asapb. Chi a te sarà simile, o Dio? non istar cheto, e non rattenerti:
2 ο θεος τις ομοιωθησεται σοι μη σιγησης μηδε καταπραυνης ο θεος	2 Imperocché ecco, che gran remore menano i tuoi nemici; e quei, che ti odiano hanno alzata la testa.
3 οτι ιδου οι εχθροι σου ηχησαν και οι μισουντες σε ηραν κεφαλην	3 Han formato de' malvagi disegni contro il tuo popolo; e han macchinato contro de' santi tuoi.
4 επι τον λαον σου κατεπανουργευσαντο γνωμην και εβουλευσαντο κατα των αγιων σου	4 Hanno detto: Venite, leviamoli dall'essere di nazione; e non si rammenti mai più il nome d'Israele.
5 ειπαν δευτε και εξολεθρευσωμεν αυτους εξ εθνους και ου μη μνησθη το ονομα ισραηλ ετι	5 Imperocché hanno fatta cospirazione: hanno formata alleanza insieme contro di te i padiglioni degli Idumei, e gli Ismaeliti;
6 οτι εβουλευσαντο εν ομονοια επι το αυτο κατα σου διαθηκην διεθεντο	6 Moab, e gli Agareni, Gebal, e Ammon, e Amalec, gli stranieri cogli abitanti di Tiro.
7 τα σκηνωματα των ιδουμαιων και οι ισμαηλιται μωαβ και οι αγαρηνοι	7 Con essi è venuto anche l'Assiro: ha dato aiuto a' figliuoli di Loth.
8 γεβαλ και αμμων και αμαληκ και αλλοφυλοι μετα των κατοικουντων τυρον	8 Fa ad essi come a Madianiti, e a Sisara, e come a Jabin al torrente di Cisson.
9 και γαρ και ασσουρ συμπαρεγενετο μετ' αυτων εγενηθησαν εις αντιλημψιν τοις υιοις λωτ διαψαλμα	9 Eglino perirono in Endor: diventarono come lo sterco della terra.
10 ποιησον αυτοις ως τη μαδιαμ και τω σισαρα ως ο ιαβιν εν τω χειμαρρω κισων	10 Tratta i loro principi come Oreb, Zeb, e Zebee, e Salmana.
11 εξωλεθρευθησαν εν αενδωρ εγενηθησαν ωσει κοπρος τη γη	11 Tutti i loro principi, i quali hanno detto: Occupiamo come nostra eredità il santuario di Dio.
12 θου τους αρχοντας αυτων ως τον ωρηβ και ζηβ και ζεβεε και σαλμανα παντας τους αρχοντας αυτων	12 Dio mio, fa che siano come ruota, e come paglia al soffiare del vento.
13 οιτινες ειπαν κληρονομησωμεν εαυτοις το αγιαστηριον του θεου	13 Come fuoco, che incendia la selva, e come fiamma, che arde i monti;
14 ο θεος μου θου αυτους ως τροχον ως καλαμην κατα προσωπον ανεμου	14 Cosi tu col tuo spirito tempestoso li assalirai, e coll'ira tua li porrai in confusione.
15 ωσει πυρ ο διαφλεξει δρυμον ως ει φλοξ κατακαυσαι ορη	15 Cuopri d'ignominia i loro volti, e cercheranno il nome tuo, o Signore.
16 ουτως καταδιωξεις αυτους εν τη καταιγιδι σου και εν τη οργη σου ταραξεις αυτους	16 Abbian vergogna, e turbamento per sempre, e siano confusi, e periscano.
17 πληρωσον τα προσωπα αυτων ατιμιας και ζητησουσιν το ονομα σου κυριε	17 E conoscano, che tu ti nomi il Signore: tu solo Altissimo sopra tutta la terra.
18 αισχυνθητωσαν και ταραχθητωσαν εις τον αιωνα του αιωνος και εντραπητωσαν και απολεσθωσαν
19 και γνωτωσαν οτι ονομα σοι κυριος συ μονος υψιστος επι πασαν την γην