ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 54

LXX	NOVA VULGATA
1 εις το τελος εν υμνοις συνεσεως τω δαυιδ	1 Magistro chori. Fidibus. Maskil. David,
2 ενωτισαι ο θεος την προσευχην μου και μη υπεριδης την δεησιν μου	2 postquam Ziphaei ad Saul venerunt dicentes: " Ecce David apud nos abditus latet ".
3 προσχες μοι και εισακουσον μου ελυπηθην εν τη αδολεσχια μου και εταραχθην	3 Deus, in nomine tuo salvum me fac et in virtute tua iudica me.
4 απο φωνης εχθρου και απο θλιψεως αμαρτωλου οτι εξεκλιναν επ' εμε ανομιαν και εν οργη ενεκοτουν μοι	4 Deus, exaudi orationem meam, auribus percipe verba oris mei!
5 η καρδια μου εταραχθη εν εμοι και δειλια θανατου επεπεσεν επ' εμε	5 Quoniam superbi insurrexerunt adversum me, et fortes quaesierunt animam meam et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.
6 φοβος και τρομος ηλθεν επ' εμε και εκαλυψεν με σκοτος	6 Ecce enim Deus adiuvat me, et Dominus susceptor est animae meae.
7 και ειπα τις δωσει μοι πτερυγας ωσει περιστερας και πετασθησομαι και καταπαυσω	7 Converte mala super inimicos meos et in veritate tua disperde illos.
8 ιδου εμακρυνα φυγαδευων και ηυλισθην εν τη ερημω διαψαλμα	8 Voluntarie sacrificabo tibi, confitebor nomini tuo, Domine, quoniam bonum est;
9 προσεδεχομην τον σωζοντα με απο ολιγοψυχιας και καταιγιδος	9 quoniam ex omni tribulatione eripuit me, et super inimicos meos despexit oculus meus.
10 καταποντισον κυριε και καταδιελε τας γλωσσας αυτων οτι ειδον ανομιαν και αντιλογιαν εν τη πολει
11 ημερας και νυκτος κυκλωσει αυτην επι τα τειχη αυτης ανομια και κοπος εν μεσω αυτης και αδικια
12 και ουκ εξελιπεν εκ των πλατειων αυτης τοκος και δολος
13 οτι ει εχθρος ωνειδισεν με υπηνεγκα αν και ει ο μισων με επ' εμε εμεγαλορρημονησεν εκρυβην αν απ' αυτου
14 συ δε ανθρωπε ισοψυχε ηγεμων μου και γνωστε μου
15 ος επι το αυτο μοι εγλυκανας εδεσματα εν τω οικω του θεου επορευθημεν εν ομονοια
16 ελθετω θανατος επ' αυτους και καταβητωσαν εις αδου ζωντες οτι πονηριαι εν ταις παροικιαις αυτων εν μεσω αυτων
17 εγω δε προς τον θεον εκεκραξα και ο κυριος εισηκουσεν μου
18 εσπερας και πρωι και μεσημβριας διηγησομαι απαγγελω και εισακουσεται της φωνης μου
19 λυτρωσεται εν ειρηνη την ψυχην μου απο των εγγιζοντων μοι οτι εν πολλοις ησαν συν εμοι
20 εισακουσεται ο θεος και ταπεινωσει αυτους ο υπαρχων προ των αιωνων διαψαλμα ου γαρ εστιν αυτοις ανταλλαγμα και ουκ εφοβηθησαν τον θεον
21 εξετεινεν την χειρα αυτου εν τω αποδιδοναι εβεβηλωσαν την διαθηκην αυτου
22 διεμερισθησαν απο οργης του προσωπου αυτου και ηγγισεν η καρδια αυτου ηπαλυνθησαν οι λογοι αυτου υπερ ελαιον και αυτοι εισιν βολιδες
23 επιρριψον επι κυριον την μεριμναν σου και αυτος σε διαθρεψει ου δωσει εις τον αιωνα σαλον τω δικαιω
24 συ δε ο θεος καταξεις αυτους εις φρεαρ διαφθορας ανδρες αιματων και δολιοτητος ου μη ημισευσωσιν τας ημερας αυτων εγω δε ελπιω επι σε κυριε