ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 131

LXX	VULGATA
1 ωδη των αναβαθμων μνησθητι κυριε του δαυιδ και πασης της πραυτητος αυτου	1 Canticum graduum. Memento, Domine, David, et omnis mansuetudinis ejus :
2 ως ωμοσεν τω κυριω ηυξατο τω θεω ιακωβ	2 sicut juravit Domino ; votum vovit Deo Jacob :
3 ει εισελευσομαι εις σκηνωμα οικου μου ει αναβησομαι επι κλινης στρωμνης μου	3 Si introiero in tabernaculum domus meæ ; si ascendero in lectum strati mei ;
4 ει δωσω υπνον τοις οφθαλμοις μου και τοις βλεφαροις μου νυσταγμον και αναπαυσιν τοις κροταφοις μου	4 si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem,
5 εως ου ευρω τοπον τω κυριω σκηνωμα τω θεω ιακωβ	5 et requiem temporibus meis, donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Jacob.
6 ιδου ηκουσαμεν αυτην εν εφραθα ευρομεν αυτην εν τοις πεδιοις του δρυμου	6 Ecce audivimus eam in Ephrata ; invenimus eam in campis silvæ.
7 εισελευσομεθα εις τα σκηνωματα αυτου προσκυνησομεν εις τον τοπον ου εστησαν οι ποδες αυτου	7 Introibimus in tabernaculum ejus ; adorabimus in loco ubi steterunt pedes ejus.
8 αναστηθι κυριε εις την αναπαυσιν σου συ και η κιβωτος του αγιασματος σου	8 Surge, Domine, in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.
9 οι ιερεις σου ενδυσονται δικαιοσυνην και οι οσιοι σου αγαλλιασονται	9 Sacerdotes tui induantur justitiam, et sancti tui exsultent.
10 ενεκεν δαυιδ του δουλου σου μη αποστρεψης το προσωπον του χριστου σου	10 Propter David servum tuum non avertas faciem christi tui.
11 ωμοσεν κυριος τω δαυιδ αληθειαν και ου μη αθετησει αυτην εκ καρπου της κοιλιας σου θησομαι επι τον θρονον σου	11 Juravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam : De fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
12 εαν φυλαξωνται οι υιοι σου την διαθηκην μου και τα μαρτυρια μου ταυτα α διδαξω αυτους και οι υιοι αυτων εως του αιωνος καθιουνται επι του θρονου σου	12 Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc quæ docebo eos, et filii eorum usque in sæculum sedebunt super sedem tuam.
13 οτι εξελεξατο κυριος την σιων ηρετισατο αυτην εις κατοικιαν εαυτω	13 Quoniam elegit Dominus Sion : elegit eam in habitationem sibi.
14 αυτη η καταπαυσις μου εις αιωνα αιωνος ωδε κατοικησω οτι ηρετισαμην αυτην	14 Hæc requies mea in sæculum sæculi ; hic habitabo, quoniam elegi eam.
15 την θηραν αυτης ευλογων ευλογησω τους πτωχους αυτης χορτασω αρτων	15 Viduam ejus benedicens benedicam ; pauperes ejus saturabo panibus.
16 τους ιερεις αυτης ενδυσω σωτηριαν και οι οσιοι αυτης αγαλλιασει αγαλλιασονται	16 Sacerdotes ejus induam salutari, et sancti ejus exsultatione exsultabunt.
17 εκει εξανατελω κερας τω δαυιδ ητοιμασα λυχνον τω χριστω μου	17 Illuc producam cornu David ; paravi lucernam christo meo.
18 τους εχθρους αυτου ενδυσω αισχυνην επι δε αυτον εξανθησει το αγιασμα μου	18 Inimicos ejus induam confusione ; super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.