1 Israël était une vigne luxuriante, qui donnait bien son fruit. Plus son fruit se multipliait, plus il amultiplié les autels; plus son pays devenait riche, plus riches il a fait les stèles. | 1 Ο Ισραηλ ειναι αμπελος ευκληματουσα? εκαρποφορησεν αφθονως? κατα το πληθος των καρπων αυτου επληθυνε τα θυσιαστηρια? κατα την αγαθοτητα της γης αυτου ελαμπρυνε τα αγαλματα. |
2 Leur coeur est double, maintenant ils vont expier; Lui-même renversera leurs autels, il dévastera leursstèles. | 2 Η καρδια αυτων ειναι μεμερισμενη? τωρα θελουσι τιμωρηθη? αυτος θελει κατασκαψει τα θυσιαστηρια αυτων, θελει φθειρει τα αγαλματα αυτων. |
3 Alors ils diront: "Nous n'avons pas de roi, car nous n'avons pas craint Yahvé, mais le roi, quepourrait-il faire pour nous?" | 3 Διοτι τωρα θελουσιν ειπει, Ημεις δεν εχομεν βασιλεα, διοτι δεν εφοβηθημεν τον Κυριον? και ο βασιλευς τι ηθελε μας καμει; |
4 On tient des discours, on jure en vain, on conclut des alliances; et le droit prospère comme la plantevénéneuse sur le sillon des champs! | 4 Ελαλησαν λογους, ομνυοντες ψευδως, ενω εκαμνον συνθηκην? οθεν η καταδικη θελει εκβλαστησει ως το κωνειον εν ταις αυλαξι του αγρου. |
5 Pour le veau de Bet-Aven les habitants de Samarie tremblent; oui, sur lui son peuple mène le deuil,ainsi que sa prêtraille: Qu'il exultent sur sa gloire maintenant qu'elle est déportée loin de nous! | 5 Οι κατοικοι της Σαμαρειας θελουσι κατατρομαξει δια τον μοσχον της Βαιθ-αυεν? διοτι ο λαος αυτου θελει πενθησει δι' αυτον και οι ειδωλοθυται αυτου, οι χαιροντες εις αυτον, δια την δοξαν αυτου, διοτι μετωκισθη απ' αυτου. |
6 Lui-même, on le transportera en Assur comme tribut pour le grand roi. Ephraïm recueillera la honte,et Israël rougira de son dessein. | 6 Αυτος οτι θελει φερθη εις την Ασσυριαν, δωρον προς τον βασιλεα Ιαρειβ? αισχυνη θελει καταλαβει τον Εφραιμ, και ο Ισραηλ θελει εντραπη δια την βουλην αυτου. |
7 C'en est fait de Samarie! Son roi est comme un fétu à la surface de l'eau. | 7 Αφανιζεται η Σαμαρεια και ο βασιλευς αυτης ως αφρος επι προσωπον υδατος. |
8 Ils seront détruits, les hauts lieux d'Aven, ce péché d'Israël; épines et chardons grimperont sur leursautels. Ils diront alors aux montagnes: "Couvrez-nous!" et aux collines: "Tombez sur nous!" | 8 Και οι βωμοι της Αυεν, η αμαρτια του Ισραηλ, θελουσι καταστραφη? ακανθαι και τριβολοι θελουσι βλαστησει επι τα θυσιαστηρια αυτων? και θελουσιν ειπει προς τα ορη, Καλυψατε μας? και προς τους λοφους, Πεσατε εφ' ημας. |
9 Depuis les jours de Gibéa, tu as péché, Israël! ils s'en sont tenus là, et la guerre n'atteindrait pas lescriminels à Gibéa? | 9 Ισραηλ, ημαρτησας απο των ημερων της Γαβαα? εκει εσταθησαν? η εν Γαβαα κατα των υιων της ανομιας μαχη δεν εφθασεν εις αυτους. |
10 Je vais venir les punir! Des peuples s'assembleront contre eux quand ils seront punis pour leurs deuxfautes. | 10 Κατα την βουλην μου βεβαιως θελω παιδευσει αυτους? και οι λαοι θελουσι συναχθη εναντιον αυτων, οταν φερωνται εις αιχμαλωσιαν δια τας δυο ανομιας αυτων. |
11 Ephraïm est une génisse bien dressée, aimant à fouler l'aire; et moi j'ai fait passer le joug sur son cousuperbe! j'attellerai Ephraïm, Juda labourera, Jacob traînera la herse. | 11 Ο Εφραιμ ειναι μεν δαμαλις δεδιδαγμενη και αγαπωσα να αλωνιζη? πλην εγω θελω περασει ζυγον επι τον ωραιον αυτης τραχηλον? θελω υποζευξει τον Εφραιμ? ο Ιουδας θελει αροτρια, ο Ιακωβ θελει βωλοκοπει εις εαυτον. |
12 Faites-vous des semailles selon la justice, moissonnez à proportion de l'amour; défrichez-vous desterres en friche: il est temps de rechercher Yahvé, jusqu'à ce qu'il vienne faire pleuvoir sur vous la justice. | 12 Σπειρατε δι' εαυτους εν δικαιοσυνη, θερισατε εν ελεει? ανοιξατε την αφειμενην σας γην? διοτι ειναι καιρος να εκζητησητε τον Κυριον, εωσου ελθη και επισταλαξη δικαιοσυνην εφ' υμας. |
13 Vous avez labouré la méchanceté, vous avez moissonné l'injustice, vous avez mangé le fruit dumensonge. Parce que tu t'es confié dans tes chars, dans la multitude de tes guerriers, | 13 Ηροτριασατε ασεβειαν, εθερισατε ανομιαν, εφαγετε καρπον ψευδους? διοτι ηλπισας εις την οδον σου, εις το πληθος των ισχυρων σου. |
14 un grondement s'élèvera parmi ton peuple et toutes tes forteresses seront dévastées, comme Shalmândévasta Bet-Arbel, au jour du combat, quand la mère était écrasée sur ses enfants. | 14 Δια τουτο απωλεια θελει εγερθη μεταξυ των λαων σου, και παντα τα φρουρια σου θελουσιν εκπορθηθη, καθως ο Σαλμαν εξεπορθησε την Βαιθ-αρβελ εν τη ημερα της μαχης? η μητηρ κατεσυντριβη επι τα τεκνα. |
15 Voilà ce que vous a fait Béthel, pour votre méchanceté sans nom; à l'aurore, oui, c'en sera fait du roid'Israël! | 15 Ουτω θελει καμει εις εσας η Βαιθηλ ενεκεν της εσχατης ανομιας σας? πρωι θελει αφανισθη ολοτελως ο βασιλευς του Ισραηλ. |