Evanđelje po Ivanu 1

Biblija Hrvatski	BIBLIA
1 U početku bijaše Riječ i Riječ bijaše u Boga i Riječ bijaše Bog.	1 En el principio existía la Palabra y la Palabra estaba con Dios, y la Palabra era Dios.
2 Ona bijaše u početku u Boga.	2 Ella estaba en el principio con Dios.
3 Sve postade po njoj i bez nje ne postade ništa. Svemu što postade	3 Todo se hizo por ella y sin ella no se hizo nada de cuanto existe.
4 u njoj bijaše život i život bijaše ljudima svjetlo;	4 En ella estaba la vida y la vida era la luz de los hombres,
5 i svjetlo u tami svijetli i tama ga ne obuze.	5 y la luz brilla en las tinieblas, y las tinieblas no la vencieron.
6 Bî čovjek poslan od Boga, ime mu Ivan.	6 Hubo un hombre, enviado por Dios: se llamaba Juan.
7 On dođe kao svjedok da posvjedoči za Svjetlo da svi vjeruju po njemu.	7 Este vino para un testimonio, para dar testimonio de la luz, para que todos creyeran por él.
8 Ne bijaše on Svjetlo, nego – da posvjedoči za Svjetlo.	8 No era él la luz, sino quien debía dar testimonio de la luz.
9 Svjetlo istinsko koje prosvjetljuje svakog čovjeka dođe na svijet;	9 La Palabra era la luz verdadera que ilumina a todo hombre que viene a este mundo.
10 bijaše na svijetu i svijet po njemu posta i svijet ga ne upozna.	10 En el mundo estaba, y el mundo fue hecho por ella, y el mundo no la conoció.
11 K svojima dođe i njegovi ga ne primiše.	11 Vino a su casa, y los suyos no la recibieron.
12 A onima koji ga primiše podade moć da postanu djeca Božja: onima koji vjeruju u njegovo ime,	12 Pero a todos los que la recibieron les dio poder de hacerse hijos de Dios, a los que creen en su nombre;
13 koji su rođeni ne od krvi, ni od volje tjelesne, ni od volje muževlje, nego – od Boga.	13 la cual no nació de sangre, ni de deseo de hombre, sino que nació de Dios.
14 I Riječ tijelom postade i nastani se među nama i vidjesmo slavu njegovu – slavu koju ima kao Jedinorođenac od Oca – pun milosti i istine.	14 Y la Palabra se hizo carne, y puso su Morada entre nosotros, y hemos contemplado su gloria, gloria que recibe del Padre como Hijo único, lleno de gracia y de verdad.
15 Ivan svjedoči za njega. Viče: »To je onaj o kojem rekoh: koji za mnom dolazi, preda mnom je jer bijaše prije mene!«	15 Juan da testimonio de él y clama: «Este era del que yo dije: El que viene detrás de mí se ha puesto delante de mí, porque existía antes que yo».
16 Doista, od punine njegove svi mi primismo, i to milost na milost.	16 Pues de su plenitud hemos recibido todos, y gracia por gracia.
17 Uistinu, Zakon bijaše dan po Mojsiju, a milost i istina nasta po Isusu Kristu.	17 Porque la Ley fue dada por medio de Moisés; la gracia y la verdad nos han llegado por Jesucristo.
18 Boga nitko nikada ne vidje: Jedinorođenac – Bog – koji je u krilu Očevu, on ga obznani.	18 A Dios nadie le ha visto jamás: el Hijo único, que está en el seno del Padre, él lo ha contado.
19 A evo svjedočanstva Ivanova. Kad su Židovi iz Jeruzalema poslali k njemu svećenike i levite da ga upitaju: »Tko si ti?«,	19 Y este fue el testimonio de Juan, cuando los judíos enviaron donde él desde Jerusalén sacerdotes y levitas a preguntarle: «¿Quién eres tú?»
20 on prizna; ne zanijeka, nego prizna: »Ja nisam Krist.«	20 El confesó, y no negó; confesó: «Yo no soy el Cristo».
21 Upitaše ga nato: »Što dakle? Jesi li Ilija?« Odgovori: »Nisam.« »Jesi li Prorok?« Odgovori: »Ne.«	21 Y le preguntaron: «¿Qué, pues? ¿Eres tú Elías?» El dijo: «No lo soy». - «¿Eres tú el profeta?» Respondió: «No».
22 Tada mu rekoše: »Pa tko si da dadnemo odgovor onima koji su nas poslali? Što kažeš sam o sebi?«	22 Entonces le dijeron: «¿Quién eres, pues, para que demos respuesta a los que nos han enviado? ¿Qué dices de ti mismo?»
23 On odgovori: »Ja sam glas koji viče u pustinji: Poravnite put Gospodnji! – kako reče prorok Izaija.«	23 Dijo él: «Yo soy voz del que clama en el desierto: Rectificad el camino del Señor, como dijo el profeta Isaías».
24 A neki izaslanici bijahu farizeji.	24 Los enviados eran fariseos.
25 Oni prihvatiše riječ i upitaše ga: »Zašto onda krstiš kad nisi Krist, ni Ilija, ni Prorok?«	25 Y le preguntaron: «¿Por qué, pues, bautizas, si no eres tú el Cristo ni Elías ni el profeta?»
26 Ivan im odgovori: »Ja krstim vodom. Među vama stoji koga vi ne poznate –	26 Juan les respondió: «Yo bautizo con agua, pero en medio de vosotros está uno a quien no conocéis,
27 onaj koji za mnom dolazi, komu ja nisam dostojan odriješiti remenje na obući.«	27 que viene detrás de mí, a quien yo no soy digno de desatarle la correa de su sandalia».
28 To se dogodilo u Betaniji s onu stranu Jordana, gdje je Ivan krstio.	28 Esto ocurrió en Betania, al otro lado del Jordán, donde estaba Juan bautizando.
29 Sutradan Ivan ugleda Isusa gdje dolazi k njemu pa reče: »Evo Jaganjca Božjega koji odnosi grijeh svijeta!	29 Al día siguiente ve a Jesús venir hacia él y dice: «He ahí el Cordero de Dios, que quita el pecado del mundo.
30 To je onaj o kojem rekoh: Za mnom dolazi čovjek koji je preda mnom jer bijaše prije mene!«	30 Este es por quien yo dije: Detrás de mí viene un hombre, que se ha puesto delante de mí, porque existía antes que yo.
31 »Ja ga nisam poznavao, ali baš zato dođoh i krstim vodom da se on očituje Izraelu.«	31 Y yo no le conocía, pero he venido a bautizar en agua para que él sea manifestado a Israel».
32 I posvjedoči Ivan: »Promatrao sam Duha gdje s neba silazi kao golub i ostaje na njemu.	32 Y Juan dio testimonio diciendo: «He visto al Espíritu que bajaba como una paloma del cielo y se quedaba sobre él.
33 Njega ja nisam poznavao, ali onaj koji me posla vodom krstiti reče mi: ‘Na koga vidiš da Duh silazi i ostaje na njemu, to je onaj koji krsti Duhom Svetim.’	33 Y yo no le conocía pero el que me envió a bautizar con agua, me dijo: “Aquel sobre quien veas que baja el Espíritu y se queda sobre él, ése es el que bautiza con Espíritu Santo.”
34 I ja sam to vidio i svjedočim: on je Sin Božji.«	34 Y yo le he visto y doy testimonio de que éste es el Elegido de Dios».
35 Sutradan opet stajaše Ivan s dvojicom svojih učenika.	35 Al día siguiente, Juan se encontraba de nuevo allí con dos de sus discípulos.
36 Ugleda Isusa koji je onuda prolazio i reče: »Evo Jaganjca Božjega!«	36 Fijándose en Jesús que pasaba, dice: «He ahí el Cordero de Dios».
37 Te njegove riječi čula ona dva njegova učenika pa pođoše za Isusom.	37 Los dos discípulos le oyeron hablar así y siguieron a Jesús.
38 Isus se obazre i vidjevši da idu za njim, upita ih: »Što tražite?« Oni mu rekoše: »Rabbi« – što znači: »Učitelju – gdje stanuješ?«	38 Jesús se volvió, y al ver que le seguían les dice: «¿Qué buscáis?» Ellos le respondieron: «Rabbí - que quiere decir, “Maestro” - ¿dónde vives?»
39 Reče im: »Dođite i vidjet ćete.« Pođoše dakle i vidješe gdje stanuje i ostadoše kod njega onaj dan. Bila je otprilike deseta ura.	39 Les respondió: «Venid y lo veréis». Fueron, pues, vieron dónde vivía y se quedaron con él aquel día. Era más o menos la hora décima.
40 Jedan od one dvojice, koji su čuvši Ivana pošli za Isusom, bijaše Andrija, brat Šimuna Petra.	40 Andrés, el hermano de Simón Pedro, era uno de los dos que habían oído a Juan y habían seguido a Jesús.
41 On najprije nađe svoga brata Šimuna te će mu: »Našli smo Mesiju!« – što znači »Krist – Pomazanik«.	41 Este se encuentra primeramente con su hermano Simón y le dice: «Hemos encontrado al Mesías» - que quiere decir, Cristo.
42 Dovede ga Isusu, a Isus ga pogleda i reče: »Ti si Šimun, sin Ivanov! Zvat ćeš se Kefa!« – što znači »Petar – Stijena«.	42 Y le llevó donde Jesús. Jesús, fijando su mirada en él, le dijo: «Tú eres Simón, el hijo de Juan; tú te llamarás Cefas» - que quiere decir, “Piedra”.
43 Sutradan naumi Isus poći u Galileju. Nađe Filipa i reče mu: »Pođi za mnom!«	43 Al día siguiente, Jesús quiso partir para Galilea. Se encuentra con Felipe y le dice: «Sígueme».
44 Filip je bio iz Betsaide, iz grada Andrijina i Petrova.	44 Felipe era de Bestsaida, de la ciudad de Andrés y Pedro.
45 Filip nađe Natanaela i javi mu: »Našli smo onoga o kome je pisao Mojsije u Zakonu i Proroci: Isusa, sina Josipova, iz Nazareta.«	45 Felipe se encuentra con Natanael y le dice: «Ese del que escribió Moisés en la Ley, y también los profetas, lo hemos encontrado: Jesús el hijo de José, el de Nazaret».
46 Reče mu Natanael: »Iz Nazareta da može biti što dobro?« Kaže mu Filip: »Dođi i vidi.«	46 Le respondió Natanael: «¿De Nazaret puede haber cosa buena?» Le dice Felipe: «Ven y lo verás».
47 Kad Isus ugleda gdje Natanael dolazi k njemu, reče za njega: »Evo istinitog Izraelca u kojem nema prijevare!«	47 Vio Jesús que se acercaba Natanael y dijo de él: «Ahí tenéis a un israelita de verdad, en quien no hay engaño».
48 Kaže mu Natanael: »Odakle me poznaješ?« Odgovori mu Isus: »Vidjeh te prije negoli te Filip pozva, dok si bio pod smokvom.«	48 Le dice Natanael: «¿De qué me conoces?» Le respondió Jesús: «Antes de que Felipe te llamara, cuando estabas debajo de la higuera, te vi».
49 Nato će mu Natanael: »Učitelju, ti si Sin Božji! Ti kralj si Izraelov!«	49 Le respondió Natanael: «Rabbí, tú eres el Hijo de Dios, tú eres el Rey de Israel».
50 Odgovori mu Isus: »Stoga što ti rekoh: ‘Vidjeh te pod smokvom’, vjeruješ. I više ćeš od toga vidjeti!«	50 Jesús le contestó: «¿Por haberte dicho que te vi debajo de la higuera, crees? Has de ver cosas mayores».
51 I nadoda: »Zaista, zaista, kažem vam: gledat ćete otvoreno nebo i anđele Božje gdje uzlaze i silaze nad Sina Čovječjega.«	51 Y le añadió: «En verdad, en verdad os digo: veréis el cielo abierto y a los ángeles de Dios subir y bajar sobre el Hijo del hombre».