ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 29

GREEK BIBLE	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 Ανθρωπος οστις ελεγχομενος σκληρυνει τον τραχηλον, εξαιφνης θελει αφανισθη και χωρις ιασεως.	1 Wer bei Tadel halsstarrig bleibt, wird plötzlich zerschmettert und es gibt keine Heilung.
2 Οταν οι δικαιοι μεγαλυνθωσιν, ο λαος ευφραινεται? αλλ' οταν ο ασεβης εξουσιαζη, στεναζει ο λαος.	2 Kommen die Gerechten an die Macht, dann freut sich das Volk, herrscht der Frevler, dann stöhnt das Volk.
3 Οστις αγαπα την σοφιαν, ευφραινει τον πατερα αυτου? αλλ' οστις συναναστρεφεται με πορνας, φθειρει την περιουσιαν αυτου.	3 Wer Weisheit liebt, erfreut seinen Vater; wer mit Dirnen verkehrt, verschleudert das Vermögen.
4 Ο βασιλευς δια της δικαιοσυνης στερεονει τον τοπον? αλλ' ο δωροληπτης καταστρεφει αυτον.	4 Ein König richtet das Land auf durch Pflege des Rechts, wer Abgaben erpresst, zerstört es.
5 Ο ανθρωπος οστις κολακευει τον πλησιον αυτου, εκτεινει δικτυον εμπροσθεν των βηματων αυτου.	5 Wer seinem Nächsten schmeichelt, breitet ihm ein Netz vor die Füße.
6 Ο κακος ανθρωπος παγιδευεται εν τη ανομια? αλλ' ο δικαιος ψαλλει και ευφραινεται.	6 In Sünde verstrickt sich der Böse, doch der Gerechte jubelt und freut sich.
7 Ο δικαιος λαμβανει γνωσιν της κρισεως των πενητων? ο ασεβης δεν νοει γνωσιν.	7 Der Gerechte hat Verständnis für den Rechtsstreit der Armen, der Frevler aber kennt kein Verständnis.
8 Οι χλευασται ανθρωποι καταφλεγουσι την πολιν? αλλ' οι σοφοι αποστρεφουσι την οργην.	8 Hetzer bringen eine Stadt in Aufruhr, Weise beschwichtigen die Erregung.
9 Ο σοφος ανθρωπος, διαφερομενος μετα του αφρονος ανθρωπου, ειτε οργιζεται, ειτε γελα, δεν ευρισκει αναπαυσιν.	9 Rechtet ein Weiser mit einem Toren, tobt dieser und lacht und gibt keine Ruhe.
10 Οι ανδρες των αιματων μισουσι τον αμεμπτον? αλλ' οι ευθεις εκζητουσι την ζωην αυτου.	10 Mörder hassen den Schuldlosen, Rechtschaffene bemühen sich um sein Leben.
11 Ο αφρων εκθετει ολην αυτου την ψυχην? ο δε σοφος αναχαιτιζει αυτην εις τα οπισω.	11 Ein Tor lässt seiner ganzen Erregung freien Lauf, aber ein Weiser hält sie zurück.
12 Εαν ο διοικητης προσεχη εις λογους ψευδεις, παντες οι υπηρεται αυτου γινονται ασεβεις.	12 Achtet ein Herrscher auf Lügen, werden alle seine Beamten zu Schurken.
13 Πενης και δανειστης συναπαντωνται? ο Κυριος φωτιζει αμφοτερων τους οφθαλμους.	13 Der Arme und der Ausbeuter begegnen einander, der Herr gibt beiden das Augenlicht.
14 Βασιλεως κρινοντος τους πτωχους εν αληθεια, ο θρονος αυτου θελει στερεωθη διαπαντος.	14 Spricht ein König den Geringen zuverlässig Recht, hat sein Thron für immer Bestand.
15 Η ραβδος και ο ελεγχος διδουσι σοφιαν? παιδιον δε απολελυμενον καταισχυνει την μητερα αυτου.	15 Rute und Rüge verleihen Weisheit, ein zügelloser Knabe macht seiner Mutter Schande.
16 Οταν οι ασεβεις πληθυνωνται, η ανομια περισσευει? αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ιδει την πτωσιν αυτων.	16 Herrschen die Frevler, dann herrscht die Sünde, doch die Gerechten erleben ihren Sturz.
17 Παιδευε τον υιον σου και θελει φερει αναπαυσιν εις σε? και θελει φερει ηδονην εις την ψυχην σου.	17 Züchtige deinen Sohn, so wird er dir Verdruss ersparen und deinem Herzen Freude machen.
18 Οπου δεν υπαρχει ορασις, ο λαος διαφθειρεται? ειναι δε μακαριος ο φυλαττων τον νομον.	18 Ohne prophetische Offenbarung verwildert das Volk; wohl ihm, wenn es die Lehre bewahrt.
19 Ο δουλος δια λογων δεν θελει διορθωθη? επειδη καταλαμβανει μεν, αλλα δεν υπακουει.	19 Durch Worte wird kein Sklave gebessert, er versteht sie wohl, aber kehrt sich nicht daran.
20 Ειδες ανθρωπον ταχυν εις τους λογους αυτου; περισσοτερα ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.	20 Siehst du einen, der eilfertig ist im Reden, mehr Hoffnung gibt es für den Toren als für ihn.
21 Εαν τις ανατρεφη παιδιοθεν τον δουλον αυτου τρυφηλως, τελος παντων θελει κατασταθη υιος.	21 Ein Sklave, verwöhnt von Jugend an, wird am Ende widerspenstig.
22 Ο θυμωδης ανθρωπος εξαπτει εριδα, και ο οργιλος ανθρωπος πληθυνει ανομιας.	22 Ein aufbrausender Mensch erregt Streit, ein Jähzorniger begeht viele Sünden.
23 Η υπερηφανια του ανθρωπου θελει ταπεινωσει αυτον? ο δε ταπεινοφρων απολαμβανει τιμην.	23 Hochmut erniedrigt den Menschen, doch der Demütige kommt zu Ehren.
24 Ο συμμεριστης του κλεπτου μισει την εαυτου ψυχην? ακουει τον ορκον και δεν ομολογει.	24 Wer mit dem Dieb teilt, hasst sich selbst, er hört die Verfluchung, doch er macht keine Anzeige.
25 Ο φοβος του ανθρωπου στηνει παγιδα? ο δε πεποιθως επι Κυριον θελει εισθαι εν ασφαλεια.	25 Die Angst des Menschen führt ihn in die Falle; wer auf den Herrn vertraut, ist gesichert.
26 Πολλοι ζητουσι το προσωπον του ηγεμονος? αλλ' η του ανθρωπου κρισις ειναι παρα Κυριου.	26 Viele suchen die Gunst des Herrschers, aber das Recht kommt für alle vom Herrn.
27 Ο αδικος ανθρωπος ειναι βδελυγμα εις τους δικαιους? και ο ευθυς εις την οδον αυτου, βδελυγμα εις τους ασεβεις.	27 Der Übeltäter ist den Gerechten ein Gräuel. Der Rechtschaffene ist für den Frevler ein Gräuel.