ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 29

GREEK BIBLE	BIBBIA CEI 2008
1 Ανθρωπος οστις ελεγχομενος σκληρυνει τον τραχηλον, εξαιφνης θελει αφανισθη και χωρις ιασεως.	1 Chi disprezza i rimproveri con ostinazione sarà rovinato all’improvviso, senza rimedio.
2 Οταν οι δικαιοι μεγαλυνθωσιν, ο λαος ευφραινεται? αλλ' οταν ο ασεβης εξουσιαζη, στεναζει ο λαος.	2 Quando dominano i giusti, il popolo gioisce, quando governano i malvagi, il popolo geme.
3 Οστις αγαπα την σοφιαν, ευφραινει τον πατερα αυτου? αλλ' οστις συναναστρεφεται με πορνας, φθειρει την περιουσιαν αυτου.	3 Chi ama la sapienza allieta il padre, ma chi frequenta prostitute dissipa il patrimonio.
4 Ο βασιλευς δια της δικαιοσυνης στερεονει τον τοπον? αλλ' ο δωροληπτης καταστρεφει αυτον.	4 Il re con la giustizia rende prospero il paese, quello che aggrava le imposte lo rovina.
5 Ο ανθρωπος οστις κολακευει τον πλησιον αυτου, εκτεινει δικτυον εμπροσθεν των βηματων αυτου.	5 L’uomo che adula il suo prossimo gli tende una rete davanti ai piedi.
6 Ο κακος ανθρωπος παγιδευεται εν τη ανομια? αλλ' ο δικαιος ψαλλει και ευφραινεται.	6 Con la sua trasgressione l’iniquo si prepara un trabocchetto, mentre il giusto giubila e si rallegra.
7 Ο δικαιος λαμβανει γνωσιν της κρισεως των πενητων? ο ασεβης δεν νοει γνωσιν.	7 Il giusto riconosce il diritto dei miseri, il malvagio invece non intende ragione.
8 Οι χλευασται ανθρωποι καταφλεγουσι την πολιν? αλλ' οι σοφοι αποστρεφουσι την οργην.	8 Gli uomini senza scrupoli sovvertono una città, mentre i saggi placano la collera.
9 Ο σοφος ανθρωπος, διαφερομενος μετα του αφρονος ανθρωπου, ειτε οργιζεται, ειτε γελα, δεν ευρισκει αναπαυσιν.	9 Se un saggio entra in causa con uno stolto, si agiti o rida, non troverà riposo.
10 Οι ανδρες των αιματων μισουσι τον αμεμπτον? αλλ' οι ευθεις εκζητουσι την ζωην αυτου.	10 Gli uomini sanguinari odiano l’onesto, mentre i giusti hanno cura di lui.
11 Ο αφρων εκθετει ολην αυτου την ψυχην? ο δε σοφος αναχαιτιζει αυτην εις τα οπισω.	11 Lo stolto dà sfogo a tutto il suo malanimo, il saggio alla fine lo sa calmare.
12 Εαν ο διοικητης προσεχη εις λογους ψευδεις, παντες οι υπηρεται αυτου γινονται ασεβεις.	12 Se un principe dà ascolto alle menzogne, tutti i suoi ministri sono malvagi.
13 Πενης και δανειστης συναπαντωνται? ο Κυριος φωτιζει αμφοτερων τους οφθαλμους.	13 Il povero e l’oppressore s’incontrano in questo: è il Signore che illumina gli occhi di tutti e due.
14 Βασιλεως κρινοντος τους πτωχους εν αληθεια, ο θρονος αυτου θελει στερεωθη διαπαντος.	14 Se un re giudica i poveri con equità, il suo trono è saldo per sempre.
15 Η ραβδος και ο ελεγχος διδουσι σοφιαν? παιδιον δε απολελυμενον καταισχυνει την μητερα αυτου.	15 La verga e la correzione danno sapienza, ma il giovane lasciato a se stesso disonora sua madre.
16 Οταν οι ασεβεις πληθυνωνται, η ανομια περισσευει? αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ιδει την πτωσιν αυτων.	16 Quando dominano i malvagi, dominano anche i delitti, ma i giusti ne vedranno la rovina.
17 Παιδευε τον υιον σου και θελει φερει αναπαυσιν εις σε? και θελει φερει ηδονην εις την ψυχην σου.	17 Correggi tuo figlio e ti darà riposo e ti procurerà consolazioni.
18 Οπου δεν υπαρχει ορασις, ο λαος διαφθειρεται? ειναι δε μακαριος ο φυλαττων τον νομον.	18 Quando non c’è visione profetica, il popolo è sfrenato; beato invece chi osserva la legge.
19 Ο δουλος δια λογων δεν θελει διορθωθη? επειδη καταλαμβανει μεν, αλλα δεν υπακουει.	19 Lo schiavo non si corregge a parole: comprende, infatti, ma non obbedisce.
20 Ειδες ανθρωπον ταχυν εις τους λογους αυτου; περισσοτερα ελπις ειναι εκ του αφρονος παρα εξ αυτου.	20 Hai visto un uomo precipitoso nel parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.
21 Εαν τις ανατρεφη παιδιοθεν τον δουλον αυτου τρυφηλως, τελος παντων θελει κατασταθη υιος.	21 Chi accarezza lo schiavo fin dall’infanzia, alla fine se lo vedrà contro.
22 Ο θυμωδης ανθρωπος εξαπτει εριδα, και ο οργιλος ανθρωπος πληθυνει ανομιας.	22 Un uomo collerico suscita litigi e l’iracondo commette molte colpe.
23 Η υπερηφανια του ανθρωπου θελει ταπεινωσει αυτον? ο δε ταπεινοφρων απολαμβανει τιμην.	23 L’orgoglio dell’uomo ne provoca l’umiliazione, l’umile di cuore ottiene onori.
24 Ο συμμεριστης του κλεπτου μισει την εαυτου ψυχην? ακουει τον ορκον και δεν ομολογει.	24 Chi spartisce con un ladro odia se stesso: egli sente la maledizione, ma non rivela nulla.
25 Ο φοβος του ανθρωπου στηνει παγιδα? ο δε πεποιθως επι Κυριον θελει εισθαι εν ασφαλεια.	25 Chi teme gli uomini si mette in una trappola, ma chi confida nel Signore è al sicuro.
26 Πολλοι ζητουσι το προσωπον του ηγεμονος? αλλ' η του ανθρωπου κρισις ειναι παρα Κυριου.	26 Molti ricercano il favore di chi comanda, ma è il Signore che giudica ognuno.
27 Ο αδικος ανθρωπος ειναι βδελυγμα εις τους δικαιους? και ο ευθυς εις την οδον αυτου, βδελυγμα εις τους ασεβεις.	27 L’iniquo è un orrore per i giusti e gli uomini retti sono un orrore per i malvagi.