ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 16

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Του ανθρωπου ειναι αι προπαρασκευαι της καρδιας? παρα δε του Κυριου η αποκρισις της γλωσσης.	1 Hominis est animum praeparare, et Domini est responsio linguae.
2 Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου? πλην ο Κυριος σταθμιζει τα πνευματα.	2 Omnes viae hominis purae sunt oculis eius, spirituum ponderator est Dominus.
3 Αφιερονε τα εργα σου εις τον Κυριον, και αι βουλαι σου θελουσι στερεωθη.	3 Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuae.
4 Ο Κυριος εκαμε τα παντα δι' εαυτον, ετι και τον ασεβη δια την ημεραν την κακην.	4 Universa secundum proprium finem operatus est Dominus; impium quoque ad diem malum.
5 Βδελυγμα εις τον Κυριον ειναι πας υψηλοκαρδιος? και χειρ με χειρα αν συναπτηται, δεν θελει μενει ατιμωρητος.	5 Abominatio Domini est omnis arrogans; manus in manu, non erit innocens.
6 Δια χαριτος και αληθειας καθαριζεται η ανομια? και δια του φοβου του Κυριου εκκλινουσιν οι ανθρωποι απο του κακου.	6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas, et in timore Domini declinatur a malo.
7 Οταν ο Κυριος αρεσκηται εις τας οδους του ανθρωπου, και τους εχθρους αυτου ειρηνευει μετ' αυτου.	7 Cum placuerint Domino viae hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem.
8 Καλητερον ολιγον μετα δικαιοσυνης, παρα εισοδηματα μεγαλα μετα αδικιας.	8 Melius est parum cum iustitia quam multi fructus sine aequitate.
9 Η καρδια του ανθρωπου βουλευεται την οδον αυτου? αλλ' ο Κυριος διευθυνει τα βηματα αυτου.	9 Cor hominis disponit viam suam, sed Domini est dirigere gressus eius.
10 Χρησμος ειναι εις τα χειλη του βασιλεως? το στομα αυτου δεν σφαλλει εν τη κρισει.	10 Divinatio in labiis regis, in iudicio non errabit os eius.
11 Δικαια σταθμη και πλαστιγξ ειναι του Κυριου? παντα τα ζυγια του σακκιου ειναι εργου αυτου.	11 Pondus et statera iusta Domini sunt, et opera eius omnes lapides sacculi.
12 Βδελυγμα ειναι εις τους βασιλεις να πραττωσιν ανομιαν? διοτι ο θρονος στερεονεται μετα της δικαιοσυνης.	12 Abominantur reges agere impie, quoniam iustitia firmatur solium.
13 Τα δικαια χειλη ειναι ευπροσδεκτα εις τους βασιλεις, και αγαπωσι τον λαλουντα ορθα.	13 Voluntas regum labia iusta; qui recta loquitur, diligetur.
14 Θυμος βασιλεως ειναι αγγελος θανατου? αλλ' ο σοφος ανθρωπος καταπραυνει αυτον.	14 Indignatio regis nuntii mortis, et vir sapiens placabit eam.
15 Εις το φως του προσωπου του βασιλεως ειναι ζωη? και η ευνοια αυτου ειναι ως νεφος οψιμου βροχης.	15 In lumine vultus regis vita, et voluntas eius quasi imber serotinus.
16 Ποσον καλητερα ειναι η αποκτησις της σοφιας παρα το χρυσιον και προκριτωτερα η αποκτησις της συνεσεως παρα το αργυριον	16 Possidere sapientiam quanto melius est auro; et acquirere prudentiam pretiosius est argento.
17 Η οδος των ευθεων ειναι να εκκλινωσιν απο του κακου? οστις φυλαττει την οδον αυτου, διατηρει την ψυχην αυτου.	17 Semita iustorum declinare a malo; custos animae suae, qui servat viam suam.
18 Η υπερηφανια προηγειται του ολεθρου, και υψηλοφροσυνη του πνευματος προηγειται της πτωσεως.	18 Contritionem praecedit superbia, et ante ruinam exaltatio spiritus.
19 Καλητερον να ηναι τις ταπεινοφρων μετα των ταπεινων, παρα να μοιραζη λαφυρα μετα των υπερηφανων.	19 Melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis.
20 Ο συνετος εις τα πραγματα θελει ευρει καλον? και ο ελπιζων επι τον Κυριον ειναι μακαριος.	20 Eruditus in verbo reperiet bona; et, qui sperat in Domino, beatus est.
21 Ο σοφος την καρδιαν θελει ονομαζεσθαι φρονιμος? και η γλυκυτης των χειλεων προσθετει μαθησιν.	21 Qui sapiens est corde, appellabitur prudens; et dulcedo labiorum addet doctrinam.
22 Η συνεσις ειναι πηγη ζωης εις τον εχοντα αυτην? η δε παιδεια των αφρονων μωρια.	22 Fons vitae eruditio possidentis; poena stultorum stultitia.
23 Η καρδια του σοφου συνετιζει το στομα αυτου, και εις τα χειλη αυτου προσθετει μαθησιν.	23 Cor sapientis erudiet os eius et labiis eius addet doctrinam.
24 Κηρηθρα μελιτος οι ευαρεστοι λογοι? γλυκυτης εις την ψυχην και ιασις εις τα οστα.	24 Favus mellis composita verba, dulcedo animae et sanitas ossium.
25 Υπαρχει οδος ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης ειναι οδοι θανατου.	25 Est via, quae videtur homini recta, et novissima eius ducunt ad mortem.
26 Ο εργαζομενος εργαζεται δι' εαυτον? διοτι το στομα αυτου αναγκαζει αυτον.	26 Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum.
27 Ο αχρειος ανθρωπος σκαπτει κακον? και εις τα χειλη αυτου ειναι ως πυρ καιον.	27 Vir impius fodit malum, et in labiis eius quasi ignis ardens.
28 Ο διεστραμμενος ανθρωπος διασπειρει εριδας? και ο ψιθυριστης διαχωριζει τους στενωτερους φιλους.	28 Homo perversus suscitat lites, et mussitator separat familiares.
29 Ο βιαιος ανθρωπος αποπλανα τον πλησιον αυτου και φερει αυτον εις οδον ουχι καλην?	29 Vir iniquus lactat amicum suum et ducit eum per viam non bonam.
30 Κλειων τους οφθαλμους αυτου μηχαναται διεστραμμενα? δαγκανων τα χειλη αυτου εκτελει το κακον.	30 Qui attonitis oculis cogitat prava, comprimens labia sua perficit malum.
31 Η πολια ειναι στεφανος δοξης, ευρισκομενη εν τη οδω της δικαιοσυνης.	31 Corona dignitatis canities, quae in viis iustitiae reperietur.
32 Καλητερος ο μακροθυμος παρα τον δυνατον? και ο εξουσιαζων το πνευμα αυτου παρα τον εκπορθουντα πολιν.	32 Melior est patiens viro forti, et, qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.
33 Ο κληρος ριπτεται εις την καλπην? ολη ομως η κρισις αυτου ειναι παρα Κυριου.	33 Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.