ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 147

GREEK BIBLE	NOVA VULGATA
1 Αινειτε τον Κυριον? διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων? διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.	1 ALLELUIA. Laudate Dominum, quoniam bonum est psallere Deo nostro, quoniam iucundum est celebrare laudem.
2 Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ? θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.	2 Aedificans Ierusalem Dominus, dispersos Israelis congregabit.
3 Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.	3 Qui sanat contritos corde et alligat plagas eorum;
4 Αριθμει τα πληθη των αστρων? Καλει τα παντα ονομαστι.	4 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocat.
5 Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου? η συνεσις αυτου αμετρητος.	5 Magnus Dominus noster et magnus virtute, sapientiae eius non est numerus.
6 Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.	6 Sustentat mansuetos Dominus, humilians autem peccatores usque ad terram.
7 Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες? ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα?	7 Praecinite Domino in confessione, psallite Deo nostro in cithara.
8 τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας? τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην? τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων?	8 Qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam. Qui producit in montibus fenum et herbam servituti hominum.
9 τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.	9 Qui dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum.
10 Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου? δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.	10 Non in fortitudine equi delectatur, nec in tibiis viri beneplacitum est ei.
11 Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.	11 Beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis, qui sperant super misericordia eius.
12 Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον? αινει τον Θεον σου, Σιων.	12 Lauda, Ierusalem, Dominum; collauda Deum tuum, Sion.
13 Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου? ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.	13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum, benedixit filiis tuis in te.
14 Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου? σε χορταινει με το παχος του σιτου.	14 Qui ponit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te.
15 Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.	15 Qui emittit eloquium suum terrae, velociter currit verbum eius.
16 Διδει χιονα ως μαλλιον? διασπειρει την παχνην ως στακτην.	16 Qui dat nivem sicut lanam, pruinam sicut cinerem spargit.
17 Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια? εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;	17 Mittit crystallum suam sicut buccellas; ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
18 Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα? φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.	18 Emittet verbum suum et liquefaciet ea, flabit spiritus eius, et fluent aquae.
19 Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.	19 Qui annuntiat verbum suum Iacob, iustitias et iudicia sua Israel.
20 Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος? ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.	20 Non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis. ALLELUIA.