1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπε? | 1 Allora Giobbe prese la parola e disse: |
2 Ποσον εβοηθησας τον αδυνατον? εσωσας βραχιονα ανισχυρον. | 2 "Quanto aiuto hai prestato al debole, e come hai soccorso il braccio senza vigore! |
3 Ποσον συνεβουλευσας τον ασοφον και εντελη συνεσιν εδειξας | 3 Come hai consigliato l'ignorante, e quanta sagacità hai dimostrato! |
4 Προς τινα απηγγειλας τους λογους; και τινος πνοη εξηλθεν απο σου; | 4 A chi hai rivolto le tue parole e da chi viene l'ispirazione che emana da te? |
5 Οι νεκροι τρεμουσιν αυτον υποκατωθεν των υδατων, και οι συγκατοικουντες μετ' αυτων. | 5 I morti tremano sotto terra, come pure le acque e i loro abitanti. |
6 Γυμνος ο αδης εμπροσθεν αυτου, και η απωλεια δεν εχει σκεπασμα. | 6 Gli inferi sono scoperti davanti a lui, e il regno della morte non ha velo. |
7 Εκτεινει τον βορεαν επι το κενον? κρεμα την γην επι το μηδεν. | 7 Egli distende il settentrione sul vuoto e tiene sospesa la terra sul nulla. |
8 Δεσμευει τα υδατα εις τας νεφελας αυτου? και η νεφελη δεν σχιζεται υποκατω αυτων. | 8 Rinchiude le acque nelle nubi, senza che queste si squarcino sotto il peso. |
9 Σκεπαζει το προσωπον του θρονου αυτου? εκτεινει το νεφος αυτου επ' αυτον. | 9 Copre la vista del suo trono, stendendo su di esso la sua nube. |
10 Περιεκυκλωσε τα υδατα με ορια, εως της συντελειας του φωτος και του σκοτους. | 10 Traccia un cerchio sulla superficie delle acque fino al confine tra la luce e le tenebre. |
11 Οι στυλοι του ουρανου τρεμουσι και εξιστανται απο της επιτιμησεως αυτου. | 11 Le colonne del cielo si scuotono e fremono alla sua minaccia. |
12 Ταραττει την θαλασσαν δια της δυναμεως αυτου, και δια της συνεσεως αυτου καταδαμαζει την υπερηφανιαν αυτης. | 12 Con la sua forza sconvolge il mare, con la sua intelligenza sfracella Raab. |
13 Δια του πνευματος αυτου εκοσμησε τους ουρανους? η χειρ αυτου εσχηματισε τον συστρεφομενον οφιν. | 13 Al suo soffio i cieli si rasserenano; la sua mano trafigge il serpente tortuoso. |
14 Ιδου, ταυτα ειναι μερη των οδων αυτου? αλλα ποσον ελαχιστον πραγμα ακουομεν περι αυτου; την δε βροντην της δυναμεως αυτου τις δυναται να εννοηση; | 14 Queste non sono che le frange delle sue opere; quanto lieve è il sussurro che noi percepiamo! Chi potrà comprendere il tuono della sua potenza?". |