1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπε? | 1 E Giobbe rispose, e disse: |
2 Ποσον εβοηθησας τον αδυνατον? εσωσας βραχιονα ανισχυρον. | 2 A chi vuoi tu dar soccorso? forse ad uno che sia spossato? e vuoi tu sostentar le braccia di un che forza non abbia? |
3 Ποσον συνεβουλευσας τον ασοφον και εντελη συνεσιν εδειξας | 3 A chi dai tu consiglio? forse a colui che saggezza non ha? ed hai fatto mostra della moltissima tua prudenza? |
4 Προς τινα απηγγειλας τους λογους; και τινος πνοη εξηλθεν απο σου; | 4 A chi volevi tu insegnare, se non a lui che fece gli spiriti? |
5 Οι νεκροι τρεμουσιν αυτον υποκατωθεν των υδατων, και οι συγκατοικουντες μετ' αυτων. | 5 Ecco che i giganti gemono sotto le acque insieme cogli altri, che in esso dimorano. |
6 Γυμνος ο αδης εμπροσθεν αυτου, και η απωλεια δεν εχει σκεπασμα. | 6 Agli occhi di lui è aperto l'inferno, e l'abisso non ha telo che lo ricuopra. |
7 Εκτεινει τον βορεαν επι το κενον? κρεμα την γην επι το μηδεν. | 7 Egli ne' vuoti spazj stese il settentrione, e sopra il niente sospese la terra. |
8 Δεσμευει τα υδατα εις τας νεφελας αυτου? και η νεφελη δεν σχιζεται υποκατω αυτων. | 8 Egli che serra le acque nelle sue nuvole, affinchè tutte insieme non precipitino al basso. |
9 Σκεπαζει το προσωπον του θρονου αυτου? εκτεινει το νεφος αυτου επ' αυτον. | 9 Egli nasconde alla vista il suo trono, e le sue nubi spande sopra di esso. |
10 Περιεκυκλωσε τα υδατα με ορια, εως της συντελειας του φωτος και του σκοτους. | 10 Tirò i confini intorno alle acque, per sino a tanto che la luce, e le tenebre abbiano fine. |
11 Οι στυλοι του ουρανου τρεμουσι και εξιστανται απο της επιτιμησεως αυτου. | 11 Le colonne del cielo tremano, e si impauriscono ad un cenno di lui. |
12 Ταραττει την θαλασσαν δια της δυναμεως αυτου, και δια της συνεσεως αυτου καταδαμαζει την υπερηφανιαν αυτης. | 12 Dalla possanza di lui furon riuniti in un attimo i mari, e la sapienza di lui percosse il superbo. |
13 Δια του πνευματος αυτου εκοσμησε τους ουρανους? η χειρ αυτου εσχηματισε τον συστρεφομενον οφιν. | 13 Lo spirito di lui ornò i cieli, e pelle mani di lui fu tratto in luce il tortuoso serpente. |
14 Ιδου, ταυτα ειναι μερη των οδων αυτου? αλλα ποσον ελαχιστον πραγμα ακουομεν περι αυτου; την δε βροντην της δυναμεως αυτου τις δυναται να εννοηση; | 14 Ecco che si è rammentata una parte delle opere di lui: che se quello, che abbiamo udito o una piccola stilla rispetto a quel che può dirsi, chi potrà reggere al tuono di sua grandezza? |