1 Και απεκριθη Σωφαρ ο Νααμαθιτης και ειπε? | 1 Sofar de Naama falou nestes termos: |
2 Δια τουτο οι στοχασμοι μου με κινουσιν εις το να αποκριθω, και δια τουτο σπευδω. | 2 É por isso que meus pensamentos me sugerem uma resposta, e estou impaciente por falar. |
3 Ηκουσα την εις εμε ονειδιστικην επιπληξιν, και το πνευμα της συνεσεως μου με καμνει να αποκριθω. | 3 Ouvi queixas injuriosas, foram palavras vãs que responderam a meu espírito. |
4 Δεν γνωριζεις τουτο παλαιοθεν αφ' οτου ο ανθρωπος ετεθη επι της γης, | 4 Não sabes bem que, em todos os tempos, desde que o homem foi posto na terra, |
5 οτι ο θριαμβος των ασεβων ειναι ολιγοχρονιος, και η χαρα του υποκριτου στιγμαια. | 5 o triunfo dos maus é breve, e a alegria do ímpio só dura um instante? |
6 Και αν το μεγαλειον αυτου αναβη εις τους ουρανους και η κεφαλη αυτου φθαση εως των νεφελων, | 6 Ainda mesmo que sua estatura chegasse até o céu e sua cabeça tocasse a nuvem, |
7 θελει αφανισθη διαπαντος ως κοπρος αυτου? οσοι εβλεπον αυτον θελουσι λεγει, Που εκεινος; | 7 como o seu próprio esterco, ele perece para sempre, e aqueles que o viam, indagam onde ele está. |
8 θελει πεταξει ως ονειρον και δεν θελει ευρεθη? και, ως ορασις της νυκτος θελει εξαφανισθη. | 8 Como um sonho, ele voa, ninguém mais o encontra, desaparece como uma visão noturna. |
9 Και ο οφθαλμος οστις εβλεπεν αυτον δεν θελει ιδει αυτον πλεον? και ο τοπος αυτου δεν θελει πλεον γνωρισει αυτον. | 9 O olho que o viu, já não mais o vê, nem o verá mais a sua morada. |
10 Οι υιοι αυτου θελουσι ζητησει την ευνοιαν των πτωχων, και αι χειρες αυτου θελουσιν επιστρεψει τα αγαθα αυτων. | 10 Seus filhos aplacarão os pobres, suas mãos restituirão suas riquezas. |
11 Τα οστα αυτου γεμουσιν απο των αμαρτηματων της νεοτητος αυτου, και θελουσι κοιμηθη μετ' αυτου εν χωματι. | 11 Seus ossos estavam cheios de vigor juvenil, sua mocidade deita-se com ele no pó. |
12 Αν και η κακια ηναι γλυκεια εν τω στοματι αυτου, κρυπτη αυτην υπο την γλωσσαν αυτου? | 12 Se o mal lhe foi doce na boca, se o ocultou debaixo da língua, |
13 αν και περιθαλπη αυτην και δεν αφινη αυτην, αλλα κρατη αυτην εν τω μεσω του ουρανισκου αυτου? | 13 se o reteve e não o abandonou, se o saboreou com seu paladar, |
14 ομως η τροφη αυτου θελει αλλοιωθη εις τα εντοσθια αυτου? χολη ασπιδων θελει γεινει εν αυτω. | 14 esse alimento se transformará em suas entranhas, e se converterá interiormente em fel de áspides. |
15 Τα πλουτη οσα κατεπιε, θελει εξεμεσει? ο Θεος θελει εκσπασει αυτα απο της κοιλιας αυτου. | 15 Vomitará as riquezas que engoliu; Deus as fará sair-lhe do ventre. |
16 Φαρμακιον ασπιδων θελει θηλασει? γλωσσα εχιδνης θελει θανατωσει αυτον. | 16 Sugava o veneno de áspides, a língua da víbora o matará. |
17 Δεν θελει ιδει τους ποταμους, τους ρυακας τους ρεοντας μελι και βουτυρον. | 17 Não verá correr os riachos de óleo, as torrentes de mel e de leite. |
18 Εκεινο, δια το οποιον εκοπιασε, θελει αποδωσει και δεν θελει καταπιει αυτο? κατα την αποκτησιν θελει γεινει η αποδοσις αυτου, και δεν θελει χαρη. | 18 Vomitará seu ganho, sem poder engoli-lo, não gozará o fruto de seu tráfico. |
19 Διοτι κατεθλιψεν, εγκατελιπε τους πενητας? ηρπασεν οικιαν, την οποιαν δεν ωκοδομησε. | 19 Porque maltratou, desamparou os pobres, roubou uma casa que não tinha construído, |
20 Βεβαιως δεν θελει γνωρισει αναπαυσιν εν τη κοιλια αυτου? δεν θελει διασωσει ουδεν εκ των επιθυμητων αυτου. | 20 porque sua avidez é insaciável, não salvará o que lhe era mais caro. |
21 Δεν θελει μεινει εις αυτον ουδεν προς τροφην? οθεν δεν θελει ελπισει επι τα αγαθα αυτου. | 21 Nada escapava à sua voracidade: é por isso que sua felicidade não há de durar. |
22 Εν τη πληρει αφθονια αυτου θελει επελθει επ' αυτον στενοχωρια? πασα η δυναμις της ταλαιπωριας θελει επιπεσει επ' αυτον. | 22 Em plena abundância, sentirá escassez; todos os golpes da infelicidade caem sobre ele. |
23 Ενω καταγινεται να εμπληση την κοιλιαν αυτου, ο Θεος θελει αποστειλει τον θυμον της οργης αυτου επ' αυτον, και θελει επιβρεξει αυτον κατ' αυτου ενω τρωγει. | 23 Para encher-lhe o ventre {Deus} desencadeia o fogo de sua cólera, e fará chover a dor sobre ele. |
24 Ενω φευγει το οπλον το σιδηρουν, το χαλκινον τοξον θελει διαπερασει αυτον. | 24 Se foge diante da arma de ferro, o arco de bronze o traspassa, |
25 Το βελος συρεται και διαπερα το σωμα, και η αστραπτουσα ακμη εξερχεται εκ της χολης αυτου. Τρομοι ειναι επ' αυτον, | 25 um dardo sai-lhe das costas, um aço fulgurante sai-lhe do fígado. O terror desaba sobre ele, |
26 παν σκοτος κρυπτεται εν τοις ταμειοις αυτου? πυρ ασβεστον θελει κατατρωγει αυτον? οσοι εναπελειφθησαν εν τη σκηνη αυτου θελουσι δυστυχει. | 26 e ser-lhe-ão reservadas as trevas. Um fogo, que o homem não acendeu, o devora e consome o que sobra em sua tenda. |
27 Ο ουρανος θελει ανακαλυψει την ανομιαν αυτου? και η γη θελει σηκωθη κατ' αυτου. | 27 Os céus revelam seu crime, a terra levanta-se contra ele, |
28 Η περιουσια του οικου αυτου θελει αφανισθη? θελει διαρρευσει εν τη ημερα της κατ' αυτου οργης. | 28 uma torrente joga-se contra sua casa, que é levada no dia da cólera divina. |
29 Αυτη ειναι η παρα του Θεου μερις του ασεβους ανθρωπου, και η κληρονομια η διωρισμενη εις αυτον παρα του Θεου. | 29 Tal é a sorte que Deus reserva ao mau, e a herança que Deus lhe destina. |