1 Και απεκριθη Σωφαρ ο Νααμαθιτης και ειπε? | 1 Sofar de Nahama prit alors la parole: |
2 Δια τουτο οι στοχασμοι μου με κινουσιν εις το να αποκριθω, και δια τουτο σπευδω. | 2 Ceci justifie mes réflexions: je veux répondre et dire tout ce que je sens. |
3 Ηκουσα την εις εμε ονειδιστικην επιπληξιν, και το πνευμα της συνεσεως μου με καμνει να αποκριθω. | 3 Quand on me remet en place de façon humiliante, mes pensées m’inspirent une réponse. |
4 Δεν γνωριζεις τουτο παλαιοθεν αφ' οτου ο ανθρωπος ετεθη επι της γης, | 4 Ne sais-tu pas que depuis toujours, depuis que l’homme a été mis sur terre, |
5 οτι ο θριαμβος των ασεβων ειναι ολιγοχρονιος, και η χαρα του υποκριτου στιγμαια. | 5 le triomphe des méchants est de courte durée la joie de l’impie n’est que d’un instant. |
6 Και αν το μεγαλειον αυτου αναβη εις τους ουρανους και η κεφαλη αυτου φθαση εως των νεφελων, | 6 Sa taille a beau s’élever jusqu’au ciel, et sa tête toucher les nuages, |
7 θελει αφανισθη διαπαντος ως κοπρος αυτου? οσοι εβλεπον αυτον θελουσι λεγει, Που εκεινος; | 7 comme un fantôme il disparaît pour toujours, et ceux qui le voyaient demandent: “Où est-il?” |
8 θελει πεταξει ως ονειρον και δεν θελει ευρεθη? και, ως ορασις της νυκτος θελει εξαφανισθη. | 8 C’est comme un rêve envolé: on ne le trouve plus, comme un fantasme de la nuit: il a fui. |
9 Και ο οφθαλμος οστις εβλεπεν αυτον δεν θελει ιδει αυτον πλεον? και ο τοπος αυτου δεν θελει πλεον γνωρισει αυτον. | 9 On s’était habitué à le voir: c’est fini, les lieux qu’il fréquentait ne le reverront plus. |
10 Οι υιοι αυτου θελουσι ζητησει την ευνοιαν των πτωχων, και αι χειρες αυτου θελουσιν επιστρεψει τα αγαθα αυτων. | 10 20:11 Sa carcasse était pleine de force juvénile, la voilà couchée avec lui dans la poussière! |
11 Τα οστα αυτου γεμουσιν απο των αμαρτηματων της νεοτητος αυτου, και θελουσι κοιμηθη μετ' αυτου εν χωματι. | 11 20:12 Sa bouche savourait le mal, il le cachait sous sa langue, |
12 Αν και η κακια ηναι γλυκεια εν τω στοματι αυτου, κρυπτη αυτην υπο την γλωσσαν αυτου? | 12 20:13 il l’aimait tant qu’il ne le lâchait pas mais le gardait sous son palais… |
13 αν και περιθαλπη αυτην και δεν αφινη αυτην, αλλα κρατη αυτην εν τω μεσω του ουρανισκου αυτου? | 13 20:14 Mais cette nourriture se change en ses entrailles, elle devient un poison dans son ventre: |
14 ομως η τροφη αυτου θελει αλλοιωθη εις τα εντοσθια αυτου? χολη ασπιδων θελει γεινει εν αυτω. | 14 20:15 le voici qui vomit les richesses dévorées, Dieu les fait ressortir de son ventre. |
15 Τα πλουτη οσα κατεπιε, θελει εξεμεσει? ο Θεος θελει εκσπασει αυτα απο της κοιλιας αυτου. | 15 20:16 Il suçait du venin de serpent: c’est une morsure de vipère qui le tue! |
16 Φαρμακιον ασπιδων θελει θηλασει? γλωσσα εχιδνης θελει θανατωσει αυτον. | 16 20:17 Il ne reverra pas les ruisseaux d’huile fraîche, les torrents de miel et de crème. |
17 Δεν θελει ιδει τους ποταμους, τους ρυακας τους ρεοντας μελι και βουτυρον. | 17 20:18 Il lui faut rendre son gain: il n’a pu l’avaler; les fruits de son commerce ne seront pas pour lui. |
18 Εκεινο, δια το οποιον εκοπιασε, θελει αποδωσει και δεν θελει καταπιει αυτο? κατα την αποκτησιν θελει γεινει η αποδοσις αυτου, και δεν θελει χαρη. | 18 20:19 C’est qu’il opprimait les pauvres, il volait la maison au lieu de la bâtir. |
19 Διοτι κατεθλιψεν, εγκατελιπε τους πενητας? ηρπασεν οικιαν, την οποιαν δεν ωκοδομησε. | 19 20:10 Ses fils rembourseront les pauvres, de ses mains, peut-être, il redonnera sa fortune. |
20 Βεβαιως δεν θελει γνωρισει αναπαυσιν εν τη κοιλια αυτου? δεν θελει διασωσει ουδεν εκ των επιθυμητων αυτου. | 20 Sa cupidité n’était jamais satisfaite, on ne se sauvait pas de son appétit: |
21 Δεν θελει μεινει εις αυτον ουδεν προς τροφην? οθεν δεν θελει ελπισει επι τα αγαθα αυτου. | 21 il dévorait et nul n’y échappait. C’est pourquoi son bonheur n’a pas duré. |
22 Εν τη πληρει αφθονια αυτου θελει επελθει επ' αυτον στενοχωρια? πασα η δυναμις της ταλαιπωριας θελει επιπεσει επ' αυτον. | 22 En pleine réussite, les problèmes l’assaillent, et le malheur le frappe à coups redoublés. |
23 Ενω καταγινεται να εμπληση την κοιλιαν αυτου, ο Θεος θελει αποστειλει τον θυμον της οργης αυτου επ' αυτον, και θελει επιβρεξει αυτον κατ' αυτου ενω τρωγει. | 23 Alors qu’il est en train de se remplir le ventre, Dieu décharge sur lui sa colère et fait pleuvoir sur lui ses flèches. |
24 Ενω φευγει το οπλον το σιδηρουν, το χαλκινον τοξον θελει διαπερασει αυτον. | 24 Échappe-t-il à la lame de fer? l’arc de bronze le transperce! |
25 Το βελος συρεται και διαπερα το σωμα, και η αστραπτουσα ακμη εξερχεται εκ της χολης αυτου. Τρομοι ειναι επ' αυτον, | 25 La flèche est ressortie par son dos, la pointe a traversé son foie: le voilà sous le coup d’une angoisse de mort, |
26 παν σκοτος κρυπτεται εν τοις ταμειοις αυτου? πυρ ασβεστον θελει κατατρωγει αυτον? οσοι εναπελειφθησαν εν τη σκηνη αυτου θελουσι δυστυχει. | 26 et son destin, ce sont les ténèbres. Un feu que nul n’a allumé le dévore et consume les survivants de sa tente. |
27 Ο ουρανος θελει ανακαλυψει την ανομιαν αυτου? και η γη θελει σηκωθη κατ' αυτου. | 27 Les cieux ont dévoilé ses crimes, et la terre se soulève contre lui. |
28 Η περιουσια του οικου αυτου θελει αφανισθη? θελει διαρρευσει εν τη ημερα της κατ' αυτου οργης. | 28 L’inondation emporte sa maison: ce sont les eaux de la colère de Dieu. |
29 Αυτη ειναι η παρα του Θεου μερις του ασεβους ανθρωπου, και η κληρονομια η διωρισμενη εις αυτον παρα του Θεου. | 29 Voilà le sort que Dieu réserve au méchant, l’héritage que Dieu lui promet. |