ΙΩΒ - Giobbe - Job 15

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν?	1 Respondens autem Eliphaz Themanites, dixit :
2 Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου;	2 Numquid sapiens respondebit quasi in ventum loquens, et implebit ardore stomachum suum ?
3 Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων;	3 Arguis verbis eum qui non est æqualis tibi, et loqueris quod tibi non expedit.
4 Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου.	4 Quantum in te est, evacuasti timorem, et tulisti preces coram Deo.
5 Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων.	5 Docuit enim iniquitas tua os tuum, et imitaris linguam blasphemantium.
6 Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω? και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου.	6 Condemnabit te os tuum, et non ego : et labia tua respondebunt tibi.
7 Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης;	7 Numquid primus homo tu natus es, et ante colles formatus ?
8 Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν;	8 numquid consilium Dei audisti, et inferior te erit ejus sapientia ?
9 Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν;	9 Quid nosti quod ignoremus ? quid intelligis quod nesciamus ?
10 Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου.	10 Et senes et antiqui sunt in nobis, multo vetustiores quam patres tui.
11 Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω;	11 Numquid grande est ut consoletur te Deus ? sed verba tua prava hoc prohibent.
12 Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου,	12 Quid te elevat cor tuum, et quasi magna cogitans attonitos habes oculos ?
13 ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου;	13 Quid tumet contra Deum spiritus tuus, ut proferas de ore tuo hujuscemodi sermones ?
14 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος;	14 Quid est homo ut immaculatus sit, et ut justus appareat natus de muliere ?
15 Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται? και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου?	15 Ecce inter sanctos ejus nemo immutabilis, et cæli non sunt mundi in conspectu ejus.
16 ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ;	16 Quanto magis abominabilis et inutilis homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem ?
17 Εγω θελω σε διδαξει? ακουσον μου? τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει,	17 Ostendam tibi : audi me : quod vidi, narrabo tibi.
18 το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν?	18 Sapientes confitentur, et non abscondunt patres suos :
19 εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων.	19 quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos.
20 Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.	20 Cunctis diebus suis impius superbit, et numerus annorum incertus est tyrannidis ejus.
21 Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου? εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ' αυτον ο εξολοθρευτης.	21 Sonitus terroris semper in auribus illius : et cum pax sit, ille semper insidias suspicatur.
22 Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν.	22 Non credit quod reverti possit de tenebris ad lucem, circumspectans undique gladium.
23 Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου.	23 Cum se moverit ad quærendum panem, novit quod paratus sit in manu ejus tenebrarum dies.
24 Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον? θελουσιν υπερισχυσει κατ' αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος?	24 Terrebit eum tribulatio, et angustia vallabit eum, sicut regem qui præparatur ad prælium.
25 διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου?	25 Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est.
26 ωρμησε κατ' αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου?	26 Cucurrit adversus eum erecto collo, et pingui cervice armatus est.
27 διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου?	27 Operuit faciem ejus crassitudo, et de lateribus ejus arvina dependet.
28 και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους.	28 Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quæ in tumulos sunt redactæ.
29 δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην.	29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia ejus, nec mittet in terra radicem suam.
30 Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους? φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει.	30 Non recedet de tenebris : ramos ejus arefaciet flamma, et auferetur spiritu oris sui.
31 Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου.	31 Non credet, frustra errore deceptus, quod aliquo pretio redimendus sit.
32 Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει.	32 Antequam dies ejus impleantur peribit, et manus ejus arescent.
33 Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια.	33 Lædetur quasi vinea in primo flore botrus ejus, et quasi oliva projiciens florem suum.
34 Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας.	34 Congregatio enim hypocritæ sterilis, et ignis devorabit tabernacula eorum qui munera libenter accipiunt.
35 Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον.	35 Concepit dolorem, et peperit iniquitatem, et uterus ejus præparat dolos.