ΙΩΒ - Giobbe - Job 15

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 Τοτε απεκριθη Ελιφας ο Θαιμανιτης και ειπεν?	1 Then Eliphaz the Temanite spoke and said:
2 Επρεπε σοφος να προφερη στοχασμους ματαιους και να γεμιζη την κοιλιαν αυτου απο ανατολικου ανεμου;	2 Should a wise man answer with airy opinions, or puff himself up with wind?
3 Επρεπε να φιλονεικη δια λογων ματαιων και ομιλιων ανωφελων;	3 Should he argue in speech which does not avail, and in words which are to no profit?
4 Βεβαιως συ απορριπτεις τον φοβον και αποκλειεις την δεησιν ενωπιον του Θεου.	4 You in fact do away with piety, and you lessen devotion toward God,
5 Διοτι το στομα σου αποδεικνυει την ανομιαν σου, και εξελεξας την γλωσσαν των πανουργων.	5 Because your wickedness instructs your mouth, and you choose to speak like the crafty.
6 Το στομα σου σε καταδικαζει, και ουχι εγω? και τα χειλη σου καταμαρτυρουσιν εναντιον σου.	6 Your own mouth condemns you, not I; you own lips refute you.
7 Μη πρωτος ανθρωπος εγεννηθης; η προ των βουνων επλασθης;	7 Are you indeed the first-born of mankind, or were you brought forth before the hills?
8 Μηπως ηκουσας τας βουλας του Θεου; και εξηντλησας εις σεαυτον την σοφιαν;	8 Are you privy to the counsels of God, and do you restrict wisdom to yourself?
9 Τι εξευρεις, και δεν εξευρομεν; τι εννοεις, και δεν εννοουμεν;	9 What do you know that we do not know? What intelligence have you which we have not?
10 Υπαρχουσι και μεταξυ ημων πολιοι και γεροντες, γεροντοτεροι του πατρος σου.	10 There are gray-haired old men among us more advanced in years than your father.
11 Αι παρηγοριαι του Θεου φαινονται μικρον πραγμα εις σε; η εχεις τι αποκρυφον εν σεαυτω;	11 Are the consolations of God not enough for you, and speech that deals gently with you?
12 Δια τι σε αποπλανα η καρδια σου; και δια τι παραφερονται οι οφθαλμοι σου,	12 Why do your notions carry you away, and why do your eyes blink,
13 ωστε στρεφεις το πνευμα σου κατα του Θεου και αφινεις να εξερχωνται τοιουτοι λογοι εκ του στοματος σου;	13 So that you turn your anger against God and let such words escape your mouth!
14 Τι ειναι ο ανθρωπος, ωστε να ηναι καθαρος; και ο γεγεννημενος εκ γυναικος, ωστε να ηναι δικαιος;	14 What is a man that he should be blameless, one born of woman that he should be righteous?
15 Ιδου, εις τους αγιους αυτου δεν εμπιστευεται? και οι ουρανοι δεν ειναι καθαροι εις τους οφθαλμους αυτου?	15 If in his holy ones God places no confidence, and if the heavens are not clean in his sight,
16 ποσω μαλλον βδελυρος και ακαθαρτος ειναι ο ανθρωπος, ο πινων ανομιαν ως υδωρ;	16 How much less so is the abominable, the corrupt: man, who drinks in iniquity like water!
17 Εγω θελω σε διδαξει? ακουσον μου? τουτο βεβαιως ειδον και θελω φανερωσει,	17 I will show you, if you listen to me; what I have seen I will tell--
18 το οποιον οι σοφοι ανηγγειλαν παρα των πατερων αυτων, και δεν εκρυψαν?	18 What wise men relate and have not contradicted since the days of their fathers,
19 εις τους οποιους μονους εδοθη η γη, και ξενος δεν επερασε δια μεσου αυτων.	19 To whom alone the land was given, when no foreigner moved among them.
20 Ο ασεβης βασανιζεται πασας τας ημερας, και αριθμητα ετη ειναι πεφυλαγμενα δια τον τυραννον.	20 The wicked man is in torment all his days, and limited years are in store for the tyrant;
21 Ηχος φοβου ειναι εις τα ωτα αυτου? εν μεσω ειρηνης θελει επελθει επ' αυτον ο εξολοθρευτης.	21 The sound of terrors is in his ears; when all is prosperous, the spoiler comes upon him.
22 Δεν πιστευει οτι θελει επιστρεψει εκ του σκοτους, και περιμενει την μαχαιραν.	22 He despairs of escaping the darkness, and looks ever for the sword;
23 Περιπλαναται δια αρτον, και που; εξευρει οτι η ημερα του σκοτους ειναι ετοιμη πλησιον αυτου.	23 A wanderer, food for the vultures, he knows that his destruction is imminent.
24 Θλιψις και στενοχωρια θελουσι καταπληττει αυτον? θελουσιν υπερισχυσει κατ' αυτου, ως βασιλευς εις μαχην παρεσκευασμενος?	24 By day the darkness fills him with dread; distress and anguish overpower him.
25 διοτι εξηπλωσε την χειρα αυτου κατα του Θεου και ηλαζονευθη κατα του Παντοδυναμου?	25 Because he has stretched out his hand against God and bade defiance to the Almighty,
26 ωρμησε κατ' αυτου με τραχηλον επηρμενον, με την πεπυκνωμενην ραχιν των ασπιδων αυτου?	26 One shall rush sternly upon him with the stout bosses of his shield, like a king prepared for the charge.
27 διοτι εσκεπασε το προσωπον αυτου με το παχος αυτου και υπερεπαχυνε τα πλευρα αυτου?	27 Because he has blinded himself with his crassness, padding his loins with fat,
28 και κατωκησεν εις πολεις ερημους, εις οικους ακατοικητους, ετοιμους δια σωρους.	28 He shall dwell in ruinous cities, in houses that are deserted, That are crumbling into clay
29 δεν θελει πλουτισθη, ουδε θελουσι διαμενει τα υπαρχοντα αυτου, ουδε θελει εκτανθη η αφθονια αυτων επι την γην.	29 with no shadow to lengthen over the ground. He shall not be rich, and his possessions shall not endure;
30 Δεν θελει χωρισθη εκ του σκοτους? φλοξ θελει ξηρανει τους βλαστους αυτου, και με την πνοην του στοματος αυτου θελει απελθει.	30 A flame shall wither him up in his early growth, and with the wind his blossoms shall disappear.
31 Ας μη πιστευση εις την ματαιοτητα ο ηπατημενος, διοτι ματαιοτης θελει εισθαι η αμοιβη αυτου.	31 for vain shall be his bartering.
32 Προ του καιρου αυτου θελει φθαρη, και ο κλαδος αυτου δεν θελει πρασινισει.	32 His stalk shall wither before its time, and his branches shall be green no more.
33 Θελει αποβαλει την αωρον σταφυλην αυτου ως η αμπελος, και θελει ριψει το ανθος αυτου ως η ελαια.	33 He shall be like a vine that sheds its grapes unripened, and like an olive tree casting off its bloom.
34 Διοτι η συναξις των υποκριτων θελει ερημωθη, και πυρ θελει καταφαγει τας σκηνας της δωροληψιας.	34 For the breed of the impious shall be sterile, and fire shall consume the tents of extortioners.
35 Συλλαμβανουσι πονηριαν και γεννωσι ματαιοτητα, και η καρδια αυτων μηχαναται δολον.	35 They conceive malice and bring forth emptiness; they give birth to failure.