1 Ο δε Ιωβ απεκριθη και ειπε? | 1 - Ma Giobbe rispose e disse: |
2 σεις εισθε αληθως οι ανθρωποι, και με σας θελει τελευτησει η σοφια. | 2 «Dunque, voi siete i soli uomini, e insiem con voi morirà la sapienza! |
3 Και εγω εχω συνεσιν ως και υμεις? δεν ειμαι κατωτερος υμων? και τις δεν γνωριζει τοιαυτα πραγματα; | 3 Anch'io ho cuore [intelligente] come voi, nè sono inferiore a voialtri: chi ignora infatti ciò che voi sapete? |
4 Εγεινα χλευη εις τον πλησιον μου, οστις επικαλουμαι τον Θεον, και μοι αποκρινεται. Ο δικαιος και αμεμπτος περιγελαται. | 4 Chi è deriso, come me, dal proprio amico, invocherà Dio che l'esaudirà: poichè la semplicità del giusto sarà derisa. |
5 Ο κινδυνευων να ολισθηση με τους ποδας ειναι εις τον στοχασμον του ευτυχουντος ως λυχνος καταπεφρονημενος. | 5 Spregiata lampada egli è secondo i principii dei ricchi, preparata per il tempo stabilito. |
6 Αι σκηναι των ληστων ευτυχουσι, και οι παροργιζοντες τον Θεον ειναι εν ασφαλεια, εις τας χειρας των οποιων ο Θεος φερει αφθονιαν. | 6 Son ben fornite le tende dei predoni: i quali audacemente provocano Dio, mentre egli ha dato ogni bene in mano loro. |
7 Αλλ' ερωτησον τωρα τα ζωα, και θελουσι σε διδαξει? και τα πετεινα του ουρανου, και θελουσι σοι απαγγειλει? | 7 Eppure interroga le bestie e ti ammaestreranno, gli uccelli dei cieli e te lo mostreranno: |
8 η λαλησον προς την γην, και θελει σε διδαξει? και οι ιχθυες της θαλασσης θελουσι σοι διηγηθη. | 8 parlane alla terra, ed essa ti risponderà, a te lo spiegheranno i pesci del mare. |
9 Τις εκ παντων τουτων δεν γνωριζει, οτι η χειρ του Κυριου εκαμε ταυτα; | 9 Chi non sa che tutte queste cosele ha fatte la mano del Signore? |
10 Εν τη χειρι του οποιου ειναι ψυχη παντων των ζωντων και η πνοη πασης ανθρωπινης σαρκος. | 10 Egli nel cui potere è l'anima d'ogni vivente e lo spirito d'ogni uomo formato di carne. |
11 Το ωτιον δεν διακρινει τους λογους; και ο ουρανισκος λαμβανει γευσιν του φαγητου αυτου; | 11 Non discerne forse l'orecchio le parole, come il palato di chi mangia [discerne] il sapore? |
12 Η σοφια ειναι μετα των γεροντων, και η συνεσις εν τη μακροτητι των ημερων. | 12 Negli anziani risiede la sapienza, e nella lunga vita la prudenza. |
13 Εν αυτω ειναι η σοφια και η δυναμις? αυτος εχει βουλην και συνεσιν. | 13 In Lui è la sapienza e la fortezza, egli possiede il consiglio e l'intelligenza. |
14 Ιδου, καταστρεφει, και δεν ανοικοδομειται? κλειει κατα του ανθρωπου, και ουδεις ο ανοιγων. | 14 Se egli abbatte, nessuno può riedificare, se egli imprigiona un uomo, nessuno può liberare; |
15 Ιδου, κρατει τα υδατα, και ξηραινονται? παλιν εξαποστελλει αυτα, και καταστρεφουσι την γην. | 15 se egli trattiene le acque ogni cosa si inaridisce; se poi le invia sconvolgono la terra. |
16 Μετ' αυτου ειναι η δυναμις και η σοφια? αυτου ειναι ο απατωμενος και ο απατων. | 16 In Lui è fortezza e sapienza, egli conosce chi seduce e chi vien sedotto. |
17 Παραδιδει λαφυρον τους βουλευτας και μωραινει τους κριτας. | 17 Egli conduce i consiglieri a stolto fine, e i giudici a insensatezza; |
18 Λυει την ζωνην των βασιλεων και περιζωνει την οσφυν αυτων με σχοινιον. | 18 la cintura dei re egli discioglie, e ricinge di fune i loro fianchi; |
19 Παραδιδει λαφυρον τους αρχοντας και καταστρεφει τους ισχυρους. | 19 egli rende spregevoli i sacerdoti, e i maggiorenti abbatte; |
20 Αφαιρει τον λογον των δεινων ρητορων, και σηκονει την συνεσιν απο των πρεσβυτερων. | 20 àltera egli il labbro dei veraci, e il senno degli anziani ei toglie via; |
21 Εκχεει καταφρονησιν επι τους αρχοντας, και λυει την ζωνην των ισχυρων. | 21 sparge il disprezzo sui principi, rianimando quelli ch'erano oppressi. |
22 Αποκαλυπτει εκ του σκοτους βαθεα πραγματα, και εξαγει εις φως την σκιαν του θανατου. | 22 Egli rivela cose recondite fuor dalle tenebre, e fa riuscire in luce l'ombra di morte. |
23 Μεγαλυνει τα εθνη και αφανιζει αυτα? πλατυνει τα εθνη και συστελλει αυτα. | 23 Egli accresce le nazioni e le distrugge, e quelle sterminate restituisce nel primiero stato. |
24 Αφαιρει την καρδιαν απο των αρχηγων των λαων της γης, και καμνει αυτους να περιπλανωνται εν ερημω αβατω? | 24 Cambia il senno ai principi del popolo della terra, e li inganna menandoli inutilmente fuor di strada: |
25 ψηλαφωσιν εν σκοτει χωρις φωτος, και καμνει αυτους να παραφερωνται ως ο μεθυων. | 25 brancolano essi nelle tenebre e non in luce, ed egli raminghi li mena come ebbri. |