Proverbs 1

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 The parables of Solomon, the son of David, king of Israel.	1 παροιμιαι σαλωμωντος υιου δαυιδ ος εβασιλευσεν εν ισραηλ
2 To know wisdom, and instruction:	2 γνωναι σοφιαν και παιδειαν νοησαι τε λογους φρονησεως
3 To understand the words of prudence: and to receive the instruction of doctrine, justice, and judgment, and equity:	3 δεξασθαι τε στροφας λογων νοησαι τε δικαιοσυνην αληθη και κριμα κατευθυνειν
4 To give subtilty to little ones, to the young man knowledge and understanding.	4 ινα δω ακακοις πανουργιαν παιδι δε νεω αισθησιν τε και εννοιαν
5 A wise man shall hear and shall be wiser: and he that understandeth, shall possess governments.	5 τωνδε γαρ ακουσας σοφος σοφωτερος εσται ο δε νοημων κυβερνησιν κτησεται
6 He shall understand a parable, and the interpretation, the words of the wise, and their mysterious sayings.	6 νοησει τε παραβολην και σκοτεινον λογον ρησεις τε σοφων και αινιγματα
7 The fear of the Lord is the beginning of wisdom. Fools despise wisdom and instruction.	7 αρχη σοφιας φοβος θεου συνεσις δε αγαθη πασι τοις ποιουσιν αυτην ευσεβεια δε εις θεον αρχη αισθησεως σοφιαν δε και παιδειαν ασεβεις εξουθενησουσιν
8 My son, hear the instruction of thy father, and forsake not the law of thy mother :	8 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου
9 That grace may be added to thy head, and a chain of gold to thy neck.	9 στεφανον γαρ χαριτων δεξη ση κορυφη και κλοιον χρυσεον περι σω τραχηλω
10 My son, if sinners shall entice thee, consent not to them.	10 υιε μη σε πλανησωσιν ανδρες ασεβεις μηδε βουληθης εαν παρακαλεσωσι σε λεγοντες
11 If they shall say: Come with us, let us lie in wait for blood, let us hide snares for the innocent without cause:	11 ελθε μεθ' ημων κοινωνησον αιματος κρυψωμεν δε εις γην ανδρα δικαιον αδικως
12 Let us swallow him up alive like hell, and whole as one that goeth down into the pit.	12 καταπιωμεν δε αυτον ωσπερ αδης ζωντα και αρωμεν αυτου την μνημην εκ γης
13 We shall find all precious substance, we shall fill our houses with spoils.	13 την κτησιν αυτου την πολυτελη καταλαβωμεθα πλησωμεν δε οικους ημετερους σκυλων
14 Cast in thy lot with us, let us all have one purse.	14 τον δε σον κληρον βαλε εν ημιν κοινον δε βαλλαντιον κτησωμεθα παντες και μαρσιππιον εν γενηθητω ημιν
15 My son, walk not thou with them, restrain thy foot from their paths.	15 μη πορευθης εν οδω μετ' αυτων εκκλινον δε τον ποδα σου εκ των τριβων αυτων
16 For their feet run to evil, and make haste to shed blood.	16 οι γαρ ποδες αυτων εις κακιαν τρεχουσιν και ταχινοι του εκχεαι αιμα
17 But a net is spread in vain before the eyes of them that have wings.	17 ου γαρ αδικως εκτεινεται δικτυα πτερωτοις
18 And they themselves lie in wait for their own blood, and practise deceits against their own souls.	18 αυτοι γαρ οι φονου μετεχοντες θησαυριζουσιν εαυτοις κακα η δε καταστροφη ανδρων παρανομων κακη
19 So the wage of every covetous man destroy the souls of the possessors.	19 αυται αι οδοι εισιν παντων των συντελουντων τα ανομα τη γαρ ασεβεια την εαυτων ψυχην αφαιρουνται
20 Wisdom preacheth abroad, she uttereth her voice in the streets:	20 σοφια εν εξοδοις υμνειται εν δε πλατειαις παρρησιαν αγει
21 At the head of multitudes she crieth out, in the entrance of the gates of the city she uttereth her words, saying:	21 επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει
22 O children, how long will you love childishness, and fools covet those things which are hurtful to themselves, and the unwise hate knowledge?	22 οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν
23 Turn ye at my reproof: behold I will utter my spirit to you, and will shew you my words.	23 και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον
24 Because I called, and you refused: I stretched out my hand, and there was none that regarded.	24 επειδη εκαλουν και ουχ υπηκουσατε και εξετεινον λογους και ου προσειχετε
25 You have despised all my counsel, and have neglected my reprehensions.	25 αλλα ακυρους εποιειτε εμας βουλας τοις δε εμοις ελεγχοις ηπειθησατε
26 I also will laugh in your destruction, and will mock when that shall come to you which you feared.	26 τοιγαρουν καγω τη υμετερα απωλεια επιγελασομαι καταχαρουμαι δε ηνικα αν ερχηται υμιν ολεθρος
27 When sudden calamity shall fall on you, and destruction, as a tempest, shall be at hand: when tribulation and distress shall come upon you:	27 και ως αν αφικηται υμιν αφνω θορυβος η δε καταστροφη ομοιως καταιγιδι παρη και οταν ερχηται υμιν θλιψις και πολιορκια η οταν ερχηται υμιν ολεθρος
28 Then shall they call upon me, and I will not hear: they shall rise in the morning and shall not find me:	28 εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν
29 Because they have hated instruction and received not the fear of the Lord,	29 εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο
30 Nor consented to my counsel, but despised all my reproof.	30 ουδε ηθελον εμαις προσεχειν βουλαις εμυκτηριζον δε εμους ελεγχους
31 Therefore they shall eat the fruit of their own way, and shall be filled with their own devices.	31 τοιγαρουν εδονται της εαυτων οδου τους καρπους και της εαυτων ασεβειας πλησθησονται
32 The turning away of little ones shall kill them, and the prosperity of fools shall destroy them.	32 ανθ' ων γαρ ηδικουν νηπιους φονευθησονται και εξετασμος ασεβεις ολει
33 But he that shall hear me, shall rest without terror, and shall enjoy abundance, without fear of evils.	33 ο δε εμου ακουων κατασκηνωσει επ' ελπιδι και ησυχασει αφοβως απο παντος κακου