Księga Psalmów 90

Biblia Tysiąclecia	NOVA VULGATA
1 Błaganie Mojżesza, męża Bożego. Panie, Ty dla nas byłeś ucieczką z pokolenia na pokolenie.	1 Precatio. Moysis viri Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.
2 Zanim góry narodziły się w bólach, nim ziemia i świat powstały, od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.	2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.
3 W proch każesz powracać śmiertelnym, i mówisz: Synowie ludzcy, wracajcie!	3 Reducis hominem in pulverem; et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”.
4 Bo tysiąc lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzień, który minął, niby straż nocna.	4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae praeteriit, et custodia in nocte.
5 Porywasz ich: stają się jak sen poranny, jak trawa, co rośnie:	5 Auferes eos, somnium erunt:
6 rankiem kwitnie i jest zielona, wieczorem więdnie i usycha.	6 mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit.
7 Zaiste, Twój gniew nas niszczy, trwoży nas Twe oburzenie.	7 Quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus.
8 Stawiasz przed sobą nasze winy, nasze skryte grzechy w świetle Twojego oblicza.	8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, occulta nostra in illuminatione vultus tui.
9 Bo wszystkie dni nasze płyną pod Twoim gniewem; kończymy nasze lata jak westchnienie.	9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros.
10 Miarą naszych lat jest lat siedemdziesiąt lub, gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt; a większość z nich to trud i marność: bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.	10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus.
11 Któż potrafi zważyć ogrom Twojego gniewu i kto może doświadczyć mocy Twego oburzenia?	11 Quis novit potestatem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam?
12 Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca.	12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.
13 Powróć, o Panie, dokądże jeszcze ... ? I bądź litościwy dla sług Twoich!	13 Convertere, Domine, usquequo? Et deprecabilis esto super servos tuos.
14 Nasyć nas z rana swoją łaskawością, abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.	14 Reple nos mane misericordia tua, et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris.
15 Daj radość według [miary] dni, w których nas przygniotłeś, i lat, w których zaznaliśmy niedoli.	15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, pro annis, quibus vidimus mala.
16 Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, a chwała Twoja nad ich synami!	16 Appareat servis tuis opus tuum, et decor tuus filiis eorum.
17 A dobroć Pana Boga naszego niech będzie nad nami! I wspieraj pracę rąk naszych, wspieraj dzieło rąk naszych!	17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum confirma super nos et opus manuum nostrarum confirma.