Księga Psalmów 59

¹ Kierownikowi chóru. Na melodię: Nie niszcz. Dawidowy. Miktam. Gdy Saul wysłał ludzi do pilnowania domu, by Dawida zabić.

² Wyrwij mnie, mój Boże, od moich nieprzyjaciół, chroń mnie od powstających na mnie!

³ Wyrwij mnie od złoczyńców, i od mężów krwawych mię wybaw!

⁴ Bo oto czyhają na moje życie, możni przeciw mnie spiskują, a we mnie nie ma zbrodni ani grzechu, o Panie,

⁵ bez mojej winy przybiegają i napastują. Obudź się, wyjdź mi na spotkanie i zobacz,

⁶ bo Ty, Panie, Boże Zastępów, jesteś Bogiem Izraela. Przebudź się, by skarcić wszystkie ludy, nie miej litości dla wszystkich podłych buntowników.

⁷ Wracają wieczorem, warczą jak psy i krążą po mieście.

⁸ Oto się chełpią swoimi ustami; na ich wargach obelgi: Któż bowiem słyszy?

⁹ Lecz Ty, o Panie, z nich się śmiejesz, szydzisz ze wszystkich pogan.

¹⁰ Będę baczył na Ciebie, Mocy moja, bo Ty, o Boże, jesteś moją warownią.

¹¹ W swej łaskawości Bóg wychodzi mi naprzeciw, Bóg sprawia, że mogę patrzeć na [klęskę] moich wrogów.

¹² Wytrać ich, o Boże, niech lud mój nie zapomina! Twoją mocą rozprosz ich i powal, o Panie, nasza Tarczo!

¹³ Grzech na ich ustach: to słowo ich warg. Niech spęta ich własna pycha, za złorzeczenia i kłamstwa, które rozgłaszają.

¹⁴ Wytrać ich w gniewie, wytrać, by już ich nie było, by wiedziano, że Bóg króluje w Jakubie i po krańce ziemi.

¹⁵ Wracają wieczorem, warczą jak psy i krążą po mieście.

¹⁶ Włóczą się, szukając żeru; skowyczą, gdy się nie nasycą.

¹⁷ A ja opiewać będę Twą potęgę i rankiem będę się weselić z Twojej łaskawości, bo stałeś się dla mnie warownią i ucieczką w dniu mego ucisku.

¹⁸ Będę śpiewał Tobie, Mocy moja, bo Ty, o Boże, jesteś moją warownią, mój łaskawy Boże.