Scrutatio

Venerdi, 9 maggio 2025 - Beata Maria Teresa di Gesù (Carolina Gerhardinger) ( Letture di oggi)

Mateo 22


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSNOVA VULGATA
1 Jesús les habló otra vez en parábolas, diciendo:1 Et respondens Iesus dixit ite rum in parabolis eis dicens:
2 «El Reino de los Cielos se parece a un rey que celebraba las bodas de su hijo.2 “ Similefactum est regnum caelorum homini regi, qui fecit nuptias filio suo.
3 Envió entonces a sus servidores para avisar a los invitados, pero estos se negaron a ir.3 Et misitservos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire.
4 De nuevo envió a otros servidores con el encargo de decir a los invitados: "Mi banquete está preparado; ya han sido matados mis terneros y mis mejores animales, y todo está a punto: Vengan a las bodas".4 Iterum misitalios servos dicens: “Dicite invitatis: Ecce prandium meum paravi, tauri meiet altilia occisa, et omnia parata; venite ad nuptias”.
5 Pero ellos no tuvieron en cuenta la invitación, y se fueron, uno a su campo, otro a su negocio;5 Illi autemneglexerunt et abierunt, alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam;
6 y los demás se apoderaron de los servidores, los maltrataron y los mataron.6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia affectos occiderunt.
7 Al enterarse, el rey se indignó y envió a sus tropas para que acabaran con aquellos homicidas e incendiaran su ciudad.7 Rex autem iratus est et, missis exercitibus suis, perdidit homicidas illos etcivitatem illorum succendit.
8 Luego dijo a sus servidores: "El banquete nupcial está preparado, pero los invitados no eran dignos de él.8 Tunc ait servis suis: “Nuptiae quidem parataesunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni;
9 Salgan a los cruces de los caminos e inviten a todos los que encuentren".9 ite ergo ad exitus viarum, etquoscumque inveneritis, vocate ad nuptias”.
10 Los servidores salieron a los caminos y reunieron a todos los que encontraron, buenos y malos, y la sala nupcial se llenó de convidados.10 Et egressi servi illi in vias,congregaverunt omnes, quos invenerunt, malos et bonos; et impletae sunt nuptiaediscumbentium.
11 Cuando el rey entró para ver a los comensales, encontró a un hombre que no tenía el traje de fiesta.11 Intravit autem rex, ut videret discumbentes, et vidit ibihominem non vestitum veste nuptiali
12 "Amigo, le dijo, ¿cómo has entrado aquí sin el traje de fiesta?". El otro permaneció en silencio.12 et ait illi: “Amice, quomodo hucintrasti, non habens vestem nuptialem?”. At ille obmutuit.
13 Entonces el rey dijo a los guardias: "Atenlo de pies y manos, y arrójenlo afuera, a las tinieblas. Allí habrá llanto y rechinar de dientes".13 Tunc dixit rexministris: “Ligate pedes eius et manus et mittite eum in tenebras exteriores:ibi erit fletus et stridor dentium”.
14 Porque muchos son llamados, pero pocos son elegidos».14 Multi enim sunt vocati, pauci veroelecti ”.
15 Los fariseos se reunieron entonces para sorprender a Jesús en alguna de sus afirmaciones.15 Tunc abeuntes pharisaei consilium inierunt, ut caperent eum in sermone.
16 Y le enviaron a varios discípulos con unos herodianos, para decirle: «Maestro, sabemos que eres sincero y que enseñas con toda fidelidad el camino de Dios, sin tener en cuenta la condición de las personas, porque tú no te fijas en la categoría de nadie.16 Etmittunt ei discipulos suos cum herodianis dicentes: “ Magister, scimus quiaverax es et viam Dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo; non enimrespicis personam hominum.
17 Dinos qué te parece: ¿Está permitido pagar el impuesto al César o no?».17 Dic ergo nobis quid tibi videatur: Licet censumdare Caesari an non? ”.
18 Pero Jesús, conociendo su malicia, les dijo: «Hipócritas, ¿por qué me tienden una trampa?18 Cognita autem Iesus nequitia eorum, ait: “ Quidme tentatis, hypocritae?
19 Muéstrenme la moneda con que pagan el impuesto». Ellos le presentaron un denario.19 Ostendite mihi nomisma census ”. At illiobtulerunt ei denarium.
20 Y él les preguntó: «¿De quién es esta figura y esta inscripción?».20 Et ait illis: “ Cuius est imago haec etsuprascriptio? ”.
21 Le respondieron: «Del César». Jesús les dijo: «Den al César lo que es del César, y a Dios, lo que es de Dios».21 Dicunt ei: “ Caesaris ”. Tunc ait illis: “ Redditeergo, quae sunt Caesaris, Caesari et, quae sunt Dei, Deo ”.
22 Al oír esto, quedaron admirados y, dejando a Jesús, se fueron.22 Et audientesmirati sunt et, relicto eo, abierunt.
23 Aquel mismo día se le acercaron unos saduceos, que son los que niegan la resurrección, y le propusieron este caso:23 In illo die accesserunt ad eum sadducaei, qui dicunt non esse resurrectionem,et interrogaverunt eum
24 «Maestro, Moisés dijo: "Si alguien muere sin tener hijos, que su hermano, para darle descendencia, se case con la viuda".24 dicentes: “ Magister, Moyses dixit, si quis mortuusfuerit non habens filios, ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semenfratri suo.
25 Ahora bien, había entre nosotros siete hermanos. El primero se casó y como murió sin tener hijos, dejó su esposa al hermano.25 Erant autem apud nos septem fratres: et primus, uxore ducta,defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo;
26 Lo mismo ocurrió con el segundo, después con el tercero, y así sucesivamente hasta el séptimo.26 similitersecundus et tertius usque ad septimum.
27 Finalmente, murió la mujer.27 Novissime autem omnium mulier defunctaest.
28 Respóndenos: cuando resuciten los muertos, ¿de cuál de los siete será esposa, ya que lo fue de todos?».28 In resurrectione ergo cuius erit de septem uxor? Omnes enim habuerunteam ”.
29 Jesús les dijo: «Están equivocados, porque desconocen las Escrituras y el poder de Dios.29 Respondens autem Iesus ait illis: “ Erratis nescientes Scripturasneque virtutem Dei;
30 En la resurrección ni los hombres ni las mujeres se casarán, sino que todos serán como ángeles en el cielo.30 in resurrectione enim neque nubent neque nubentur, sedsunt sicut angeli in caelo.
31 Y con respecto a la resurrección de los muertos, ¿no han leído la palabra de Dios, que dice:31 De resurrectione autem mortuorum non legistis,quod dictum est vobis a Deo dicente:
32 "Yo soy el Dios de Abraham, el Dios de Isaac y el Dios de Jacob"? ¡El no es un Dios de muertos, sino de vivientes!».32 “Ego sum Deus Abraham et Deus Isaac etDeus Iacob”? Non est Deus mortuorum sed viventium ”.
33 La multitud, que había oído esto, quedó asombrada de su enseñanza.33 Et audientes turbaemirabantur in doctrina eius.
34 Cuando los fariseos se enteraron de que Jesús había hecho callar a los saduceos, se reunieron en ese lugar,34 Pharisaei autem audientes quod silentium imposuisset sadducaeis, conveneruntin unum.
35 y uno de ellos, que era doctor de la Ley, le preguntó para ponerlo a prueba:35 Et interrogavit unus ex eis legis doctor tentans eum:
36 «Maestro, ¿cuál es el mandamiento más grande de la Ley?».36 “Magister, quod est mandatum magnum in Lege? ”.
37 Jesús le respondió: «Amarás al Señor, tu Dios, con todo tu corazón, con toda tu alma y con todo tu espíritu.37 Ait autem illi: “ DiligesDominum Deum tuum in toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua:
38 Este es el más grande y el primer mandamiento.38 hoc est magnum et primum mandatum.
39 El segundo es semejante al primero: Amarás a tu prójimo como a ti mismo.39 Secundum autem simile est huic: Diligesproximum tuum sicut teipsum.
40 De estos dos mandamientos dependen toda la Ley y los Profetas».40 In his duobus mandatis universa Lex pendet etProphetae ”.
41 Mientras los fariseos estaban reunidos, Jesús les hizo esta pregunta:41 Congregatis autem pharisaeis, interrogavit eos Iesus
42 «¿Qué piensan acerca del Mesías? ¿De quién es hijo?». Ellos le respondieron: «De David».42 dicens: “ Quid vobis videtur de Christo? Cuius filius est? ”. Dicunt ei: “David ”.
43 Jesús les dijo: «¿Por qué entonces, David, movido por el Espíritu, lo llama "Señor", cuando dice:43 Ait illis: “ Quomodo ergo David in Spiritu vocat eum Dominumdicens:
44 "Dijo el Señor a mi Señor: Siéntate a mi derecha, hasta que ponga a tus enemigos debajo de tus pies"?44 “Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis,
donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis”?
45 Si David lo llama "Señor", ¿cómo puede ser hijo suyo?».45 Si ergo David vocat eum Dominum, quomodo filius eius est? ”.
46 Ninguno fue capaz de responderle una sola palabra, y desde aquel día nadie se atrevió a hacerle más preguntas.46 Et nemopoterat respondere ei verbum, neque ausus fuit quisquam ex illa die eum ampliusinterrogare.