Livre d'Isaïe 14

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Yahvé aura pitié de Jacob, Israël sera encore son préféré; il les fera reposer dans leur pays. L’étranger se joindra à eux et s’attachera à la maison de Jacob.	1 Διοτι ο Κυριος θελει ελεησει τον Ιακωβ, και θελει ετι εκλεξει τον Ισραηλ και καταστησει αυτους εν τη γη αυτων? και οι ξενοι θελουσιν ενωθη μετ' αυτων και θελουσι προσκολληθη εις τον οικον του Ιακωβ.
2 Des peuples les prendront pour les ramener chez eux, mais, sitôt arrivé à la terre de Yahvé, le peuple d’Israël sera leur maître: eux seront ses esclaves et ses serviteurs. Israël fera prisonniers ceux qui le tenaient captif et dominera ses oppresseurs.	2 Και οι λαοι θελουσι λαβει αυτους και φερει αυτους εις τον τοπον αυτων? και ο οικος του Ισραηλ θελει κληρονομησει αυτους εν τη γη του Κυριου δια δουλους και δουλας? και θελουσιν εισθαι αιχμαλωτοι αυτων οι αιχμαλωτισαντες αυτους, και θελουσι γεινει κυριοι των καταθλιβοντων αυτους.
3 Le jour où Yahvé t’aura délivré de ta peine, de ton angoisse, et de ce dur esclavage auquel tu étais soumis,	3 Και καθ' ην ημεραν ο Κυριος θελει σε αναπαυσει απο της θλιψεως σου και απο του φοβου σου και απο της σκληρας δουλειας, εις την οποιαν ησο καταδεδουλωμενος,
4 tu entonneras ce chant contre le roi de Babylone; tu diras: Comment donc a fini le tyran? Comment a cessé l’oppression?”	4 θελεις μεταχειρισθη την παροιμιαν ταυτην κατα του βασιλεως της Βαβυλωνος, λεγων, Πως επαυθη ο καταδυναστης? πως επαυθη η φορολογος του χρυσιου.
5 Yahvé a brisé le fouet des méchants, le bâton des tyrans,	5 Ο Κυριος συνετριψε την ραβδον των ασεβων, το σκηπτρον των δυναστων.
6 celui qui, dans sa colère, frappait les peuples à coups redoublés, et dans sa fureur imposait aux nations sa tyrannie jalouse.	6 Ο πατασσων εν θυμω τον λαον με ακαταπαυστον κτυπημα, ο δεσποζων εν οργη επι τα εθνη, καταδιωκεται, και ουδεις ο κωλυων.
7 Toute la terre a retrouvé calme et repos, elle éclate en cris de joie.	7 Πασα η γη αναπαυεται, ησυχαζει? εκφωνουσιν ασματα αγαλλιασεως.
8 Même les cyprès se réjouissent, avec les cèdres du Liban: “Depuis que tu es mort, disent-ils, nous n’avons plus à craindre le bûcheron.”	8 Χαιρουσιν επι σε και αι ελατοι, αι κεδροι του Λιβανου, λεγουσαι, Αφου συ εκοιμηθης, δενδροτομος δεν ανεβη εφ' ημας.
9 À l’annonce de ta venue, le séjour des morts s’agite dans ses profondeurs, il réveille pour toi ses fantômes, tous les grands de la terre; il fait lever de leur trône tous les rois des nations.	9 Ο αδης κατωθεν εκινηθη δια σε, δια να απαντηση την ελευσιν σου? δια σε εξηγειρε τους νεκρους, παντας τους ηγεμονας της γης? εσηκωσεν εκ των θρονων αυτων παντας τους βασιλεις των εθνων.
10 Tous commencent à parler. Ils disent: “Te voilà toi aussi abattu comme nous; tu es devenu l’un de nous.	10 Παντες ουτοι θελουσιν αποκριθη και ειπει προς σε, Και συ εγεινες αδυνατος, καθως ημεις; κατεσταθης ομοιος ημων;
11 Ta splendeur et le son de tes harpes sont descendus au séjour des morts. Les vers te servent de lit, la vermine est ta couverture.	11 Η μεγαλαυχια σου κατηνεχθη εις τον ταφον και ο θορυβος των μουσικων σου οργανων? ο σκωληξ ειναι εστρωμενος υποκατω σου και οι σκωληκες σε σκεπαζουσι?
12 Quoi, tu es tombé du ciel, astre de lumière, fils de l’aurore! Te voilà à terre écrasé, toi qui écrasais les nations.	12 πως επεσες εκ του ουρανου, Εωσφορε, υιε της αυγης? συνετριφθης κατα γης, συ ο καταπατων τα εθνη.
13 C’est bien toi qui disais: Je monterai jusqu’au ciel, je placerai mon trône plus haut que les étoiles de Dieu. Je siégerai sur la montagne du Rendez-Vous, aux frontières de l’horizon.	13 Συ δε ελεγες εν τη καρδια σου, Θελω αναβη εις τον ουρανον, θελω υψωσει τον θρονον μου υπερανω των αστρων του Θεου? και θελω καθησει επι το ορος της συναξεως, προς τα μερη του βορρα?
14 Je monterai par-dessus les nuages et je serai l’égal du Très-Haut.	14 θελω αναβη επι τα υψη των νεφελων? θελω εισθαι ομοιος του Υψιστου.
15 Mais te voici descendu au séjour des morts, au plus profond de la fosse.	15 Εις τον αδην ομως θελεις καταβη, εις τα βαθη του λακκου.
16 Ceux qui t’aperçoivent regardent et s’étonnent: “Est-ce donc là celui qui faisait trembler la terre, qui renversait les royaumes?	16 Οι βλεποντες σε θελουσιν ενατενισει προς σε, θελουσι σε παρατηρει, λεγοντες, ουτος ειναι ο ανθρωπος ο ποιων την γην να τρεμη, ο σειων τα βασιλεια;
17 Il changeait le monde en désert, il détruisait les villes et jamais n’ouvrait la porte de ses prisons.”	17 Ο ερημονων την οικουμενην και καταστρεφων τας πολεις αυτης; ο μη απολυων εις τας οικιας αυτων τους δεσμιους αυτου;
18 Tous les rois des nations reposent avec honneur, chacun dans son palais;	18 Παντες οι βασιλεις των εθνων, παντες αναπαυονται εν δοξη, εκαστος εν τη οικια αυτου?
19 mais toi, on t’a jeté sans sépulture, comme une ordure méprisable, un cadavre piétiné, recouvert des victimes de l’épée.	19 συ δε απερριφθης του ταφου σου ως κλαδος βδελυκτος, ιματιον κεκεντημενων, πεφονευμενων εν μαχαιρα, καταβαινοντων εις τας πετρας του λακκου? ως πτωμα καταπατουμενον.
20 Tu ne rejoindras pas, chez les morts, ceux qui ont eu droit aux funérailles, car tu as détruit ton pays, tu as massacré ton peuple; jamais plus on ne parlera de la race des malfaisants.	20 Δεν θελεις ενωθη μετ' αυτων εις ενταφιασμον, διοτι ηφανισας την γην σου, εφονευσας τον λαον σου? το σπερμα των κακοποιων ουδεποτε θελει ονομασθη.
21 Préparez le massacre des fils pour venger les crimes de leurs pères. Que plus jamais ils ne se lèvent pour conquérir la terre, pour couvrir le monde de leurs cités.”	21 Ετοιμασατε σφαγην εις τα τεκνα αυτου δια την ανομιαν των πατερων αυτων, δια να μη σηκωθωσι και κληρονομησωσι την γην, και γεμισωσι το προσωπον της οικουμενης απο πολεων.
22 “Je veux m’en prendre à eux - parole de Yahvé Sabaot. J’arracherai de Babylone le nom et le reste, ses enfants et tous ses descendants - parole de Yahvé.	22 Διοτι θελω σηκωθη εναντιον αυτων, λεγει ο Κυριος των δυναμεων? και θελω εξαλειψει απο της Βαβυλωνος το ονομα και το υπολοιπον και υιον και εκγονον, λεγει Κυριος.
23 Je la donne en héritage aux hérissons et j’en fais une mare d’eau; je la balaie: c’est un balayage par le vide - parole de Yahvé Sabaot.”	23 Και θελω καταστησει αυτην κληρονομιαν εχινων και λιμνας υδατων? και θελω σαρωσει αυτην με το σαρωθρον της απωλειας, λεγει ο Κυριος των δυναμεων.
24 Yahvé Sabaot l’a juré: “Tout sera comme je l’ai conçu et voulu. Les choses se réaliseront.	24 Ωμοσεν ο Κυριος των δυναμεων, λεγων, Εξαπαντος καθως εβουλευθην, ουτω θελει γεινει? και καθως απεφασισα, ουτω θελει μεινει,
25 Je briserai l’Assyrie dans mon pays, je l’écraserai sur mes montagnes. Son joug ne pèsera plus sur mon peuple, son fardeau sera enlevé de leurs épaules.	25 να συντριψω τον Ασσυριον εν τη γη μου και να καταπατησω αυτον επι των ορεων μου? τοτε ο ζυγος αυτου θελει σηκωθη απ' αυτων και το φορτιον αυτου θελει αφαιρεθη απο των ωμων αυτων.
26 Telle est la décision que j’ai prise contre toute la terre, c’est ainsi que je frapperai toutes les nations.	26 Αυτη ειναι η βουλη η βεβουλευμενη καθ' ολης της γης? και αυτη η χειρ η εξηπλωμενη επι παντα τα εθνη.
27 Si Yahvé Sabaot l’a décidé, qui l’en empêcherait? S’il a levé la main, qui la détournerait?	27 Διοτι ο Κυριος των δυναμεων απεφασισε και τις θελει αναιρεσει; και η χειρ αυτου εξηπλωθη και τις θελει αποστρεψει αυτην;
28 L’année de la mort du roi Akaz, Isaïe prononça cette parole:	28 Εν τω ετει, καθ' ο απεθανεν ο βασιλευς Αχαζ, εγεινεν αυτη η ορασις.
29 Ne te réjouis pas si vite, Philistie! Le fouet qui te frappait s’est brisé, mais de la racine du serpent sortira une vipère, et son fruit sera un dragon ailé.	29 Μη χαιρε, Παλαιστινη πασα, διοτι συνετριφθη η ραβδος του παταξαντος σε? επειδη εκ της ριζης του οφεως θελει εξελθει βασιλισκος, και ο καρπος αυτου θελει εισθαι φλογερος πετωμενος οφις.
30 Quand mes pauvres trouveront leur nourriture, et que les malheureux dormiront en sécurité, je ferai mourir de faim ta descendance et je tuerai ce qui restera de toi.	30 Και οι πρωτοτοκοι του πτωχου θελουσι τραφη και οι ενδεεις θελουσιν αναπαυεσθαι εν ασφαλεια? και θελω θανατωσει την ριζαν σου με πειναν, και θελω φονευσει το υπολοιπον σου.
31 Hurlez, à la municipalité, et que toute la ville pousse des cris! Te voilà sans forces, terre des Philistins: du nord s’élève une fumée, ils viennent! et nul d’entre eux ne s’écarte de ses rangs.	31 Ολολυζε, πυλη? βοα, πολις? εχαθης, Παλαιστινη πασα? διοτι ερχεται καπνος απο βορρα, και ουδε εις θελει λειψει απο της εκστρατευσεως αυτου εν τοις ωρισμενοις καιροις.
32 Que répondra-t-on aux messagers de ce peuple? Que Yahvé a fondé Sion, et que les pauvres de son peuple y sont en sûreté.	32 Και τις αποκρισις θελει δοθη εις τους πρεσβεις των εθνων; Οτι ο Κυριος εθεμελιωσε την Σιων, και επ' αυτην θελουσιν ελπιζει οι πτωχοι του λαου αυτου.