Livre des Psaumes 106

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Alléluia! Louez le Seigneur car il est bon, car sa faveur jamais ne se reprend!	1 Αλληλουια. Αινειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος? διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.
2 Qui redira les hauts faits du Seigneur et nous fera entendre toute sa louange?	2 Τις δυναται να κηρυξη τα κραταια εργα του Κυριου, να καμη ακουστας πασας τας αινεσεις αυτου;
3 Heureux ceux qui se règlent sur ses lois, et dont les œuvres sont droites en tout temps!	3 Μακαριοι οι φυλαττοντες κρισιν, οι πραττοντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω.
4 Souviens-toi de moi, Seigneur, toi qui aimes ton peuple, que ta visite apporte ton salut!	4 Μνησθητι μου, Κυριε, εν τη ευμενεια τη προς τον λαον σου? επισκεφθητι με εν τη σωτηρια σου?
5 Fais-nous voir enfin tes élus heureux, que notre joie soit la joie de tout ton peuple, et notre orgueil celui de ta famille!	5 δια να βλεπω το καλον των εκλεκτων σου, δια να ευφραινωμαι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου, δια να καυχωμαι μετα της κληρονομιας σου.
6 Nous avons péché, nous et nos pères, nous sommes en faute et coupables.	6 Ημαρτησαμεν μετα των πατερων ημων? ηνομησαμεν, ησεβησαμεν.
7 Nos pères déjà, en Égypte, n’ont rien compris à tes miracles. Ils ont vite oublié tes grâces sans nombre, ils se sont révoltés à la Mer des Joncs.	7 Οι πατερες ημων εν Αιγυπτω δεν ενοησαν τα θαυμασια σου? δεν ενεθυμηθησαν το πληθος του ελεους σου, και σε παρωργισαν εν τη θαλασση, εν τη Ερυθρα θαλασση.
8 Mais lui les a sauvés pour l’honneur de son nom, pour faire connaître au monde sa vaillance.	8 Και ομως εσωσεν αυτους δια το ονομα αυτου, δια να καμη γνωστα τα κραταια εργα αυτου.
9 Il menaça la Mer des Joncs: elle en resta sèche, et sur les fonds, ils marchèrent comme en un désert.	9 Και επετιμησε την Ερυθραν θαλασσαν, και εξηρανθη? και διεβιβασεν αυτους δια των αβυσσων ως δι' ερημου?
10 Il ne les livra pas à leurs poursuivants, il les reprit de la main de l’ennemi.	10 και εσωσεν αυτους εκ της χειρος του μισουντος αυτους, και ελυτρωσεν αυτους εκ της χειρος του εχθρου.
11 Les eaux recouvrirent leurs adversaires, pas un seul n’en réchappa.	11 Και τα υδατα κατεκαλυψαν τους εχθρους αυτων? δεν απελειφθη ουδε εις εξ αυτων.
12 C’est alors qu’ils crurent à sa parole et qu’ils chantèrent sa louange.	12 Τοτε επιστευσαν εις τους λογους αυτου? εψαλαν την αινεσιν αυτου.
13 Mais bien vite ils oublièrent ses œuvres et cessèrent de compter sur sa prévoyance.	13 Πλην ταχεως ελησμονησαν τα εργα αυτου? δεν περιεμειναν την βουλην αυτου?
14 Leur convoitise se réveilla au désert, et dans la steppe ils mirent Dieu à l’épreuve.	14 Αλλ' επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω, και επειρασαν τον Θεον εν τη ανυδρω.
15 Il leur donna ce qu’ils demandaient, il leur en envoya jusqu’à les dégoûter.	15 Και εδωκεν εις αυτους την αιτησιν αυτων? απεστειλεν ομως εις αυτους νοσον θανατηφορον.
16 On les vit dans leur camp, jaloux de Moïse et d’Aaron, l’homme consacré au Seigneur.	16 Εφθονησαν ετι τον Μωυσην εν τω στρατοπεδω και τον Ααρων τον αγιον του Κυριου.
17 La terre s’ouvrit alors pour engloutir Datan, elle se referma sur la bande d’Abiram.	17 Η γη ηνοιξε και κατεπιε τον Δαθαν, και εσκεπασε την συναγωγην του Αβειρων?
18 Un feu s’enflamma contre leur groupe, une flamme dévora ces méchants.	18 και πυρ εξηφθη εν τη συναγωγη αυτων? η φλοξ κατεκαυσε τους ασεβεις.
19 Puis ils firent à l’Horeb un veau et se prosternèrent devant leur idole.	19 Κατεσκευασαν μοσχον εν Χωρηβ, και προσεκυνησαν το χωνευτον?
20 Ils échangèrent leur Gloire contre l’image d’un bœuf mangeur d’herbe,	20 και μετηλλαξαν την δοξαν αυτων εις ομοιωμα βοος τρωγοντος χορτον.
21 oubliant le Dieu qui les avait sauvés, celui qui fit de grandes choses en Égypte,	21 Ελησμονησαν τον Θεον τον σωτηρα αυτων τον ποιησαντα μεγαλεια εν Αιγυπτω,
22 des miracles au pays de Kam, un prodige inouï à la Mer des Joncs!	22 θαυμασια εν γη Χαμ, φοβερα εν τη Ερυθρα θαλασση.
23 Déjà il parlait de les exterminer, mais Moïse, son élu, était là. Il se tint sur la brèche face à lui, pour empêcher que sa fureur ne les détruise.	23 Και ειπε να εξολοθρευση αυτους, αν ο Μωυσης ο εκλεκτος αυτου δεν ιστατο εν τη θραυσει ενωπιον αυτου, δια να αποστρεψη την οργην αυτου, ωστε να μη αφανιση αυτους.
24 Ils firent peu de cas d’une terre de délices, car ils ne croyaient pas à sa promesse.	24 Κατεφρονησαν ετι την γην την επιθυμητην? δεν επιστευσαν εις τον λογον αυτου?
25 Ils restaient à récriminer dans leurs tentes, au lieu d’entendre l’appel du Seigneur,	25 και εγογγυσαν εν ταις σκηναις αυτων? δεν εισηκουσαν της φωνης του Κυριου.
26 jusqu’à ce qu’il levât sa main. Il jura qu’il les ferait mourir au désert	26 Δια τουτο εσηκωσε την χειρα αυτου κατ' αυτων, δια να καταστρεψη αυτους εν τη ερημω.
27 et disperserait leur race parmi les païens, qu’il les sèmerait partout sur toutes les terres.	27 και να στρεψη το σπερμα αυτων μεταξυ των εθνων και να διασκορπιση αυτους εις τους τοπους.
28 Ils se mirent à la traîne du Baal de Péor et mangèrent ce qu’on offre à des morts.	28 Και προσεκολληθησαν εις τον Βεελ-φεγωρ, και εφαγον θυσιας νεκρων?
29 Ils l’agacèrent si bien avec leurs pratiques, qu’un fléau éclata contre eux.	29 και παρωξυναν αυτον εν τοις εργοις αυτων, ωστε εφωρμησεν επ' αυτους η πληγη.
30 Ce fut l’heure de Pinhas: il intervint et le fléau cessa.	30 Αλλα σταθεις ο Φινεες εκαμε κρισιν? και η πληγη επαυσε?
31 Ce fut là son mérite, on le lui reconnut, d’âge en âge on le rappellera.	31 και ελογισθη εις αυτον δια δικαιοσυνην, εις γενεαν και γενεαν εως αιωνος.
32 Ils l’irritèrent aux eaux de Mériba, Moïse y fut victime de leur faute	32 Και παρωξυναν αυτον εν τοις υδασι της αντιλογιας, και επαθε κακως ο Μωυσης δι' αυτους?
33 quand ils aigrirent son esprit, et lui, parla comme il ne fallait pas.	33 διοτι παρωργισαν το πνευμα αυτου, ωστε ελαλησεν αστοχαστως δια των χειλεων αυτου.
34 Ils ne firent pas disparaître les païens, comme le Seigneur le leur demandait.	34 Δεν εξωλοθρευσαν τα εθνη τα οποια ο Κυριος προσεταξεν εις αυτους?
35 Ils se mélangeaient avec les païens, ils apprenaient leurs façons de faire.	35 αλλ' εσμιχθησαν μετα των εθνων και εμαθον τα εργα αυτων?
36 Ils rendaient un culte à leurs pieux sacrés et ils se laissaient prendre,	36 και ελατρευσαν τα γλυπτα αυτων, τα οποια εγειναν παγις εις αυτους?
37 si bien qu’ils sacrifiaient leurs fils et leurs filles à des démons.	37 και εθυσιασαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων εις τα δαιμονια?
38 Ils répandaient le sang innocent (le sang de leurs fils et de leurs filles sacrifiés aux idoles de Canaan) et laissaient la terre souillée de sang.	38 Και εχυσαν αιμα αθωον, το αιμα των υιων αυτων και των θυγατερων αυτων τους οποιους εθυσιασαν εις τα γλυπτα της Χανααν? και εμιανθη η γη εξ αιματων.
39 Ils se souillaient en faisant de telles choses, ils se prostituaient avec de telles pratiques.	39 Και εμολυνθησαν με τα εργα αυτων, και επορνευσαν με τας πραξεις αυτων.
40 Et le Seigneur s’emporta contre son peuple, il prit les siens en horreur.	40 Δια τουτο η οργη του Κυριου εξηφθη κατα του λαου αυτου, και εβδελυχθη την κληρονομιαν αυτου,
41 Il les livra au pouvoir des nations et ceux qui les haïssaient les dominèrent.	41 Και παρεδωκεν αυτους εις τας χειρας των εθνων? και εκυριευσαν αυτους οι μισουντες αυτους.
42 Leurs ennemis les opprimèrent, ils durent se courber sous le joug.	42 Και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων, και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων.
43 Combien de fois ne les a-t-il pas délivrés! Mais eux rejetaient ses avis et s’enfonçaient dans leurs torts.	43 Πολλακις ελυτρωσεν αυτους, αλλ' αυτοι παρωργισαν αυτον με τας βουλας αυτων? διο εταπεινωθησαν δια την ανομιαν αυτων.
44 Dès qu’il les voyait dans la détresse, dès qu’il entendait leurs cris,	44 Πλην επεβλεψεν επι την θλιψιν αυτων, οτε ηκουσε την κραυγην αυτων?
45 il se rappelait son alliance avec eux et se laissait fléchir par sa grande bonté.	45 και ενεθυμηθη την προς αυτους διαθηκην αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου.
46 Alors il les faisait prendre en pitié par ceux qui les tenaient captifs.	46 Και εκαμεν αυτους να ευρωσιν ελεος ενωπιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους.
47 - Ô Seigneur notre Dieu, sauve-nous, rassemble-nous de toutes les nations, que nous puissions célébrer ton saint Nom et que notre gloire soit de te louer.	47 Σωσον ημας, Κυριε ο Θεος ημων, και συναγαγε ημας απο των εθνων, δια να δοξολογωμεν το ονομα σου το αγιον και να καυχωμεθα εις την αινεσιν σου.
48 Béni soit le Seigneur, le Dieu d’Israël, depuis toujours et à jamais! Et le peuple entier dira: Amen!	48 Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, απο του αιωνος και εως του αιωνος? και ας λεγη πας ο λαος, Αμην. Αλληλουια.