Livre de Job 8

JERUSALEM	Biblia Tysiąclecia
1 Bildad de Shuah prit la parole et dit:	1 Bildad ze Szuach na to tak odpowiedział:
2 Jusqu'à quand parleras-tu de la sorte et tiendras-tu des propos semblables à un grand vent?	2 Jak długo chcesz mówić w ten sposób? Twe słowa gwałtowne jak wicher,
3 Dieu peut-il fléchir le droit, Shaddaï fausser la justice?	3 Czyż Bóg nagina prawo, Wszechmocny zmienia sprawiedliwość?
4 Si tes fils ont péché contre lui, il les a punis pour leurs fautes.	4 A jeśli synowie zgrzeszyli i oddał ich w moc ich występku?
5 Recherche Dieu, implore Shaddaï.	5 Radzę do Boga się zwrócić, o łaskę do Wszechmocnego.
6 Pour toi, si tu es irréprochable et droit, Dès maintenant, sa lumière brillera sur toi et il restaurera lamaison d'un juste.	6 Jeśliś jest czysty, niewinny, to czuwać będzie nad tobą, uczciwy twój dom odbuduje.
7 Ta condition ancienne te paraîtra comme rien, si grand sera ton avenir.	7 Skromny byłby początek, lecz koniec byłby wspaniały.
8 Interroge la génération passée, médite sur l'expérience acquise par ses pères.	8 Pytaj no dawnych pokoleń, zwróć uwagę na doświadczenie przodków.
9 Nous, nés d'hier, nous ne savons rien, notre vie sur terre passe comme une ombre.	9 My, wczorajsi, znamy niewiele, bo wiek nasz jak cień jest na ziemi.
10 Mais eux, ils t'instruiront, te parleront, et leur pensée livrera ces sentences:	10 Lecz oni pouczą, wyjaśnią słowami, co płyną z rozsądku.
11 "Le papyrus pousse-t-il hors des marais? Privé d'eau, le jonc peut-il croître?	11 Czyż rośnie papirus bez błota, czy się krzewi sitowie bez wody?
12 Quand il est encore dans sa fraîcheur et non cueilli, avant toute autre herbe il se dessèche.	12 Jeszcze świeże, niezdatne do ścięcia, a już usycha, prędzej od trawy.
13 Tel est le sort de ceux qui oublient Dieu, ainsi périt l'espoir de l'impie.	13 Tak z drogą niepomnych na Boga; nadzieja nieprawych zaginie,
14 Sa confiance n'est que filandre, sa sécurité, une maison d'araignée.	14 na krótko im starczy nadziei, ich ufność jak nić pajęczyny.
15 S'appuie-t-il sur sa demeure, elle cède; s'y cramponne-t-il, elle s'écroule.	15 Kto się jej uchwyci, ten nie ustoi, upadnie szukając oparcia.
16 Plein de sève au soleil, au-dessus du jardin il lançait ses jeunes pousses.	16 On wprawdzie w słońcu soczysty, pędy swe puszcza w ogrodzie,
17 Ses racines entrelacées sur un tertre pierreux, il puisait sa vie au milieu des rochers.	17 korzenie umacnia we żwirze, pośród kamieni zakwita.
18 On l'arrache de son lieu; son lieu le renie: Je ne t'ai jamais vu!	18 Gdy utniesz go z jego podłoża, ono się zaprze: Ja go nie widziałem.
19 Et le voilà pourrissant sur le chemin, tandis que du sol, d'autres germent.	19 Oto wesele z tej drogi. A z pyłu wyrośnie ktoś inny.
20 Non, Dieu ne rejette pas l'homme intègre, il ne prête pas main-forte aux méchants.	20 Prawego Bóg nie odrzuci, złego nie wzmocni ramieniem.
21 Le rire peut de nouveau remplir ta bouche, la joie éclater sur tes lèvres.	21 Napełni twe usta radością, a wargi okrzykiem wesela.
22 Tes ennemis seront couverts de honte, et la tente des méchants disparaîtra."	22 Wrogowie zapłonią się wstydem, przepadną namioty występnych.