Psalms 102

DOUAI-RHEIMS	Biblia Tysiąclecia
1 The prayer of the poor man, when he was anxious, and poured out his supplication before the Lord.	1 Modlitwa trapionego, który znękany wypowiada przed Panem swą udrękę.
2 Hear, O Lord, my prayer: and let my cry come to thee.	2 Panie, słuchaj modlitwy mojej, a wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie!
3 Turn not away thy face from me: in the day when I am in trouble, incline thy ear to me. In what day soever I shall call upon thee, hear me speedily.	3 Nie kryj przede mną swego oblicza w dniu utrapienia mojego! Nakłoń ku mnie Twego ucha: w dniu, w którym Cię wołam, szybko mnie wysłuchaj!
4 For my days are vanished like smoke: and my bones are grown dry like fuel for the fire.	4 Dni bowiem moje jak dym znikają, a kości moje płoną jak w ogniu.
5 I am smitten as grass, and my heart is withered: because I forgot to eat my bread.	5 Moje serce wysycha spalone jak trawa, zapominam nawet o spożyciu chleba.
6 Through the voice of my groaning, my bone hath cleaved to my flesh.	6 Od głosu mojego jęku moje kości przywarły do skóry.
7 I am become like to a pelican of the wilderness: I am like a night raven in the house.	7 Jestem podobny do kawki na pustyni, stałem się jak sowa w ruinach.
8 I have watched, and am become as a sparrow all alone on the housetop.	8 Czuwam i jestem jak ptak samotny na dachu.
9 All the day long my enemies reproached me: and they that praised me did swear against me.	9 Każdego dnia znieważają mnie moi wrogowie, srożąc się na mnie przeklinają moim imieniem.
10 For I did eat ashes like bread, and mingled my drink with weeping.	10 Albowiem jak chleb jadam popiół i z płaczem mieszam mój napój,
11 Because of thy anger and indignation: for having lifted me up thou hast thrown me down.	11 na skutek oburzenia Twego i zapalczywości, boś Ty mnie podniósł i obalił.
12 My days have declined like a shadow, and I am withered like grass.	12 Dni moje są podobne do wydłużonego cienia, a ja usycham jak trawa.
13 But thou, O Lord, endurest for ever: and thy memorial to all generations.	13 Ty zaś, o Panie, na wieki zasiadasz na tronie, a imię Twoje [trwa] przez wszystkie pokolenia.
14 Thou shalt arise and have mercy on Sion: for it is time to have mercy on it, for the time is come.	14 Powstaniesz i okażesz litość Syjonowi, bo czas już, byś się nad nim zmiłował, "bo nadeszła godzina".
15 For the stones thereof have pleased thy servants: and they shall have pity on the earth thereof.	15 Twoi bowiem słudzy miłują jego kamienie i użalają się nad jego gruzami.
16 And the Gentiles shall fear thy name, O Lord, and all the kings of the earth thy glory.	16 Narody będą się bały imienia Pańskiego, i wszyscy królowie ziemi - Twej chwały,
17 For the Lord hath built up Sion: and he shall be seen in his glory.	17 bo Pan odbuduje Syjon i ukaże się w swej chwale,
18 He hath had regard to the prayer of the humble: and he hath not despised their petition.	18 przychyli się ku modlitwie opuszczonych i nie odrzuci ich modłów.
19 Let these things be written unto another generation: and the people that shall be created shall praise the Lord:	19 Należy to spisać dla pokolenia, co przyjdzie, a lud, który zostanie stworzony, niech wychwala Pana!
20 Because he hath looked forth from his high sanctuary: from heaven the Lord hath looked upon the earth.	20 Bo Pan wejrzał z wysokiego przybytku swojego, popatrzył z nieba na ziemię,
21 That he might hear the groans of them that are in fetters: that he might release the children of the slain:	21 aby usłyszeć jęki pojmanych, aby skazanych na śmierć uwolnić,
22 That they may declare the name of the Lord in Sion: and his praise in Jerusalem;	22 by imię Pańskie głoszono na Syjonie i Jego chwałę w Jeruzalem,
23 When the people assemble together, and kings, to serve the Lord.	23 kiedy zgromadzą się razem narody i królestwa, by służyć Panu.
24 He answered him in the way of his strength: Declare unto me the fewness of my days.	24 Siła moja w drodze ustała, dni moje uległy skróceniu.
25 Call me not away in the midst of my days: thy years are unto generation and generation.	25 Mówię: Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie moich dni: Twoje lata trwają poprzez wszystkie pokolenia.
26 In the beginning, O Lord, thou foundedst the earth: end the heavens are the works of thy hands.	26 Ty niegdyś założyłeś ziemię i niebo jest dziełem rąk Twoich.
27 They shall perish but thou remainest: and all of them shall grow old like a garment: And as a vesture thou shalt change them, and they shall be changed.	27 Przeminą one, Ty zaś pozostaniesz. I całe one jak szata się zestarzeją: Ty zmieniasz je jak odzienie i ulegają zmianie,
28 But thou art always the selfsame, and thy years shall not fail.	28 Ty zaś jesteś zawsze ten sam i lata Twoje nie mają końca.
29 The children of thy servants shall continue: and their seed shall be directed for ever.	29 Synowie Twoich sług będą mogli osiąść na stałe i potomstwo ich będzie trwało wobec Ciebie.