Pieśń nad Pieśniami 1

¹ Pieśń nad Pieśniami Salomona.

² Niech mnie ucałuje pocałunkami swych ust! Bo miłość twa przedniejsza od wina.

³ Woń twych pachnideł słodka, olejek rozlany - imię twe, dlatego miłują cię dziewczęta.

⁴ Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy! Wprowadź mnie, królu, w twe komnaty! Cieszyć się będziemy i weselić tobą, i sławić twą miłość nad wino; [jakże] słusznie cię miłują!

⁵ Śniada jestem, lecz piękna, córki jerozolimskie, jak namioty Kedaru, jak zasłony Szalma.

⁶ Nie patrzcie na mnie, żem śniada, że mnie spaliło słońce. Synowie mej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic: a ja mej własnej winnicy nie ustrzegłam.

⁷ O ty, którego miłuje dusza moja, wskaż mi, gdzie pasiesz swe stada, gdzie dajesz im spocząć w południe, abym się nie błąkała wśród stad twych towarzyszy.

⁸ Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza z niewiast, pójdź za śladami trzód i paś koźlęta twe przy szałasach pasterzy.

⁹ Do zaprzęgu faraona przyrównam cię, przyjaciółko moja.

¹⁰ Śliczne są lica twe wśród wisiorków, szyja twa wśród korali.

¹¹ Wisiorki zrobimy ci złote z kuleczkami ze srebra.

¹² Gdy król wśród biesiadników przebywa, nard mój rozsiewa woń swoją.

¹³ Mój miły jest mi woreczkiem mirry wśród piersi mych położonym.

¹⁴ Gronem henny jest mi umiłowany mój w winnicach Engaddi.

¹⁵ O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja, jak piękna, oczy twe jak gołębice!

¹⁶ Zaiste piękny jesteś, miły mój, o jakże uroczy! Łoże nasze z zieleni.

¹⁷ Belkami domu naszego są cedry, a cyprysy ścianami.