Salmi 107

BIBBIA VOLGARE	Biblia Tysiąclecia
1 Cantico a esso David.	1 Wysławiajcie Pana, bo dobry, bo na wieki Jego łaskawość.
2 Iddio, apparecchiato è il mio cuore; apparecchiato è il cuore mio; canterò, e salmeggerò nella mia gloria.	2 Niechaj to mówią odkupieni przez Pana, ci, których wybawił z rąk przeciwnika
3 Lèvati [gloria mia; lèvati] salterio e citara; leverommi per tempo.	3 i których zgromadził z obcych krajów, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 A te confesserò ne' popoli, Signore; e loderò te nelle nazioni.	4 Błądzili na pustyni, na odludziu: do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi.
5 Come è grande sopra li cieli la misericordia tua, e insino alle nubi la verità tua.	5 Cierpieli głód i pragnienie, i ustawało w nich życie.
6 Lèvati, Signore, sopra li cieli; e sopra ogni terra è la gloria tua;	6 W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
7 acciò siano liberati li diletti tuoi. Con la tua destra fammi salvo, ed esaudi me.	7 I powiódł ich prostą drogą, tak że doszli do miasta zamieszkałego.
8 Iddio ha parlato nel santo suo. Rallegrarommi (nel Salvatore) e dividerò la Sichima, e mensurarò la valle de' tabernacoli.	8 Niech dzięki czynią Panu za Jego miłosierdzie, za Jego cuda dla synów ludzkich,
9 Mio è Galaad, e mio è Manasse; ed Efraim ricevitore del mio capo. Iuda è mio re;	9 bo nasycił tego, który jest zgłodniały, i łaknącego napełnił dobrami.
10 Moab vaso della mia speranza. Nell' Idumea stenderò il mio calzamento; a me gli estranei sono fatti amici.	10 Siedzieli w ciemnościach i mroku, uwięzieni nędzą i żelazem,
11 Chi mi ritornerà nella città fortificata? chi mi ritornerà insino a Idumea?	11 gdyż bunt podnieśli przeciw słowom Bożym i pogardzili zamysłem Najwyższego.
12 Non sarai tu, Signore, che ne hai suspetti? E non uscirai, o Dio, nelle virtù nostre?	12 Trudami przygiął ich serca: chwiali się, lecz nikt im nie pomógł.
13 A noi dona l'aiuto della tribulazione; però che vana è la salute delli uomini.	13 I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
14 In Dio faremo la virtù; e lui a niente reducerà li nemici nostri.	14 I wyprowadził ich z ciemności i mroku, a ich kajdany pokruszył.
	15 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich,
	16 gdyż bramy spiżowe wyłamał i skruszył żelazne wrzeciądze.
	17 Chorowali na skutek swoich grzesznych czynów i nędzę cierpieli przez swoje występki;
	18 obrzydło im całe jedzenie i byli bliscy bram śmierci.
	19 W swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
	20 Posłał swe słowo, aby ich uleczyć i wyrwać z zagłady ich życie.
	21 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!
	22 I niech składają ofiary dziękczynne, niech głoszą z radością Jego dzieła!
	23 Ci, którzy na statkach ruszyli na morze, aby uprawiać handel na ogromnych wodach,
	24 ci widzieli działa Pana i Jego cuda wśród głębiny.
	25 Powiedział On i wzbudził wicher burzliwy, i spiętrzył jego fale.
	26 Wznosili się aż pod niebo, spadali aż do głębi; ich dusza truchlała w nieszczęściu.
	27 Zataczali się i chwiali jak pijani, cała ich mądrość zawiodła.
	28 I w swoim ucisku wołali do Pana, a On ich uwolnił od trwogi.
	29 Zamienił burzę w wietrzyk łagodny, a fale morskie umilkły.
	30 Radowali się z tego, że nastała cisza, i że On przywiódł ich do upragnionej przystani.
	31 Niech dzięki czynią Panu za Jego łaskawość, za Jego cuda dla synów ludzkich!
	32 I niech Go sławią w zgromadzeniu ludu i na radzie starców niechaj Go chwalą!
	33 Rzeki zamienia On w pustynię, oazy na ziemię spragnioną,
	34 ziemię żyzną na słony ugór skutkiem niegodziwości jej mieszkańców.
	35 Pustynię zamienił w zbiornik wody, a ziemię suchą w oazę.
	36 I tam osiedlił zgłodniałych, i założyli miasta zamieszkałe.
	37 Obsiali pola, zasadzili winnice i zyskali zbiory owoców.
	38 Pobłogosławił im, a bardzo się rozmnożyli, i dał im bydła niemało.
	39 Potem zmalała ich liczba i podupadli pod naciskiem niedoli i utrapienia.
	40 Lecz Ten, który wylewa wzgardę na władców i każe im błądzić przez puste bezdroża,
	41 podniósł nędzarza z niedoli, rozmnożył rodziny jak trzody.
	42 Pobożni widzą to i radują się, a wszelka niegodziwość musi zamknąć swe usta.
	43 Kto mądry, niech to zachowa, niech rozważa [dzieła] łaski Pana!