Первое послание св. ап. Павла к Коринфянам 2

Библия Синодальный перевод	Biblia Tysiąclecia
1 И когда я приходил к вам, братия, приходил возвещать вам свидетельство Божие не в превосходстве слова или мудрости,	1 Tak też i ja przyszedłszy do was, bracia, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością głosić wam świadectwo Boże.
2 ибо я рассудил быть у вас незнающим ничего, кроме Иисуса Христа, и притом распятого,	2 Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego.
3 и был я у вас в немощи и в страхе и в великом трепете.	3 I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem.
4 И слово мое и проповедь моя не в убедительных словах человеческой мудрости, но в явлении духа и силы,	4 A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy,
5 чтобы вера ваша [утверждалась] не на мудрости человеческой, но на силе Божией.	5 aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.
6 Мудрость же мы проповедуем между совершенными, но мудрость не века сего и не властей века сего преходящих,	6 A jednak głosimy mądrość między doskonałymi, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, zresztą przemijających.
7 но проповедуем премудрость Божию, тайную, сокровенную, которую предназначил Бог прежде веков к славе нашей,	7 Lecz głosimy tajemnicę mądrości Bożej, mądrość ukrytą, tę, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej,
8 которой никто из властей века сего не познал; ибо если бы познали, то не распяли бы Господа славы.	8 tę, której nie pojął żaden z władców tego świata; gdyby ją bowiem pojęli, nie ukrzyżowaliby Pana chwały;
9 Но, как написано: не видел того глаз, не слышало ухо, и не приходило то на сердце человеку, что приготовил Бог любящим Его.	9 lecz właśnie głosimy, jak zostało napisane, to, czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują.
10 А нам Бог открыл [это] Духом Своим; ибо Дух все проницает, и глубины Божии.	10 Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego.
11 Ибо кто из человеков знает, что в человеке, кроме духа человеческого, живущего в нем? Так и Божьего никто не знает, кроме Духа Божия.	11 Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży.
12 Но мы приняли не духа мира сего, а Духа от Бога, дабы знать дарованное нам от Бога,	12 Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych.
13 что и возвещаем не от человеческой мудрости изученными словами, но изученными от Духа Святаго, соображая духовное с духовным.	13 A głosimy to nie uczonymi słowami ludzkiej mądrości, lecz pouczeni przez Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha.
14 Душевный человек не принимает того, что от Духа Божия, потому что он почитает это безумием; и не может разуметь, потому что о сем [надобно] судить духовно.	14 Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego poznać, bo tylko duchem można to rozsądzić.
15 Но духовный судит о всем, а о нем судить никто не может.	15 Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony.
16 Ибо кто познал ум Господень, чтобы [мог] судить его? А мы имеем ум Христов.	16 Któż więc poznał zamysł Pana tak, by Go mógł pouczać? My właśnie znamy zamysł Chrystusowy.