Isaiah (ישעיה) - Isaia 90

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	LXX
1 תְּפִלָּה לְמֹשֶׁה אִישׁ־הָאֱלֹהִים אֲ‍דֹנָי מָעֹון אַתָּה הָיִיתָ לָּנוּ בְּדֹר וָדֹר	1 αινος ωδης τω δαυιδ ο κατοικων εν βοηθεια του υψιστου εν σκεπη του θεου του ουρανου αυλισθησεται
2 בְּטֶרֶם ׀ הָרִים יֻלָּדוּ וַתְּחֹולֵל אֶרֶץ וְתֵבֵל וּמֵעֹולָם עַד־עֹולָם אַתָּה אֵל	2 ερει τω κυριω αντιλημπτωρ μου ει και καταφυγη μου ο θεος μου ελπιω επ' αυτον
3 תָּשֵׁב אֱנֹושׁ עַד־דַּכָּא וַתֹּאמֶר שׁוּבוּ בְנֵי־אָדָם	3 οτι αυτος ρυσεται με εκ παγιδος θηρευτων και απο λογου ταραχωδους
4 כִּי אֶלֶף שָׁנִים בְּעֵינֶיךָ כְּיֹום אֶתְמֹול כִּי יַעֲבֹר וְאַשְׁמוּרָה בַלָּיְלָה	4 εν τοις μεταφρενοις αυτου επισκιασει σοι και υπο τας πτερυγας αυτου ελπιεις οπλω κυκλωσει σε η αληθεια αυτου
5 זְרַמְתָּם שֵׁנָה יִהְיוּ בַּבֹּקֶר כֶּחָצִיר יַחֲלֹף	5 ου φοβηθηση απο φοβου νυκτερινου απο βελους πετομενου ημερας
6 בַּבֹּקֶר יָצִיץ וְחָלָף לָעֶרֶב יְמֹולֵל וְיָבֵשׁ	6 απο πραγματος διαπορευομενου εν σκοτει απο συμπτωματος και δαιμονιου μεσημβρινου
7 כִּי־כָלִינוּ בְאַפֶּךָ וּבַחֲמָתְךָ נִבְהָלְנוּ	7 πεσειται εκ του κλιτους σου χιλιας και μυριας εκ δεξιων σου προς σε δε ουκ εγγιει
8 [שַׁתָּ כ] (שַׁתָּה ק) עֲוֹנֹתֵינוּ לְנֶגְדֶּךָ עֲלֻמֵנוּ לִמְאֹור פָּנֶיךָ	8 πλην τοις οφθαλμοις σου κατανοησεις και ανταποδοσιν αμαρτωλων οψη
9 כִּי כָל־יָמֵינוּ פָּנוּ בְעֶבְרָתֶךָ כִּלִּינוּ שָׁנֵינוּ כְמֹו־הֶגֶה	9 οτι συ κυριε η ελπις μου τον υψιστον εθου καταφυγην σου
10 יְמֵי־שְׁנֹותֵינוּ בָהֶם שִׁבְעִים שָׁנָה וְאִם בִּגְבוּרֹת ׀ שְׁמֹונִים שָׁנָה וְרָהְבָּם עָמָל וָאָוֶן כִּי־גָז חִישׁ וַנָּעֻפָה	10 ου προσελευσεται προς σε κακα και μαστιξ ουκ εγγιει τω σκηνωματι σου
11 מִי־יֹודֵעַ עֹז אַפֶּךָ וּכְיִרְאָתְךָ עֶבְרָתֶךָ	11 οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου του διαφυλαξαι σε εν πασαις ταις οδοις σου
12 לִמְנֹות יָמֵינוּ כֵּן הֹודַע וְנָבִא לְבַב חָכְמָה	12 επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου
13 שׁוּבָה יְהוָה עַד־מָתָי וְהִנָּחֵם עַל־עֲבָדֶיךָ	13 επ' ασπιδα και βασιλισκον επιβηση και καταπατησεις λεοντα και δρακοντα
14 שַׂבְּעֵנוּ בַבֹּקֶר חַסְדֶּךָ וּנְרַנְּנָה וְנִשְׂמְחָה בְּכָל־יָמֵינוּ	14 οτι επ' εμε ηλπισεν και ρυσομαι αυτον σκεπασω αυτον οτι εγνω το ονομα μου
15 מְּחֵנוּ כִּימֹות עִנִּיתָנוּ נֹות רָאִינוּ רָעָה	15 επικαλεσεται με και εισακουσομαι αυτου μετ' αυτου ειμι εν θλιψει και εξελουμαι και δοξασω αυτον
16 יֵרָאֶה אֶל־עֲבָדֶיךָ פָעֳלֶךָ וַהֲדָרְךָ עַל־בְּנֵיהֶם	16 μακροτητα ημερων εμπλησω αυτον και δειξω αυτω το σωτηριον μου
17 וִיהִי ׀ נֹעַם אֲדֹנָי אֱלֹהֵינוּ עָלֵינוּ וּמַעֲשֵׂה יָדֵינוּ כֹּונְנָה עָלֵינוּ וּמַעֲשֵׂה יָדֵינוּ כֹּונְנֵהוּ