Isaiah (ישעיה) - Isaia 90

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	GREEK BIBLE
1 תְּפִלָּה לְמֹשֶׁה אִישׁ־הָאֱלֹהִים אֲ‍דֹנָי מָעֹון אַתָּה הָיִיתָ לָּנוּ בְּדֹר וָדֹר	1 Προσευχη του Μωυσεως, του ανθρωπου του Θεου.>> Κυριε, συ εγεινες εις ημας καταφυγη εις γενεαν και γενεαν.
2 בְּטֶרֶם ׀ הָרִים יֻלָּדוּ וַתְּחֹולֵל אֶרֶץ וְתֵבֵל וּמֵעֹולָם עַד־עֹולָם אַתָּה אֵל	2 Πριν γεννηθωσι τα ορη, και πλασης την γην και την οικουμενην, και απο του αιωνος εως του αιωνος, συ εισαι ο Θεος.
3 תָּשֵׁב אֱנֹושׁ עַד־דַּכָּא וַתֹּאמֶר שׁוּבוּ בְנֵי־אָדָם	3 Επαναφερεις τον ανθρωπον εις τον χουν? και λεγεις, Επιστρεψατε, υιοι των ανθρωπων.
4 כִּי אֶלֶף שָׁנִים בְּעֵינֶיךָ כְּיֹום אֶתְמֹול כִּי יַעֲבֹר וְאַשְׁמוּרָה בַלָּיְלָה	4 Διοτι χιλια ετη ενωπιον σου ειναι ως ημερα η χθες, ητις παρηλθε, και ως φυλακη νυκτος.
5 זְרַמְתָּם שֵׁנָה יִהְיוּ בַּבֹּקֶר כֶּחָצִיר יַחֲלֹף	5 Κατακλυζεις αυτους? ειναι ως ονειρον της αυγης, ως χορτος οστις παρερχεται?
6 בַּבֹּקֶר יָצִיץ וְחָלָף לָעֶרֶב יְמֹולֵל וְיָבֵשׁ	6 το πρωι ανθει και παρακμαζει? το εσπερας κοπτεται και ξηραινεται.
7 כִּי־כָלִינוּ בְאַפֶּךָ וּבַחֲמָתְךָ נִבְהָלְנוּ	7 Διοτι εκλειπομεν εν τη οργη σου και εν τω θυμω σου ταραττομεθα.
8 [שַׁתָּ כ] (שַׁתָּה ק) עֲוֹנֹתֵינוּ לְנֶגְדֶּךָ עֲלֻמֵנוּ לִמְאֹור פָּנֶיךָ	8 Εθεσας τας ανομιας ημων ενωπιον σου, τα κρυφια ημων εις το φως του προσωπου σου.
9 כִּי כָל־יָמֵינוּ פָּנוּ בְעֶבְרָתֶךָ כִּלִּינוּ שָׁנֵינוּ כְמֹו־הֶגֶה	9 Επειδη πασαι αι ημεραι ημων παρερχονται εν τη οργη σου? διατρεχομεν τα ετη ημων ως διανοημα.
10 יְמֵי־שְׁנֹותֵינוּ בָהֶם שִׁבְעִים שָׁנָה וְאִם בִּגְבוּרֹת ׀ שְׁמֹונִים שָׁנָה וְרָהְבָּם עָמָל וָאָוֶן כִּי־גָז חִישׁ וַנָּעֻפָה	10 Αι ημεραι της ζωης ημων ειναι καθ' εαυτας εβδομηκοντα ετη, και εαν εν ευρωστια, ογδοηκοντα ετη? πλην και το καλητερον μερος αυτων ειναι κοπος και πονος, διοτι ταχεως παρερχεται και εμεις πετωμεν.
11 מִי־יֹודֵעַ עֹז אַפֶּךָ וּכְיִרְאָתְךָ עֶבְרָתֶךָ	11 Τις γνωριζει την δυναμιν της οργης σου και του θυμου σου αναλογως του φοβου σου;
12 לִמְנֹות יָמֵינוּ כֵּן הֹודַע וְנָבִא לְבַב חָכְמָה	12 Διδαξον ημας να μετρωμεν ουτω τας ημερας ημων, ωστε να προσκολλωμεν τας καρδιας ημων εις την σοφιαν.
13 שׁוּבָה יְהוָה עַד־מָתָי וְהִנָּחֵם עַל־עֲבָדֶיךָ	13 Επιστρεψον, Κυριε? εως ποτε; και γενου ιλεως εις τους δουλους σου.
14 שַׂבְּעֵנוּ בַבֹּקֶר חַסְדֶּךָ וּנְרַנְּנָה וְנִשְׂמְחָה בְּכָל־יָמֵינוּ	14 Χορτασον ημας του ελεους σου απο πρωιας, και θελομεν αγαλλεσθαι και ευφραινεσθαι κατα πασας τας ημερας ημων.
15 מְּחֵנוּ כִּימֹות עִנִּיתָנוּ נֹות רָאִינוּ רָעָה	15 Ευφρανον ημας αντι των ημερων, καθ' ας εθλιψας ημας, των ετων καθ' α ειδομεν κακα.
16 יֵרָאֶה אֶל־עֲבָדֶיךָ פָעֳלֶךָ וַהֲדָרְךָ עַל־בְּנֵיהֶם	16 Ας γεινη το εργον σου φανερον εις τους δουλους σου και η δοξα σου εις τους υιους αυτων?
17 וִיהִי ׀ נֹעַם אֲדֹנָי אֱלֹהֵינוּ עָלֵינוּ וּמַעֲשֵׂה יָדֵינוּ כֹּונְנָה עָלֵינוּ וּמַעֲשֵׂה יָדֵינוּ כֹּונְנֵהוּ	17 και ας ηναι η λαμπροτης Κυριου του Θεου ημων εφ' ημας? και το εργον των χειρων ημων στερεονε εφ' ημας? ναι, το εργον των χειρων ημων, στερεονε αυτο.