Isaiah (ישעיה) - Isaia 79
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | VULGATA |
---|---|
1 מִזְמֹור לְאָסָף אֱלֹהִים בָּאוּ גֹויִם ׀ בְּנַחֲלָתֶךָ טִמְּאוּ אֶת־הֵיכַל קָדְשֶׁךָ שָׂמוּ אֶת־יְרוּשָׁלִַם לְעִיִּים | 1 In finem, pro iis qui commutabuntur. Testimonium Asaph, psalmus. |
2 נָתְנוּ אֶת־נִבְלַת עֲבָדֶיךָ מַאֲכָל לְעֹוף הַשָּׁמָיִם בְּשַׂר חֲסִידֶיךָ לְחַיְתֹו־אָרֶץ | 2 Qui regis Israël, intende ; qui deducis velut ovem Joseph. Qui sedes super cherubim, manifestare |
3 שָׁפְכוּ דָמָם ׀ כַּמַּיִם סְבִיבֹות יְרוּשָׁלִָם וְאֵין קֹובֵר | 3 coram Ephraim, Benjamin, et Manasse. Excita potentiam tuam, et veni, ut salvos facias nos. |
4 הָיִינוּ חֶרְפָּה לִשְׁכֵנֵינוּ לַעַג וָקֶלֶס לִסְבִיבֹותֵינוּ | 4 Deus, converte nos, et ostende faciem tuam, et salvi erimus. |
5 עַד־מָה יְהוָה תֶּאֱנַף לָנֶצַח תִּבְעַר כְּמֹו־אֵשׁ קִנְאָתֶךָ | 5 Domine Deus virtutum, quousque irasceris super orationem servi tui ? |
6 שְׁפֹךְ חֲמָתְךָ אֶל־הַגֹּויִם אֲשֶׁר לֹא־יְדָעוּךָ וְעַל מַמְלָכֹות אֲשֶׁר בְּשִׁמְךָ לֹא קָרָאוּ | 6 cibabis nos pane lacrimarum, et potum dabis nobis in lacrimis in mensura ? |
7 כִּי אָכַל אֶת־יַעֲקֹב וְאֶת־נָוֵהוּ הֵשַׁמּוּ | 7 Posuisti nos in contradictionem vicinis nostris, et inimici nostri subsannaverunt nos. |
8 אַל־תִּזְכָּר־לָנוּ עֲוֹנֹת רִאשֹׁנִים מַהֵר יְקַדְּמוּנוּ רַחֲמֶיךָ כִּי דַלֹּונוּ מְאֹד | 8 Deus virtutum, converte nos, et ostende faciem tuam, et salvi erimus. |
9 עָזְרֵנוּ ׀ אֱלֹהֵי יִשְׁעֵנוּ עַל־דְּבַר כְּבֹוד־שְׁמֶךָ וְהַצִּילֵנוּ וְכַפֵּר עַל־חַטֹּאתֵינוּ לְמַעַן שְׁמֶךָ | 9 Vineam de Ægypto transtulisti : ejecisti gentes, et plantasti eam. |
10 לָמָּה ׀ יֹאמְרוּ הַגֹּויִם אַיֵּה אֱלֹהֵיהֶם יִוָּדַע [בַּגִּיִּים כ] (בַּגֹּויִם ק) לְעֵינֵינוּ נִקְמַת דַּם־עֲבָדֶיךָ הַשָּׁפוּךְ | 10 Dux itineris fuisti in conspectu ejus ; plantasti radices ejus, et implevit terram. |
11 תָּבֹוא לְפָנֶיךָ אֶנְקַת אָסִיר כְּגֹדֶל זְרֹועֲךָ הֹותֵר בְּנֵי תְמוּתָה | 11 Operuit montes umbra ejus, et arbusta ejus cedros Dei. |
12 וְהָשֵׁב לִשְׁכֵנֵינוּ בְעָתַיִם אֶל־חֵיקָם חֶרְפָּתָם אֲשֶׁר חֵרְפוּךָ אֲדֹנָי | 12 Extendit palmites suos usque ad mare, et usque ad flumen propagines ejus. |
13 וַאֲנַחְנוּ עַמְּךָ ׀ וְצֹאן מַרְעִיתֶךָ נֹודֶה לְּךָ לְעֹולָם לְדֹר וָדֹר נְסַפֵּר תְּהִלָּתֶךָ | 13 Ut quid destruxisti maceriam ejus, et vindemiant eam omnes qui prætergrediuntur viam ? |
14 Exterminavit eam aper de silva, et singularis ferus depastus est eam. | |
15 Deus virtutum, convertere, respice de cælo, et vide, et visita vineam istam : | |
16 et perfice eam quam plantavit dextera tua, et super filium hominis quem confirmasti tibi. | |
17 Incensa igni et suffossa, ab increpatione vultus tui peribunt. | |
18 Fiat manus tua super virum dexteræ tuæ, et super filium hominis quem confirmasti tibi. | |
19 Et non discedimus a te : vivificabis nos, et nomen tuum invocabimus. | |
20 Domine Deus virtutum, converte nos, et ostende faciem tuam, et salvi erimus. |