Vangelo secondo Matteo (متى) 15

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 حينئذ جاء الى يسوع كتبة وفريسيون الذين من اورشليم قائلين.	1 אז באו אל ישוע הסופרים והפרושים אשר מירושלים
2 لماذا يتعدى تلاميذك تقليد الشيوخ. فانهم لا يغسلون ايديهم حينما ياكلون خبزا.	2 ויאמרו מדוע תלמידיך עברים את קבלת הזקנים כי אינם רחצים את ידיהם באכלם לחם
3 فاجاب وقال لهم وانتم ايضا لماذا تتعدون وصية الله بسبب تقليدكم.	3 ויען ויאמר אליהם מדוע גם אתם עברים את מצות אלהים בעבור קבלתכם
4 فان الله اوصى قائلا اكرم اباك وامك. ومن يشتم ابا او اما فليمت موتا.	4 כי אלהים צוה לאמר כבד את אביך ואת אמך ומקלל אביו ואמו מות יומת
5 واما انتم فتقولون من قال لابيه او امه قربان هو الذي تنتفع به مني. فلا يكرم اباه او امه.	5 ואתם אמרים האמר לאביו ולאמו קרבן כל מה שאתה נהנה לי אין עליו לכבד את אביו ואת אמו
6 فقد ابطلتم وصية الله بسبب تقليدكم.	6 ותפרו את דבר האלהים בעבור קבלתכם
7 يا مراؤون حسنا تنبأ عنكم اشعياء قائلا.	7 חנפים היטב נבא עליכם ישעיהו לאמר
8 يقترب اليّ هذا الشعب بفمه ويكرمني بشفتيه واما قلبه فمبتعد عني بعيدا.	8 העם הזה נגש בפיו ובשפתיו כבדוני ולבו רחק ממני
9 وباطلا يعبدونني وهم يعلمون تعاليم هي وصايا الناس	9 ותהו יראתם אתי מצות אנשים מלמדים
10 ثم دعا الجمع وقال لهم اسمعوا وافهموا.	10 ויקרא אל העם ויאמר להם שמעו והבינו
11 ليس ما يدخل الفم ينجس الانسان. بل ما يخرج من الفم هذا ينجس الانسان.	11 לא הבא אל הפה יטמא את האדם כי אם היוצא מן הפה הוא מטמא את האדם
12 حينئذ تقدم تلاميذه وقالوا له اتعلم ان الفريسيين لما سمعوا القول نفروا.	12 ויגשו אליו תלמידיו ויאמרו הידעת כי הפרושים בשמעם את הדבר הזה נכשלו בו
13 فاجاب وقال كل غرس لم يغرسه ابي السماوي يقلع.	13 ויען ויאמר כל מטע אשר לא נטע אבי שבשמים עקור יעקר
14 اتركوهم. هم عميان قادة عميان. وان كان اعمى يقود اعمى يسقطان كلاهما في حفرة.	14 הניחו אותם מנהלים עורים המה לעורים וכי יוליך עור את העור ונפלו שניהם בתוך הבור
15 فاجاب بطرس وقال له فسّر لنا هذا المثل.	15 ויען פטרוס ויאמר אליו באר לנו את המשל הזה
16 فقال يسوع هل انتم ايضا حتى الآن غير فاهمين.	16 ויאמר ישוע עדנה גם אתם באין בינה
17 ألا تفهمون بعد ان كل ما يدخل الفم يمضي الى الجوف ويندفع الى المخرج.	17 העוד לא תשכילו כי כל הבא אל הפה יורד אל הכרש וישפך משם למוצאות
18 واما ما يخرج من الفم فمن القلب يصدر. وذلك ينجس الانسان.	18 אבל היוצא מן הפה יוצא מן הלב והוא מטמא את האדם
19 لان من القلب تخرج افكار شريرة قتل زنى فسق سرقة شهادة زور تجديف.	19 כי מן הלב יוצאות מחשבות רע רציחות נאופים זנונים גנבות עדיות שקר וגדופים
20 هذه هي التي تنجس الانسان. واما الأكل بايد غير مغسولة فلا ينجس الانسان	20 אלה הם המטמאים את האדם אבל אכול בלי נטילת ידים לא יטמא את האדם
21 ثم خرج يسوع من هناك وانصرف الى نواحي صور وصيدا.	21 ויצא ישוע משם ויסר אל גלילות צור וצידון
22 واذا امرأة كنعانية خارجة من تلك التخوم صرخت اليه قائلة ارحمني يا سيد يا ابن داود. ابنتي مجنونة جدا.	22 והנה אשה כנענית יצאה מן הגבולות ההם ותצעק אליו לאמר חנני אדני בן דוד כי בתי מענה מאד על ידי שד
23 فلم يجبها بكلمة. فتقدم تلاميذه وطلبوا اليه قائلين اصرفها لانها تصيح وراءنا.	23 והוא לא ענה אתה דבר ויגשו תלמידיו ויבקשו ממנו לאמר שלחה כי צעקת היא אחרינו
24 فاجاب وقال لم أرسل الا الى خراف بيت اسرائيل الضالة.	24 ויען ויאמר לא שלחתי כי אם אל הצאן האבדות לבית ישראל
25 فأتت وسجدت له قائلة يا سيد أعنّي.	25 והיא באה ותשתחו לו לאמר אדני עזרני
26 فاجاب وقال ليس حسنا ان يؤخذ خبز البنين ويطرح للكلاب.	26 ויען ויאמר לא טוב לקחת את לחם הבנים ולהשליכו לצעירי הכלבים
27 فقالت نعم يا سيد. والكلاب ايضا تأكل من الفتات الذي يسقط من مائدة اربابها.	27 ותאמר כן אדני אפס כי גם צעירי הכלבים יאכלו מפרורים הנפלים מעל שלחן אדניהם
28 حينئذ اجاب يسوع وقال لها يا امرأة عظيم ايمانك. ليكن لك كما تريدين. فشفيت ابنتها من تلك الساعة	28 ויען ישוע ויאמר אליה אשה גדלה אמונתך יהי לך כרצונך ותרפא בתה מן השעה ההיא
29 ثم انتقل يسوع من هناك وجاء الى جانب بحر الجليل. وصعد الى الجبل وجلس هناك.	29 ויעבר ישוע משם ויבא אל ים הגליל ויעל ההרה וישב שם
30 فجاء اليه جموع كثيرة معهم عرج وعمي وخرس وشل وآخرون كثيرون. وطرحوهم عند قدمي يسوع. فشفاهم	30 ויבאו אליו המון עם רב ועמהם פסחים עורים חרשים קטעים ורבים כהמה ויפילום לרגלי ישוע וירפאם
31 حتى تعجب الجموع اذ رأوا الخرس يتكلمون والشل يصحّون والعرج يمشون والعمي يبصرون. ومجدوا اله اسرائيل	31 ויתמהו העם בראותם את האלמים מדברים והקטעים בריאים והפסחים מתהלכים והעורים ראים וישבחו את אלהי ישראל
32 واما يسوع فدعا تلاميذه وقال اني اشفق على الجمع لان الآن لهم ثلاثة ايام يمكثون معي وليس لهم ما ياكلون. ولست اريد ان اصرفهم صائمين لئلا يخوّروا في الطريق.	32 ויקרא ישוע אל תלמידיו ויאמר נכמרו רחמי על העם כי זה שלשת ימים עמדו עמדי ואין להם מה לאכל ואינני אבה לשלחם רעבים פן יתעלפו בדרך
33 فقال له تلاميذه من اين لنا في البرية خبز بهذا المقدار حتى يشبع جمعا هذا عدده.	33 ויאמרו אליו התלמידים מאין לנו די לחם במדבר להשביע את ההמון הגדול הזה
34 فقال لهم يسوع كم عندكم من الخبز. فقالوا سبعة وقليل من صغار السمك.	34 ויאמר ישוע אליהם כמה ככרות לחם לכם ויאמרו שבע ומעט דגים קטנים
35 فأمر الجموع ان يتكئوا على الارض.	35 ויצו את המון העם לשבת לארץ
36 واخذ السبع خبزات والسمك وشكر وكسر واعطى تلاميذه والتلاميذ اعطوا الجمع	36 ויקח את שבע ככרות הלחם ואת הדגים ויברך ויפרס ויתן אל התלמידים והתלמידים נתנו לעם
37 فاكل الجميع وشبعوا. ثم رفعوا ما فضل من الكسر سبعة سلال مملوءة.	37 ויאכלו כלם וישבעו וישאו מן הפתותים הנותרים שבעה דודים מלאים
38 والآكلون كانوا اربعة آلاف رجل ما عدا النساء والاولاد.	38 והאכלים היו ארבעת אלפי איש מלבד הנשים והטף
39 ثم صرف الجموع وصعد الى السفينة وجاء الى تخوم مجدل	39 וישלח את העם וירד באניה ויבא אל גבול מגדלא