Esodo (خروج) 22

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 اذا سرق انسان ثورا او شاة فذبحه او باعه يعوّض عن الثور بخمسة ثيران وعن الشاة باربعة من الغنم.	1 כי יגנב איש שור או שה וטבחו או מכרו חמשה בקר ישלם תחת השור וארבע צאן תחת השה
2 ان وجد السارق وهو ينقب فضرب ومات فليس له دم.	2 אם במחתרת ימצא הגנב והכה ומת אין לו דמים
3 ولكن ان اشرقت عليه الشمس فله دم. انه يعوّض. ان لم يكن له يبع بسرقته.	3 אם זרחה השמש עליו דמים לו שלם ישלם אם אין לו ונמכר בגנבתו
4 ان وجدت السرقة في يده حيّة ثورا كانت ام حمارا ام شاة يعوّض باثنين	4 אם המצא תמצא בידו הגנבה משור עד חמור עד שה חיים שנים ישלם
5 اذا رعى انسان حقلا او كرما وسرّح مواشيه فرعت في حقل غيره فمن اجود حقله واجود كرمه يعوّض.	5 כי יבער איש שדה או כרם ושלח את בעירה ובער בשדה אחר מיטב שדהו ומיטב כרמו ישלם
6 اذا خرجت نار واصابت شوكا فاحترقت اكداس او زرع او حقل فالذي اوقد الوقيد يعوّض.	6 כי תצא אש ומצאה קצים ונאכל גדיש או הקמה או השדה שלם ישלם המבער את הבערה
7 اذا اعطى انسان صاحبه فضة او امتعة للحفظ فسرقت من بيت الانسان فان وجد السارق يعوّض باثنين.	7 כי יתן איש אל רעהו כסף או כלים לשמר וגנב מבית האיש אם ימצא הגנב ישלם שנים
8 وان لم يوجد السارق يقدم صاحب البيت الى الله ليحكم هل لم يمدّ يده الى ملك صاحبه.	8 אם לא ימצא הגנב ונקרב בעל הבית אל האלהים אם לא שלח ידו במלאכת רעהו
9 في كل دعوى جناية من جهة ثور او حمار او شاة او ثوب او مفقود ما يقال ان هذا هو تقدم الى الله دعواهما. فالذي يحكم الله بذنبه يعوّض صاحبه باثنين.	9 על כל דבר פשע על שור על חמור על שה על שלמה על כל אבדה אשר יאמר כי הוא זה עד האלהים יבא דבר שניהם אשר ירשיען אלהים ישלם שנים לרעהו
10 اذا اعطى انسان صاحبه حمارا او ثورا او شاة او بهيمة ما للحفظ فمات او انكسر او نهب وليس ناظر	10 כי יתן איש אל רעהו חמור או שור או שה וכל בהמה לשמר ומת או נשבר או נשבה אין ראה
11 فيمين الرب تكون بينهما هل لم يمدّ يده الى ملك صاحبه. فيقبل صاحبه. فلا يعوّض.	11 שבעת יהוה תהיה בין שניהם אם לא שלח ידו במלאכת רעהו ולקח בעליו ולא ישלם
12 وان سرق من عنده يعوّض صاحبه.	12 ואם גנב יגנב מעמו ישלם לבעליו
13 ان افترس يحضره شهادة. لا يعوّض عن المفترس.	13 אם טרף יטרף יבאהו עד הטרפה לא ישלם
14 واذا استعار انسان من صاحبه شيئا فانكسر او مات وصاحبه ليس معه يعوّض.	14 וכי ישאל איש מעם רעהו ונשבר או מת בעליו אין עמו שלם ישלם
15 وان كان صاحبه معه لا يعوّض. ان كان مستأجرا اتى باجرته	15 אם בעליו עמו לא ישלם אם שכיר הוא בא בשכרו
16 واذا راود رجل عذراء لم تخطب فاضطجع معها يمهرها لنفسه زوجة.	16 וכי יפתה איש בתולה אשר לא ארשה ושכב עמה מהר ימהרנה לו לאשה
17 ان ابى ابوها ان يعطيه اياها يزن له فضة كمهر العذارى.	17 אם מאן ימאן אביה לתתה לו כסף ישקל כמהר הבתולת
18 لا تدع ساحرة تعيش.	18 מכשפה לא תחיה
19 كل من اضطجع من بهيمة يقتل قتلا.	19 כל שכב עם בהמה מות יומת
20 من ذبح لآلهة غير الرب وحده يهلك.	20 זבח לאלהים יחרם בלתי ליהוה לבדו
21 ولا تضطهد الغريب ولا تضايقه. لانكم كنتم غرباء في ارض مصر.	21 וגר לא תונה ולא תלחצנו כי גרים הייתם בארץ מצרים
22 لا تسئ الى ارملة ما ولا يتيم.	22 כל אלמנה ויתום לא תענון
23 ان اسأت اليه فاني ان صرخ اليّ اسمع صراخه.	23 אם ענה תענה אתו כי אם צעק יצעק אלי שמע אשמע צעקתו
24 فيحمى غضبي واقتلكم بالسيف. فتصير نساؤكم ارامل واولادكم يتامى.	24 וחרה אפי והרגתי אתכם בחרב והיו נשיכם אלמנות ובניכם יתמים
25 ان اقرضت فضة لشعبي الفقير الذي عندك فلا تكن له كالمرابي. لا تضعوا عليه ربا.	25 אם כסף תלוה את עמי את העני עמך לא תהיה לו כנשה לא תשימון עליו נשך
26 ان ارتهنت ثوب صاحبك فالى غروب الشمس ترده له.	26 אם חבל תחבל שלמת רעך עד בא השמש תשיבנו לו
27 لانه وحده غطاؤه. هو ثوبه لجلده. في ماذا ينام. فيكون اذا صرخ اليّ اني اسمع. لاني رؤوف	27 כי הוא כסותה לבדה הוא שמלתו לערו במה ישכב והיה כי יצעק אלי ושמעתי כי חנון אני
28 لا تسبّ الله. ولا تلعن رئيسا في شعبك.	28 אלהים לא תקלל ונשיא בעמך לא תאר
29 لا تؤخر ملء بيدرك وقطر معصرتك. وابكار بنيك تعطيني.	29 מלאתך ודמעך לא תאחר בכור בניך תתן לי
30 كذلك تفعل ببقرك وغنمك. سبعة ايام يكون مع امه وفي اليوم الثامن تعطيني اياه.	30 כן תעשה לשרך לצאנך שבעת ימים יהיה עם אמו ביום השמיני תתנו לי
31 وتكونون لي اناس مقدّسين. ولحم فريسة في الصحراء لا تأكلوا. للكلاب تطرحونه	31 ואנשי קדש תהיון לי ובשר בשדה טרפה לא תאכלו לכלב תשלכון אתו