1 Depois da morte de Josué, os israelitas consultaram o Senhor: Quem dentre nós será o primeiro a combater os cananeus? | 1 וַיְהִי אַחֲרֵי מֹות יְהֹושֻׁעַ וַיִּשְׁאֲלוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בַּיהוָה לֵאמֹר מִי יַעֲלֶה־לָּנוּ אֶל־הַכְּנַעֲנִי בַּתְּחִלָּה לְהִלָּחֶם בֹּו |
2 O Senhor respondeu: Judá, pois eu entregarei a terra nas suas mãos. | 2 וַיֹּאמֶר יְהוָה יְהוּדָה יַעֲלֶה הִנֵּה נָתַתִּי אֶת־הָאָרֶץ בְּיָדֹו |
3 Então Judá disse a Simeão, seu irmão: Vem comigo à terra que me coube por sorte, para combatermos contra os cananeus. Depois irei contigo à tua terra. Simeão partiu com ele. | 3 וַיֹּאמֶר יְהוּדָה לְשִׁמְעֹון אָחִיו עֲלֵה אִתִּי בְגֹורָלִי וְנִלָּחֲמָה בַּכְּנַעֲנִי וְהָלַכְתִּי גַם־אֲנִי אִתְּךָ בְּגֹורָלֶךָ וַיֵּלֶךְ אִתֹּו שִׁמְעֹון |
4 Judá travou combate e o Senhor entregou-lhe os cananeus e os ferezeus; derrotaram dez mil homens em Bezec. | 4 וַיַּעַל יְהוּדָה וַיִּתֵּן יְהוָה אֶת־הַכְּנַעֲנִי וְהַפְּרִזִּי בְּיָדָם וַיַּכּוּם בְּבֶזֶק עֲשֶׂרֶת אֲלָפִים אִישׁ |
5 Ali encontraram Adoni-Bezec, atacaram-no e derrotaram os cananeus e os ferezeus. | 5 וַיִּמְצְאוּ אֶת־אֲדֹנִי בֶזֶק בְּבֶזֶק וַיִּלָּחֲמוּ בֹּו וַיַּכּוּ אֶת־הַכְּנַעֲנִי וְאֶת־הַפְּרִזִּי |
6 Adoni-Bezec fugiu, mas eles o perseguiram, prenderam-no e cortaram-lhe os polegares das mãos e os hálux dos pés. | 6 וַיָּנָס אֲדֹנִי בֶזֶק וַיִּרְדְּפוּ אַחֲרָיו וַיֹּאחֲזוּ אֹתֹו וַיְקַצְּצוּ אֶת־בְּהֹנֹות יָדָיו וְרַגְלָיו |
7 Adoni-Bezec disse: Setenta reis, com os polegares das mãos e os hálux dos pés cortados, apanhavam debaixo de minha mesa os sobejos da comida. Como eu fiz, assim Deus me faz. E conduziram-no a Jerusalém, onde morreu. | 7 וַיֹּאמֶר אֲדֹנִי־בֶזֶק שִׁבְעִים ׀ מְלָכִים בְּהֹנֹות יְדֵיהֶם וְרַגְלֵיהֶם מְקֻצָּצִים הָיוּ מְלַקְּטִים תַּחַת שֻׁלְחָנִי כַּאֲשֶׁר עָשִׂיתִי כֵּן שִׁלַּם־לִי אֱלֹהִים וַיְבִיאֻהוּ יְרוּשָׁלִַם וַיָּמָת שָׁם׃ פ |
8 Os juditas atacaram Jerusalém e tomaram-na. Passaram os seus habitantes ao fio da espada e incendiaram a cidade. | 8 וַיִּלָּחֲמוּ בְנֵי־יְהוּדָה בִּירוּשָׁלִַם וַיִּלְכְּדוּ אֹותָהּ וַיַּכּוּהָ לְפִי־חָרֶב וְאֶת־הָעִיר שִׁלְּחוּ בָאֵשׁ |
9 Desceram dali e combateram os cananeus das montanhas, do meio-dia e da planície. | 9 וְאַחַר יָרְדוּ בְּנֵי יְהוּדָה לְהִלָּחֵם בַּכְּנַעֲנִי יֹושֵׁב הָהָר וְהַנֶּגֶב וְהַשְּׁפֵלָה |
10 Judá marchou contra os cananeus de Hebron {chamada antigamente Cariat-Arbé}, e derrotou Sesai, Aimã e Tolmai. | 10 וַיֵּלֶךְ יְהוּדָה אֶל־הַכְּנַעֲנִי הַיֹּושֵׁב בְּחֶבְרֹון וְשֵׁם־חֶבְרֹון לְפָנִים קִרְיַת אַרְבַּע וַיַּכּוּ אֶת־שֵׁשַׁי וְאֶת־אֲחִימַן וְאֶת־תַּלְמָי |
11 Marchou depois contra os habitantes de Dabir, que antigamente se chamava Cariat-Sefer. | 11 וַיֵּלֶךְ מִשָּׁם אֶל־יֹושְׁבֵי דְּבִיר וְשֵׁם־דְּבִיר לְפָנִים קִרְיַת־סֵפֶר |
12 Caleb tinha dito: Àquele que combater e tomar Cariat-Sefer darei por mulher minha filha Axa. | 12 וַיֹּאמֶר כָּלֵב אֲשֶׁר־יַכֶּה אֶת־קִרְיַת־סֵפֶר וּלְכָדָהּ וְנָתַתִּי לֹו אֶת־עַכְסָה בִתִּי לְאִשָּׁה |
13 Otoniel, filho de Cenez, irmão mais novo de Caleb, tomou a cidade; e Caleb deu-lhe sua filha Axa por mulher. | 13 וַיִּלְכְּדָהּ עָתְנִיאֵל בֶּן־קְנַז אֲחִי כָלֵב הַקָּטֹן מִמֶּנּוּ וַיִּתֶּן־לֹו אֶת־עַכְסָה בִתֹּו לְאִשָּׁה |
14 Chegando Axa à casa de seu marido, ele moveu-a a que pedisse um campo ao seu pai. {E pela segunda vez} ela saltou de seu jumento, e Caleb disse-lhe: Que tens? | 14 וַיְהִי בְּבֹואָהּ וַתְּסִיתֵהוּ לִשְׁאֹול מֵאֵת־אָבִיהָ הַשָּׂדֶה וַתִּצְנַח מֵעַל הַחֲמֹור וַיֹּאמֶר־לָהּ כָּלֵב מַה־לָּךְ |
15 Dá-me, respondeu ela, um presente. Instalaste-me em uma terra árida; dá-me também fontes de água! E Caleb deu-lhe as fontes superiores e inferiores. | 15 וַתֹּאמֶר לֹו הָבָה־לִּי בְרָכָה כִּי אֶרֶץ הַנֶּגֶב נְתַתָּנִי וְנָתַתָּה לִי גֻּלֹּת מָיִם וַיִּתֶּן־לָהּ כָּלֵב אֵת גֻּלֹּת עִלִּית וְאֵת גֻּלֹּת תַּחְתִּית׃ פ |
16 Os filhos de Hobab, o quenita, cunhado de Moisés, subiram da cidade das Palmeiras com os juditas, no deserto de Judá, ao sul de Arad, e vieram estabelecer-se com o povo. | 16 וּבְנֵי קֵינִי חֹתֵן מֹשֶׁה עָלוּ מֵעִיר הַתְּמָרִים אֶת־בְּנֵי יְהוּדָה מִדְבַּר יְהוּדָה אֲשֶׁר בְּנֶגֶב עֲרָד וַיֵּלֶךְ וַיֵּשֶׁב אֶת־הָעָם |
17 Judá prosseguiu sua marcha com Simeão, seu irmão, e derrotaram os cananeus de Sefaat. Votaram a cidade ao interdito e ela recebeu o nome de Horma. | 17 וַיֵּלֶךְ יְהוּדָה אֶת־שִׁמְעֹון אָחִיו וַיַּכּוּ אֶת־הַכְּנַעֲנִי יֹושֵׁב צְפַת וַיַּחֲרִימוּ אֹותָהּ וַיִּקְרָא אֶת־שֵׁם־הָעִיר חָרְמָה |
18 Judá tomou também Gaza e seu território, bem como Ascalon e Acaron com seus territórios. | 18 וַיִּלְכֹּד יְהוּדָה אֶת־עַזָּה וְאֶת־גְּבוּלָהּ וְאֶת־אַשְׁקְלֹון וְאֶת־גְּבוּלָהּ וְאֶת־עֶקְרֹון וְאֶת־גְּבוּלָהּ |
19 O Senhor estava com Judá, e ele conquistou a montanha; porém, não pôde despojar os habitantes da planície que possuíam carros de ferro. | 19 וַיְהִי יְהוָה אֶת־יְהוּדָה וַיֹּרֶשׁ אֶת־הָהָר כִּי לֹא לְהֹורִישׁ אֶת־יֹשְׁבֵי הָעֵמֶק כִּי־רֶכֶב בַּרְזֶל לָהֶם |
20 Conforme o que Moisés tinha dito, deram Hebron a Caleb, que expulsou dela os três filhos de Enac. | 20 וַיִּתְּנוּ לְכָלֵב אֶת־חֶבְרֹון כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר מֹשֶׁה וַיֹּורֶשׁ מִשָּׁם אֶת־שְׁלֹשָׁה בְּנֵי הָעֲנָק |
21 Os benjaminitas não exterminaram os jebuseus de Jerusalém; por isso, os jebuseus habitaram em Jerusalém com os benjaminitas até o presente. | 21 וְאֶת־הַיְבוּסִי יֹשֵׁב יְרוּשָׁלִַם לֹא הֹורִישׁוּ בְּנֵי בִנְיָמִן וַיֵּשֶׁב הַיְבוּסִי אֶת־בְּנֵי בִנְיָמִן בִּירוּשָׁלִַם עַד הַיֹּום הַזֶּה׃ ס |
22 A família de José marchou também contra Betel, e o Senhor esteve com eles. | 22 וַיַּעֲלוּ בֵית־יֹוסֵף גַּם־הֵם בֵּית־אֵל וַיהוָה עִמָּם |
23 E quando exploravam Betel, que antes se chamava Luz, | 23 וַיָּתִירוּ בֵית־יֹוסֵף בְּבֵית־אֵל וְשֵׁם־הָעִיר לְפָנִים לוּז |
24 viram um homem que saía da cidade, e disseram-lhe: Mostra-nos por onde se pode entrar na cidade e usaremos de misericórdia contigo. | 24 וַיִּרְאוּ הַשֹּׁמְרִים אִישׁ יֹוצֵא מִן־הָעִיר וַיֹּאמְרוּ לֹו הַרְאֵנוּ נָא אֶת־מְבֹוא הָעִיר וְעָשִׂינוּ עִמְּךָ חָסֶד |
25 Ele indicou-lhes a entrada, e passaram a localidade ao fio da espada, poupando, porém, aquele homem com a sua família. | 25 וַיַּרְאֵם אֶת־מְבֹוא הָעִיר וַיַּכּוּ אֶת־הָעִיר לְפִי־חָרֶב וְאֶת־הָאִישׁ וְאֶת־כָּל־מִשְׁפַּחְתֹּו שִׁלֵּחוּ |
26 Este emigrou para a terra dos hiteus, onde construiu uma cidade, à qual pôs o nome de Luz, nome que ela conserva ainda hoje. | 26 וַיֵּלֶךְ הָאִישׁ אֶרֶץ הַחִתִּים וַיִּבֶן עִיר וַיִּקְרָא שְׁמָהּ לוּז הוּא שְׁמָהּ עַד הַיֹּום הַזֶּה׃ פ |
27 Manassés não expulsou os habitantes de Betsã com suas aldeias, nem os de Tanac, de Dor, de Jeblaão, de Magedo, com suas aldeias, porque os cananeus estavam decididos a ocupar essa terra. | 27 וְלֹא־הֹורִישׁ מְנַשֶּׁה אֶת־בֵּית־שְׁאָן וְאֶת־בְּנֹותֶיהָ וְאֶת־תַּעְנַךְ וְאֶת־בְּנֹתֶיהָ וְאֶת־ [יֹשֵׁב כ] (יֹשְׁבֵי ק) דֹור וְאֶת־בְּנֹותֶיהָ וְאֶת־יֹושְׁבֵי יִבְלְעָם וְאֶת־בְּנֹתֶיהָ וְאֶת־יֹושְׁבֵי מְגִדֹּו וְאֶת־בְּנֹותֶיהָ וַיֹּואֶל הַכְּנַעֲנִי לָשֶׁבֶת בָּאָרֶץ הַזֹּאת |
28 Quando se tornaram mais fortes, os israelitas fizeram-nos tributários, mas não os despojaram. | 28 וַיְהִי כִּי־חָזַק יִשְׂרָאֵל וַיָּשֶׂם אֶת־הַכְּנַעֲנִי לָמַס וְהֹורֵישׁ לֹא הֹורִישֹׁו׃ ס |
29 Efraim não expulsou os cananeus de Geser, os quais continuaram a habitar em Geser, no meio de Efraim. | 29 וְאֶפְרַיִם לֹא הֹורִישׁ אֶת־הַכְּנַעֲנִי הַיֹּושֵׁב בְּגָזֶר וַיֵּשֶׁב הַכְּנַעֲנִי בְּקִרְבֹּו בְּגָזֶר׃ פ |
30 Zabulon não expulsou os habitantes de Cetron, nem os de Naalol; e os cananeus continuaram a habitar no meio de Zabulon, embora sujeitos ao tributo. | 30 זְבוּלֻן לֹא הֹורִישׁ אֶת־יֹושְׁבֵי קִטְרֹון וְאֶת־יֹושְׁבֵי נַהֲלֹל וַיֵּשֶׁב הַכְּנַעֲנִי בְּקִרְבֹּו וַיִּהְיוּ לָמַס׃ ס |
31 Aser não expulsou os habitantes de Aco, nem os de Sidon, nem os de Aalab, de Acasib, de Helba, de Afec e de Roob; | 31 אָשֵׁר לֹא הֹורִישׁ אֶת־יֹשְׁבֵי עַכֹּו וְאֶת־יֹושְׁבֵי צִידֹון וְאֶת־אַחְלָב וְאֶת־אַכְזִיב וְאֶת־חֶלְבָּה וְאֶת־אֲפִיק וְאֶת־רְחֹב |
32 os filhos de Aser estabeleceram-se entre os cananeus, habitantes daquela terra; não os despojaram. | 32 וַיֵּשֶׁב הָאָשֵׁרִי בְּקֶרֶב הַכְּנַעֲנִי יֹשְׁבֵי הָאָרֶץ כִּי לֹא הֹורִישֹׁו׃ ס |
33 Neftali não expulsou os habitantes de Bet-Sames, nem os de Bet-Anat, e estabeleceu-se entre os cananeus, habitantes daquela terra; os betsamitas e os betanitas ficaram-lhe tributários. | 33 נַפְתָּלִי לֹא־הֹורִישׁ אֶת־יֹשְׁבֵי בֵית־שֶׁמֶשׁ וְאֶת־יֹשְׁבֵי בֵית־עֲנָת וַיֵּשֶׁב בְּקֶרֶב הַכְּנַעֲנִי יֹשְׁבֵי הָאָרֶץ וְיֹשְׁבֵי בֵית־שֶׁמֶשׁ וּבֵית עֲנָת הָיוּ לָהֶם לָמַס׃ ס |
34 Os amorreus repeliram os danitas para a montanha, e não os deixaram descer para a planície. | 34 וַיִּלְחֲצוּ הָאֱמֹרִי אֶת־בְּנֵי־דָן הָהָרָה כִּי־לֹא נְתָנֹו לָרֶדֶת לָעֵמֶק |
35 Persistiram em ficar em Har-Harés, em Ajalon e em Salebim; mas a mão da casa de José prevaleceu sobre eles, e tiveram de pagar o tributo. | 35 וַיֹּואֶל הָאֱמֹרִי לָשֶׁבֶת בְּהַר־חֶרֶס בְּאַיָּלֹון וּבְשַׁעַלְבִים וַתִּכְבַּד יַד בֵּית־יֹוסֵף וַיִּהְיוּ לָמַס |
36 O território dos amorreus estendia-se desde a costa de Acrabim e de Sela, para o norte. | 36 וּגְבוּל הָאֱמֹרִי מִמַּעֲלֵה עַקְרַבִּים מֵהַסֶּלַע וָמָעְלָה׃ פ |