1 Quando algum de vós tem litígio contra outro, como é que se atreve a pedir justiça perante os injustos, em vez de recorrer aos {irmãos} santos? | 1 הֲיֵשׁ בָּכֶם אִישׁ אֲשֶׁר בְּרִיבוֹ עִם־רֵעֵהוּ יָזִיד לְהָבִיא דְבַר־דִּינוֹ לִפְנֵי הָרְשָׁעִים וְלֹא לִפְנֵי הַקְּדשִׁים |
2 Não sabeis que os santos julgarão o mundo? E, se o mundo há de ser julgado por vós, seríeis indignos de julgar os processos de mínima importância? | 2 הֲלֹא יְדַעְתֶּם כִּי הַקְּדשִׁים יָדִינוּ אֶת־הָעוֹלָם וְאִם־הָעוֹלָם יִדּוֹן עַל־יֶדְכֶם הַאֵינְכֶם רְאוּיִם לָדִין דִּינִים קְטַנִּים |
3 Não sabeis que julgaremos os anjos? Quanto mais as pequenas questões desta vida! | 3 הֲלֹא יְדַעְתֶּם כִּי נָדִין אֶת־הַמַּלְאָכִים אַף כִּי־דִבְרֵי מָמוֹנוֹת |
4 No entanto, quando tendes contendas desse gênero, escolheis para juízes pessoas cuja opinião é tida em nada pela Igreja. | 4 וְאַתֶּם כַּאֲשֶׁר יֵשׁ־לָכֶם דִּינֵי מָמוֹנוֹת מוֹשִׁיבִים אַתֶּם אֶת־הַנֶּחֱשָׁבִים לְאַיִן בַּקָּהָל לְשֹׁפְטֵיכֶם |
5 Digo-o para confusão vossa. Será possível que não há entre vós um homem sábio, nem um sequer que possa julgar entre seus irmãos? | 5 לְבָשְׁתְּכֶם אֹמֵר אֲנִי אֶת־זֹאת הֲכִי אֵין בָּכֶם חָכָם אֶחָד שֶׁיּוּכַל לְהוֹכִיחַ בֵּין אִישׁ לְאָחִיו |
6 Mas um irmão litiga com outro irmão, e isso diante de infiéis! | 6 כִּי אָח רָב עִם־אָחִיו וְזֹאת לִפְנֵי לֹא־מַאֲמִינִים |
7 Na verdade, já é um mal para vós o fato de terdes processos uns contra os outros. Por que não preferis sofrer injustiça? Por que não preferis ser espoliados? | 7 הֵן בַּכֹּל יְרִידָה הִיא לָכֶם שֶׁתָּרִיבוּ זֶה עִם־זֶה לָמָּה לֹא תִבְחֲרוּ לִסְבֹּל הוֹנָאָה וְלָמָּה לֹא תִבְחֲרוּ לִהְיוֹת עֲשׁוּקִים |
8 Não! Vós é que fazeis injustiça, vós é que espoliais - e isso entre irmãos! | 8 אֲבָל תּוֹנוּ וְתַעַשְׁקוּ אַף אֶת־אֲחֵיכֶם |
9 Acaso não sabeis que os injustos não hão de possuir o Reino de Deus? Não vos enganeis: nem os impuros, nem os idólatras, nem os adúlteros, nem os efeminados, nem os devassos, | 9 הֲלֹא יְדַעְתֶּם כִּי הָרְשָׁעִים לֹא יִירְשׁוּ אֶת־מַלְכוּת הָאֱלֹהִים אַל־תַּתְעוּ אֶת־נַפְשׁוֹתֵיכֶם לֹא הַזֹּנִים לֹא עֹבְדֵי אֱלִילִים לֹא הַמְנָאֲפִים וְלֹא הַקְּדֵשִׁים וְלֹא הַשֹּׁכְבִים אֶת־זָכָר |
10 nem os ladrões, nem os avarentos, nem os bêbados, nem os difamadores, nem os assaltantes hão de possuir o Reino de Deus. | 10 לֹא הַגַּנָּבִים וְלֹא־בֹצְעֵי בֶצַע לֹא הַסֹּבְאִים וְלֹא הַמְגַדְּפִים וְלֹא הַגַּזְלָנִים כָּל־אֵלֶּה לֹא יִירְשׁוּ אֶת־מַלְכוּת הָאֱלֹהִים |
11 Ao menos alguns de vós têm sido isso. Mas fostes lavados, mas fostes santificados, mas fostes justificados, em nome do Senhor Jesus Cristo e pelo Espírito de nosso Deus. | 11 וְכָאֵלֶּה לְפָנִים הָיוּ מִקְצַתְכֶם אֲבָל רֻחַצְתֶּם אֲבָל קֻדַּשְׁתֶּם אֲבָל הָצְדַקְתֶּם בְּשֵׁם הָאָדוֹן יֵשׁוּעַ וּבְרוּחַ אֱלֹהֵינוּ |
12 Tudo me é permitido, mas nem tudo convém. Tudo me é permitido, mas eu não me deixarei dominar por coisa alguma. | 12 הַכֹּל הוּא בִרְשׁוּתִי אַךְ לֹא כָל־דָּבָר יוֹעִיל הַכֹּל הוּא בִרְשׁוּתִי אַךְ לֹא יְשַׁעְבְּדֵנִי דָּבָר |
13 Os alimentos são para o estômago e o estômago para os alimentos: Deus destruirá tanto aqueles como este. O corpo, porém, não é para a impureza, mas para o Senhor e o Senhor para o corpo: | 13 הַמַּאֲכָל לַבֶּטֶן וְהַבֶּטֶן לַמַּאֲכָל וְהָאֱלֹהִים אֶת־זֶה וְאֶת־זֶה יְכַלֶּה וְהַגּוּף אַל־יְהִי לַזְּנוּת כִּי אִם־לָאָדוֹן וְהָאָדוֹן לַגּוּף |
14 Deus, que ressuscitou o Senhor, também nos ressuscitará a nós pelo seu poder. | 14 וְהָאֱלֹהִים הֵעִיר גַּם אֶת־אֲדֹנֵינוּ וְיָעִיר גַּם־אֶתְכֶם בִּגְבוּרָתוֹ |
15 Não sabeis que vossos corpos são membros de Cristo? Tomarei, então, os membros de Cristo e os farei membros de uma prostituta? De modo algum! | 15 הֲלֹא יְדַעְתֶּם כִּי גּוּפֹתֵיכֶם אֵבָרֵי הַמָּשִׁיחַ הֵנָּה הֲכִי אֶקַּח אֶת־אֵבָרֵי הַמָּשִׁיחַ וְאֶעֱשֶׂה אֹתָם לְאֵבָרֵי זוֹנָה חָלִילָה |
16 Ou não sabeis que o que se ajunta a uma prostituta se torna um só corpo com ela? Está escrito: Os dois serão uma só carne {Gn 2,24}. | 16 אוֹ הֲלֹא יְדַעְתֶּם כִּי הַדָּבֵק בַּזּוֹנָה גּוּף אֶחָד הוּא עִמָּהּ כִּי הַכָּתוּב אֹמֵר וְהָיוּ שְׁנֵיהֶם לְבָשָׂר אֶחָד |
17 Pelo contrário, quem se une ao Senhor torna-se com ele um só espírito. | 17 אֲבָל הַדָּבֵק בָּאָדוֹן רוּחַ אֶחָד הוּא עִמּוֹ |
18 Fugi da fornicação. Qualquer outro pecado que o homem comete é fora do corpo, mas o impuro peca contra o seu próprio corpo. | 18 נוּסוּ מִן־הַזְּנוּת כָּל־חֵטְא אֲשֶׁר־יַעֲשֶׂה אוֹתוֹ הָאָדָם מִחוּץ לְגוּפוֹ הוּא וְהַזּוֹנֶה חֹטֵא בְּעֶצֶם גּוּפוֹ |
19 Ou não sabeis que o vosso corpo é templo do Espírito Santo, que habita em vós, o qual recebestes de Deus e que, por isso mesmo, já não vos pertenceis? | 19 אוֹ הֲלֹא־יְדַעְתֶּם כִּי גוּפְכֶם הוּא הֵיכַל רוּחַ הַקֹּדֶשׁ הַשֹּׁכֵן בְּקִרְבְּכֶם אֲשֶׁר קִבַּלְתֶּם מֵאֵת הָאֱלֹהִים וְכִי לֹא־לְעַצְמְכֶם אַתֶּם |
20 Porque fostes comprados por um grande preço. Glorificai, pois, a Deus no vosso corpo. | 20 כִּי בִּמְחִיר נִקְנֵיתֶם עַל־כֵּן כַּבְּדוּ אֶת־הָאֱלֹהִים בְּגוּפְכֶם וּבְרוּחֲכֶם אֲשֶׁר לֵאלֹהִים הֵמָּה |