Livro dos Salmos 93

SAGRADA BIBLIA	LXX
1 O Senhor é rei e se revestiu de majestade, ele se cingiu com um cinto de poder. A terra, que com firmeza ele estabeleceu, não será abalada.	1 ψαλμος τω δαυιδ τετραδι σαββατων ο θεος εκδικησεων κυριος ο θεος εκδικησεων επαρρησιασατο
2 Desde toda a eternidade vosso trono é firme e vós, vós desde sempre existis.	2 υψωθητι ο κρινων την γην αποδος ανταποδοσιν τοις υπερηφανοις
3 Elevam os rios, Senhor, elevam os rios a sua voz, e fazem eclodir o fragor de suas ondas.	3 εως ποτε αμαρτωλοι κυριε εως ποτε αμαρτωλοι καυχησονται
4 Porém, mais poderoso que a voz das grandes águas, mais poderoso que os vagalhões do mar, mais poderoso é o Senhor nas alturas do céu.	4 φθεγξονται και λαλησουσιν αδικιαν λαλησουσιν παντες οι εργαζομενοι την ανομιαν
5 Vossas promessas são sempre dignas de fé, e a vossa casa, Senhor, é santa na duração dos séculos.	5 τον λαον σου κυριε εταπεινωσαν και την κληρονομιαν σου εκακωσαν
	6 χηραν και προσηλυτον απεκτειναν και ορφανους εφονευσαν
	7 και ειπαν ουκ οψεται κυριος ουδε συνησει ο θεος του ιακωβ
	8 συνετε δη αφρονες εν τω λαω και μωροι ποτε φρονησατε
	9 ο φυτευσας το ους ουχι ακουει η ο πλασας τον οφθαλμον ου κατανοει
	10 ο παιδευων εθνη ουχι ελεγξει ο διδασκων ανθρωπον γνωσιν
	11 κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των ανθρωπων οτι εισιν ματαιοι
	12 μακαριος ανθρωπος ον αν συ παιδευσης κυριε και εκ του νομου σου διδαξης αυτον
	13 του πραυναι αυτω αφ' ημερων πονηρων εως ου ορυγη τω αμαρτωλω βοθρος
	14 οτι ουκ απωσεται κυριος τον λαον αυτου και την κληρονομιαν αυτου ουκ εγκαταλειψει
	15 εως ου δικαιοσυνη επιστρεψη εις κρισιν και εχομενοι αυτης παντες οι ευθεις τη καρδια διαψαλμα
	16 τις αναστησεται μοι επι πονηρευομενους η τις συμπαραστησεται μοι επι εργαζομενους την ανομιαν
	17 ει μη οτι κυριος εβοηθησεν μοι παρα βραχυ παρωκησεν τω αδη η ψυχη μου
	18 ει ελεγον σεσαλευται ο πους μου το ελεος σου κυριε βοηθει μοι
	19 κυριε κατα το πληθος των οδυνων μου εν τη καρδια μου αι παρακλησεις σου ηγαπησαν την ψυχην μου
	20 μη συμπροσεσται σοι θρονος ανομιας ο πλασσων κοπον επι προσταγματι
	21 θηρευσουσιν επι ψυχην δικαιου και αιμα αθωον καταδικασονται
	22 και εγενετο μοι κυριος εις καταφυγην και ο θεος μου εις βοηθον ελπιδος μου
	23 και αποδωσει αυτοις την ανομιαν αυτων και κατα την πονηριαν αυτων αφανιει αυτους κυριος ο θεος ημων