1 Ascolta, dunque, Giobbe, le mie parole, presta orecchio a tutti i miei detti! | 1 ου μην δε αλλα ακουσον ιωβ τα ρηματα μου και λαλιαν ενωτιζου μου |
2 Ecco, apro la mia bocca, parla la mia lingua entro il mio palato. | 2 ιδου γαρ ηνοιξα το στομα μου και ελαλησεν η γλωσσα μου |
3 Parlo con cuore sincero; le mie labbra diranno la pura verità. | 3 καθαρα μου η καρδια ρημασιν συνεσις δε χειλεων μου καθαρα νοησει |
4 Lo spirito di Dio mi ha fatto, e il soffio dell'Onnipotente mi ha dato la vita. | 4 πνευμα θειον το ποιησαν με πνοη δε παντοκρατορος η διδασκουσα με |
5 Se puoi, rispondimi; preparati pure a resistermi. | 5 εαν δυνη δος μοι αποκρισιν προς ταυτα υπομεινον στηθι κατ' εμε και εγω κατα σε |
6 Ecco, io sono tuo eguale davanti a Dio; anch'io sono stato tratto dal fango. | 6 εκ πηλου διηρτισαι συ ως και εγω εκ του αυτου διηρτισμεθα |
7 Così non avrai timore di me, né graverà su di te la mia autorità. | 7 ουχ ο φοβος μου σε στροβησει ουδε η χειρ μου βαρεια εσται επι σοι |
8 Tu hai ben detto alle mie orecchie, e ho udito il suono delle tue parole: | 8 πλην ειπας εν ωσιν μου φωνην ρηματων σου ακηκοα |
9 "Puro sono io, senza peccato, sono innocente, non ho colpa! | 9 διοτι λεγεις καθαρος ειμι ουχ αμαρτων αμεμπτος δε ειμι ου γαρ ηνομησα |
10 Eppure Dio trova pretesti contro di me, e mi considera come suo nemico; | 10 μεμψιν δε κατ' εμου ευρεν ηγηται δε με ωσπερ υπεναντιον |
11 pone in ceppi i miei piedi e scruta tutti i miei passi". | 11 εθετο δε εν ξυλω τον ποδα μου εφυλαξεν δε μου πασας τας οδους |
12 Ebbene, in questo non hai ragione, io ti rispondo, perché Dio è più grande dell'uomo. | 12 πως γαρ λεγεις δικαιος ειμι και ουκ επακηκοεν μου αιωνιος γαρ εστιν ο επανω βροτων |
13 Perché gli hai intentato un processo, dato che non risponde ad ogni tua parola? | 13 λεγεις δε δια τι της δικης μου ουκ επακηκοεν παν ρημα |
14 Dio sa parlare in un modo o in un altro e nessuno fa attenzione: | 14 εν γαρ τω απαξ λαλησαι ο κυριος εν δε τω δευτερω ενυπνιον |
15 nel sogno, in una visione notturna, quando il torpore piomba sugli uomini, addormentati nel loro giaciglio. | 15 η εν μελετη νυκτερινη ως οταν επιπιπτη δεινος φοβος επ' ανθρωπους επι νυσταγματων επι κοιτης |
16 Allora egli apre l'orecchio degli uomini e vi sigilla gli avvertimenti che rivolge loro, | 16 τοτε ανακαλυπτει νουν ανθρωπων εν ειδεσιν φοβου τοιουτοις αυτους εξεφοβησεν |
17 per distogliere l'uomo dalle sue cattive azioni e preservare il mortale dall'orgoglio, | 17 αποστρεψαι ανθρωπον εξ αδικιας το δε σωμα αυτου απο πτωματος ερρυσατο |
18 per impedirgli di cadere nella fossa e di passare il canale. | 18 εφεισατο δε της ψυχης αυτου απο θανατου και μη πεσειν αυτον εν πολεμω |
19 Lo corregge pure sul suo letto con il dolore e con l'incessante tortura delle sue ossa, | 19 παλιν δε ηλεγξεν αυτον εν μαλακια επι κοιτης και πληθος οστων αυτου εναρκησεν |
20 quando ha nausea del cibo e gli ripugna la vivanda delicata; | 20 παν δε βρωτον σιτου ου μη δυνηται προσδεξασθαι και η ψυχη αυτου βρωσιν επιθυμησει |
21 quando la sua carne si consuma a vista d'occhio e le ossa, che non si vedevano prima, spuntano fuori. | 21 εως αν σαπωσιν αυτου αι σαρκες και αποδειξη τα οστα αυτου κενα |
22 Allora la sua esistenza si avvicina alla fossa e la sua vita agli sterminatori. | 22 ηγγισεν δε εις θανατον η ψυχη αυτου η δε ζωη αυτου εν αδη |
23 Se c'è con lui un angelo, un solo intercessore tra mille, per annunciare all'uomo il suo dovere, | 23 εαν ωσιν χιλιοι αγγελοι θανατηφοροι εις αυτων ου μη τρωση αυτον εαν νοηση τη καρδια επιστραφηναι επι κυριον αναγγειλη δε ανθρωπω την εαυτου μεμψιν την δε ανοιαν αυτου δειξη |
24 che abbia compassione di lui e dica: "Preservalo dallo scendere nella fossa; ho trovato per lui il riscatto!". | 24 ανθεξεται του μη πεσειν αυτον εις θανατον ανανεωσει δε αυτου το σωμα ωσπερ αλοιφην επι τοιχου τα δε οστα αυτου εμπλησει μυελου |
25 Allora la sua carne sarà più florida che in gioventù, tornerà ai giorni della sua adolescenza; | 25 απαλυνει δε αυτου τας σαρκας ωσπερ νηπιου αποκαταστησει δε αυτον ανδρωθεντα εν ανθρωποις |
26 invocherà Dio che gli sarà propizio, gridando di gioia vedrà la sua faccia; canterà agli uomini la propria salvezza. | 26 ευξαμενος δε προς κυριον και δεκτα αυτω εσται εισελευσεται δε προσωπω καθαρω συν εξηγορια αποδωσει δε ανθρωποις δικαιοσυνην |
27 Rivolgendosi agli uomini dirà: "Ho peccato e violato la giustizia, ma Dio non si è comportato con me come meritavo. | 27 ειτα τοτε απομεμψεται ανθρωπος αυτος εαυτω λεγων οια συνετελουν και ουκ αξια ητασεν με ων ημαρτον |
28 Mi ha scampato dalla fossa e la mia vita contempla la luce". | 28 σωσον ψυχην μου του μη ελθειν εις διαφθοραν και η ζωη μου φως οψεται |
29 Ecco, Dio fa tutto questo, due volte, tre volte con l'uomo, | 29 ιδου παντα ταυτα εργαται ο ισχυρος οδους τρεις μετα ανδρος |
30 per sottrarlo vivo dalla fossa e illuminarlo con la luce dei viventi. | 30 αλλ' ερρυσατο την ψυχην μου εκ θανατου ινα η ζωη μου εν φωτι αινη αυτον |
31 Giobbe, sta' attento, ascoltami, sta' in silenzio e io parlerò. | 31 ενωτιζου ιωβ και ακουε μου κωφευσον και εγω ειμι λαλησω |
32 Se hai qualcosa da dire, rispondimi; parla, perché vorrei darti ragione. | 32 ει εισιν λογοι αποκριθητι μοι λαλησον θελω γαρ δικαιωθηναι σε |
33 Se non ne hai, ascoltami; taci, e io ti insegnerò la sapienza". | 33 ει μη συ ακουσον μου κωφευσον και διδαξω σε σοφιαν |