1 - Di buon'ora, senza ritardo alcuno, i principi dei Sacerdoti con i seniori, gli Scribi e tutto il Sinedrio, fecero consiglio, e Gesù, legato e condotto via, fu consegnato a Pilato. | 1 Et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus, et scribis, et universo concilio, vincientes Jesum, duxerunt, et tradiderunt Pilato. |
2 Pilato lo interrogò: «Sei tu il re dei Giudei?». Gesù rispose: «Tu lo dici». | 2 Et interrogavit eum Pilatus : Tu es rex Judæorum ? At ille respondens, ait illi : Tu dicis. |
3 I principi dei Sacerdoti intanto lo accusavano di molte cose. | 3 Et accusabant eum summi sacerdotes in multis. |
4 Pilato allora gli domandò di nuovo: «Non rispondi nulla? Guarda di quante cose ti accusano». | 4 Pilatus autem rursum interrogavit eum, dicens : Non respondes quidquam ? vide in quantis te accusant. |
5 Ma Gesù non rispose più nulla, tanto che Pilato se ne meravigliava. | 5 Jesus autem amplius nihil respondit, ita ut miraretur Pilatus. |
6 Ora per la festa di Pasqua egli liberava a loro un carcerato, qualunque chiedessero. | 6 Per diem autem festum solebat dimittere illis unum ex vinctis, quemcumque petissent. |
7 C'era allora in prigione uno, chiamato Barabba, legato insieme a dei sediziosi, per aver in una sommossa commesso un omicidio. | 7 Erat autem qui dicebatur Barrabas, qui cum seditiosis erat vinctus, qui in seditione fecerat homicidium. |
8 Il popolo, adunatosi, cominciò a domandare che egli facesse come sempre aveva lor fatto. | 8 Et cum ascendisset turba, cœpit rogare, sicut semper faciebat illis. |
9 E Pilato chiese loro: «Volete che vi dia libero il re dei Giudei?». | 9 Pilatus autem respondit eis, et dixit : Vultis dimittam vobis regem Judæorum ? |
10 Poichè sapeva bene che i principi dei Sacerdoti glielo avevano consegnato per invidia. | 10 Sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes. |
11 I principi dei Sacerdoti però istigarono il popolo a chiedere piuttosto la liberazione di Barabba. | 11 Pontifices autem concitaverunt turbam, ut magis Barabbam dimitteret eis. |
12 E Pilato di nuovo domandò: «Che volete dunque ch'io faccia del re dei Giudei?». | 12 Pilatus autem iterum respondens, ait illis : Quid ergo vultis faciam regi Judæorum ? |
13 Essi di nuovo gridarono: «Crocifiggilo». | 13 At illi iterum clamaverunt : Crucifige eum. |
14 E Pilato diceva loro: «Ma che male ha fatto?». E quelli gridavano più forte: «Crocifiggilo». | 14 Pilatus vero dicebat illis : Quid enim mali fecit ? At illi magis clamabant : Crucifige eum. |
15 Pilato, volendo soddisfare la moltitudine, liberò loro Barabba, e consegnò Gesù, dopo d'averlo fatto flagellare, per essere crocifisso. | 15 Pilatus autem volens populo satisfacere, dimisit illis Barabbam, et tradidit Jesum flagellis cæsum, ut crucifigeretur.
|
16 I soldati poi lo condussero nell'atrio del Pretorio, e vi convocarono tutta la coorte. | 16 Milites autem duxerunt eum in atrium prætorii, et convocant totam cohortem, |
17 Lo vestirono di porpora e, intrecciata una corona di spine, gliela misero in capo, | 17 et induunt eum purpura, et imponunt ei plectentes spineam coronam. |
18 e cominciarono a salutarlo: «Salve, o re dei Giudei». | 18 Et cœperunt salutare eum : Ave rex Judæorum. |
19 E gli picchiavano la testa con una canna, gli sputavano addosso, e piegando il ginocchio, gli si prostravan davanti. | 19 Et percutiebant caput ejus arundine : et conspuebant eum, et ponentes genua, adorabant eum. |
20 Dopo averlo schernito, lo spogliarono della porpora, e gli rimisero le sue vesti. Condottolo fuori per crocifiggerlo, | 20 Et postquam illuserunt ei, exuerunt illum purpura, et induerunt eum vestimentis suis : et educunt illum ut crucifigerent eum.
|
21 costrinsero un certo Simone di Cirene, padre di Alessandro e di Rufo, che ritornava dalla campagna, a portare la croce di lui. | 21 Et angariaverunt prætereuntem quempiam, Simonem Cyrenæum venientem de villa, patrem Alexandri et Rufi, ut tolleret crucem ejus. |
22 Lo condussero a un luogo, detto Golgota, che tradotto significa luogo del teschio. | 22 Et perducunt illum in Golgotha locum : quod est interpretatum Calvariæ locus. |
23 E gli offersero da bere vino mirrato; ma egli non ne bevve. | 23 Et dabant ei bibere myrrhatum vinum : et non accepit. |
24 Poi lo crocifissero e si divisero le sue vesti, tirandole a sorte per sapere quel che ne toccherebbe a ciascuno. | 24 Et crucifigentes eum, diviserunt vestimenta ejus, mittentes sortem super eis, quis quid tolleret. |
25 Era l'ora terza, quando lo crocifissero. | 25 Erat autem hora tertia : et crucifixerunt eum. |
26 E l'iscrizione che indicava il titolo della condanna, diceva: «IL RE DEI GIUDEI». | 26 Et erat titulus causæ ejus inscriptus : Rex Judæorum. |
27 Con lui crocifissero due ladroni; uno alla sua destra e l'altro alla sinistra. | 27 Et cum eo crucifigunt duos latrones : unum a dextris, et alium a sinistris ejus. |
28 Così si adempì quella profezia: «È stato annoverato tra i malfattori». | 28 Et impleta est Scriptura, quæ dicit : Et cum iniquis reputatus est. |
29 Quanti passavano lo bestemmiavano scrollando il capo e dicendo: «Eh, tu che distruggi il tempio di Dio e in tre giorni lo riedifichi, | 29 Et prætereuntes blasphemabant eum, moventes capita sua, et dicentes : Vah ! qui destruis templum Dei, et in tribus diebus reædificas, |
30 salva te stesso, scendi dalla croce!». | 30 salvum fac temetipsum descendens de cruce. |
31 Nello stesso modo anche i principi dei Sacerdoti e gli Scribi, facendosi beffe di lui dicevano: «Ha salvato gli altri e non può salvare se stesso. | 31 Similiter et summi sacerdotes illudentes, ad alterutrum cum scribis dicebant : Alios salvos fecit ; seipsum non potest salvum facere. |
32 Il Cristo, re d'Israele, scenda adesso dalla croce, affinchè vediamo e crediamo!». Anche i crocifissi con lui lo svillaneggiavano. | 32 Christus rex Israël descendat nunc de cruce, ut videamus, et credamus. Et qui cum eo crucifixi erant, convitiabantur ei.
|
33 All'ora sesta si fece buio su tutta la terra fino all'ora nona. | 33 Et facta hora sexta, tenebræ factæ sunt per totam terram usque in horam nonam. |
34 E all'ora nona, Gesù con gran voce esclamò: «Eloi, Eloi, lamma sabactani?», che tradotto significa: «Dio mio, Dio mio, perchè mi hai abbandonato?». | 34 Et hora nona exclamavit Jesus voce magna, dicens : Eloi, eloi, lamma sabacthani ? quod est interpretatum : Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me ? |
35 Alcuni degli astanti udito ciò, dissero: «Ecco, chiama Elia». | 35 Et quidam de circumstantibus audientes, dicebant : Ecce Eliam vocat. |
36 E uno corse ad inzuppare una spugna nell'aceto e, postala in cima a una canna, gli dava da bere, dicendo: «Lasciate che vediamo se Elia viene a tirarlo giù». | 36 Currens autem unus, et implens spongiam aceto, circumponensque calamo, potum dabat ei, dicens : Sinite, videamus si veniat Elias ad deponendum eum. |
37 Ma Gesù, mandando un gran grido, spirò. | 37 Jesus autem emissa voce magna expiravit.
|
38 Il velo del tempio si squarciò in due parti, da capo a fondo. | 38 Et velum templi scissum est in duo, a summo usque deorsum. |
39 E il centurione che gli stava dirimpetto, vistolo spirare in quel modo, disse: «Quest'uomo era davvero Figlio di Dio». | 39 Videns autem centurio, qui ex adverso stabat, quia sic clamans expirasset, ait : Vere hic homo Filius Dei erat.
|
40 C'eran pure alcune donne che osservavan da lontano: tra esse vi era Maria Maddalena, Maria, madre di Giacomo il minore e di Giuseppe, e Salome; | 40 Erant autem et mulieres de longe aspicientes : inter quas erat Maria Magdalene, et Maria Jacobi minoris, et Joseph mater, et Salome : |
41 le quali, fin da quando era in Galilea, lo seguivano e gli prestavan servigi; e molte altre che eran venute a Gerusalemme insieme con lui. | 41 et cum esset in Galilæa, sequebantur eum, et ministrabant ei, et aliæ multæ, quæ simul cum eo ascenderant Jerosolymam. |
42 Venuta la sera, siccome era la Parasceve, cioè la vigilia del sabato, | 42 Et cum jam sero esset factum (quia erat parasceve, quod est ante sabbatum), |
43 venne Giuseppe d'Arimatea, nobile decurione, il quale pure aspettava il regno di Dio; coraggiosamente si presentò a Pilato a chiedere il corpo di Gesù. | 43 venit Joseph ab Arimathæa nobilis decurio, qui et ipse erat exspectans regnum Dei, et audacter introivit ad Pilatum, et petiit corpus Jesu. |
44 Pilato si meravigliò che fosse già spirato, e chiamato il centurione gli domandò se fosse già morto. | 44 Pilatus autem mirabatur si jam obiisset. Et accersito centurione, interrogavit eum si jam mortuus esset. |
45 Conosciuta dal centurione la verità donò il corpo a Giuseppe. | 45 Et cum cognovisset a centurione, donavit corpus Joseph. |
46 Questi comprato un lenzuolo e deposto Gesù dalla croce, lo involse nel lenzuolo e lo mise in un sepolcro scavato nella roccia e rotolò una pietra all'ingresso del sepolcro. | 46 Joseph autem mercatus sindonem, et deponens eum involvit sindone, et posuit eum in monumento quod erat excisum de petra, et advolvit lapidem ad ostium monumenti. |
47 E Maria Maddalena e Maria, madre di Giuseppe stavano a guardare, dove lo collocavano. | 47 Maria autem Magdalene et Maria Joseph aspiciebant ubi poneretur. |