Salmi 94

BIBBIA RICCIOTTI	GREEK BIBLE
1 - Laude-cantico di David. Venite, celebriamo esultanti il Signore, giubilanti acclamiamo Iddio, nostra salvezza!	1 Θεε των εκδικησεων, Κυριε, Θεε των εκδικησεων, εμφανηθι.
2 Presentiamoci al suo cospetto con [riconoscente] omaggio, e con inni di giubilo acclamiamolo!	2 Υψωθητι, Κριτα της γης? αποδος ανταποδοσιν εις τους υπερηφανους.
3 Perchè un Dio grande è il Signore e gran re su tutti gli dèi.	3 Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;
4 In sua mano stanno i confini tutti della terra, e le cime de' monti a lui appartengono.	4 Εως ποτε θελουσι προφερει και λαλει σκληρα; θελουσι καυχασθαι παντες οι εργαται της ανομιας;
5 Suo è il mare ed egli l'ha fatto, e la [terra] asciutta han fondato le sue mani.	5 Τον λαον σου, Κυριε, καταθλιβουσι και την κληρονομιαν σου κακοποιουσι.
6 Venite, adoriamo e prostriamoci, e piangiamo davanti al Signore che ci ha creati.	6 Την χηραν και τον ξενον φονευουσι και θανατονουσι τους ορφανους.
7 Perchè egli è il Signore Iddio nostro, e noi siamo il popolo del suo pascoloe le pecorelle della sua mano.	7 Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.
8 Oggi, oh se voleste [almeno oggi] ascoltar la sua voce!«Non indurate i vostri cuori come nel [dì dell']offesa, come nel giorno della tentazione nel deserto,	8 Εννοησατε, οι αφρονες μεταξυ του λαου? και οι μωροι, ποτε θελετε φρονιμευσει;
9 dove mi tentarono i vostri padri, mi misero alla prova e videro le mie opere!	9 Ο φυτευσας το ωτιον, δεν θελει ακουσει; ο πλασας τον οφθαλμον, δεν θελει ιδει;
10 Per quarant'anni fui disgustato con quella generazione, e dissi: - Sempre costoro son traviati di cuore,	10 Ο σωφρονιζων τα εθνη, δεν θελει ελεγξει; ο διδασκων τον ανθρωπον γνωσιν;
11 e non conoscon le mie vie! - Sicchè giurai nell'anima mia:- Non entreranno nel mio riposo! -».	11 Ο Κυριος γνωριζει τους διαλογισμους των ανθρωπων, οτι ειναι ματαιοι.
	12 Μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον σωφρονιζεις, Κυριε, και δια του νομου σου διδασκεις αυτον?
	13 δια να αναπαυης αυτον απο των ημερων της συμφορας, εωσου σκαφθη λακκος εις τον ασεβη.
	14 Διοτι δεν θελει απορριψει ο Κυριος τον λαον αυτου, και την κληρονομιαν αυτου δεν θελει εγκαταλειψει.
	15 Επειδη η κρισις θελει επιστρεψει εις την δικαιοσυνην, και θελουσιν ακολουθησει αυτην παντες οι ευθεις την καρδιαν.
	16 Τις θελει σηκωθη υπερ εμου κατα των πονηρευομενων; τις θελει παρασταθη υπερ εμου κατα των εργατων της ανομιας;
	17 Εαν ο Κυριος δεν με εβοηθει, παρ' ολιγον ηθελε κατοικησει ψυχη μου εν τη σιωπη.
	18 Οτε ελεγον, ωλισθησεν ο πους μου, το ελεος σου, Κυριε, με εβοηθει.
	19 Εν τω πληθει των αμηχανιων της καρδιας μου, αι παρηγοριαι σου ευφραναν την ψυχην μου.
	20 Μηπως εχει μετα σου συγκοινωνιαν ο θρονος της ανομιας, οστις μηχαναται αδικιαν αντι νομου;
	21 Αυτοι εφορμωσι κατα της ψυχης του δικαιου και αιμα αθωον καταδικαζουσιν.
	22 Αλλ' ο Κυριος ειναι εις εμε καταφυγιον και ο Θεος μου το φρουριον της ελπιδος μου.
	23 Και θελει επιστρεψει επ' αυτους την ανομιαν αυτων και εν τη πονηρια αυτων θελει αφανισει αυτους? Κυριος ο Θεος ημων θελει αφανισει αυτους.