Job 17

CATHOLIC PUBLIC DOMAIN	GREEK BIBLE
1 My spirit will be wasted, my days will be shortened, and only the grave will left for me.	1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.
2 I have not sinned, yet my eye remains in bitterness.	2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;
3 Free me, O Lord, and set me beside you, and let the hand of anyone you wish fight against me.	3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;
4 You have set their heart far from discipline; therefore, they will not be praised.	4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.
5 He promises prey to his companions, but the eyes of his sons will grow faint.	5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.
6 He has posted me like a proverb to the people, and I am an example in their presence.	6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.
7 My eyesight has been clouded by indignation, and my limbs have been reduced, as if to nothing.	7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.
8 The just will be astounded over this, and the innocent will be stirred up against the hypocrite.	8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.
9 And the just will cling to his way, and clean hands will increase strength.	9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.
10 Therefore, be converted, all of you, and approach, for I do not find in you any wisdom.	10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.
11 My days have passed away; my thoughts have been scattered, tormenting my heart.	11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.
12 They have turned night into day, and I hope for light again after the darkness.	12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.
13 If I should wait, the underworld is my house, and in darkness I have spread out my bed.	13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.
14 I have said to decay and to worms: “You are my father, my mother, and my sister.”	14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.
15 Therefore, where is my expectation now, and who is it that considers my patience?	15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;
16 Everything of mine will descend into the deepest underworld; do you think that, in that place at least, there will be rest for me?	16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.