Psalmi 71
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBLIA |
---|---|
1 In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum. | 1 A ti, Yahveh, me acojo, ¡no sea confundido jamás! |
2 In iustitia tua libera me et eripe me; inclina ad me aurem tuam et salva me. | 2 ¡Por tu justicia sálvame, libérame! tiende hacia mí tu oído y sálvame! |
3 Esto mihi in rupem praesidii et in domum munitam, ut salvum me facias, quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu. | 3 ¡Sé para mí una roca de refugio, alcázar fuerte que me salve, pues mi roca eres tú y mi fortaleza. |
4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris et de manu contra legem agentis et iniqui. | 4 ¡Dios mío, líbrame de la mano del impío, de las garras del perverso y del violento! |
5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine; Domine, spes mea a iuventute mea. | 5 Pues tú eres mi esperanza, Señor, Yahveh, mi confianza desde mi juventud. |
6 Super te innixus sum ex utero, de ventre matris meae tu es susceptor meus; in te laus mea semper. | 6 En ti tengo mi apoyo desde el seno, tú mi porción desde las entrañas de mi madre; ¡en ti sin cesar mi alabanza! |
7 Tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis. - | 7 Soy el asombro de muchos, mas tú eres mi seguro refugio. |
8 Repleatur os meum laude tua, tota die magnitudine tua. | 8 Mi boca está repleta de tu loa, de tu gloria todo el día. |
9 Ne proicias me in tempore senectutis; cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me. | 9 A la hora de mi vejez no me rechaces, no me abandones cuando decae mi vigor. |
10 Quia dixerunt inimici mei mihi, et, qui observabant animam meam, consilium fecerunt in unum | 10 Porque de mí mis enemigos hablan, los que espían mi alma se conciertan: |
11 dicentes: “ Deus dereliquit eum! Persequimini et comprehendite eum, quia non est qui eripiat ”. | 11 «¡Dios le ha desamparado, perseguidle, apresadle, pues no hay quien le libere!» |
12 Deus, ne elongeris a me; Deus meus, in auxilium meum festina. | 12 ¡Oh Dios, no te estés lejos de mí, Dios mío, ven pronto en mi socorro! |
13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae; operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi. | 13 ¡Confusión y vergüenza sobre aquellos que acusan a mi alma; cúbranse de ignominia y de vergüenza los que buscan mi mal! |
14 Ego autem semper sperabo et adiciam super omnem laudem tuam. | 14 Y yo, esperando sin cesar, más y más te alabaré; |
15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam, tota die salutare tuum: quae dinumerare nescivi. | 15 publicará mi boca tu justicia, todo el día tu salvación. |
16 Veniam ad potentias Domini; Domine, memorabor iustitiae tuae solius. | 16 Y vendré a las proezas de Yahveh, recordaré tu justicia, tuya sólo. |
17 Deus, docuisti me a iuventute mea; et usque nunc annuntiabo mirabilia tua. | 17 ¡Oh Dios, desde mi juventud me has instruido, y yo he anunciado hasta hoy tus maravillas! |
18 Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me, donec annuntiem brachium tuum generationi omni, quae ventura est. Potentia tua | 18 Y ahora que llega la vejez y las canas, ¡oh Dios, no me abandones!, para que anuncie yo tu brazo a todas las edades venideras, ¡tu poderío |
19 et iustitia tua, Deus, usque in altissima, qui fecisti magnalia: Deus, quis similis tibi? | 19 y tu justicia, oh Dios, hasta los cielos! Tú que has hecho grandes cosas, ¡oh Dios!, ¿quién como tú? |
20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas; iterum vivificasti me et de abyssis terrae iterum reduxisti me. | 20 Tú que me has hecho ver tantos desastres y desgracias, has de volver a recobrarme. Vendrás a sacarme de los abismos de la tierra, |
21 Multiplicabis magnitudinem meam et conversus consolaberis me. | 21 sustentarás mi ancianidad, volverás a consolarme, |
22 Nam et ego confitebor tibi in psalterio veritatem tuam, Deus meus; psallam tibi in cithara, Sanctus Israel. | 22 Y yo te daré gracias con las cuerdas del arpa, por tu verdad, Dios mío; para ti salmodiaré a la cítara, oh Santo de Israel. |
23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi, et anima mea, quam redemisti; | 23 Exultarán mis labios cuando salmodie para ti, y mi alma, que tú has rescatado. |
24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam, cum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi. | 24 También mi lengua todo el día musitará tu justicia: porque han sido avergonzados, porque han enrojecido, los que buscaban mi desgracia. |